Beeld: Canva
De kids komen uit school met een grote grijns, zwaaien naar je alsof ze een topdag hadden en je denkt: Wat gezellig, we gaan een leuke middag tegemoet. Maar voor je je jas uit hebt, ligt er een woedende draak op de vloer die huilt, omdat jij per ongeluk de verkeerde limonade inschenkt.
Geen paniek, je bent echt niet de enige die hier mee te maken heeft. Veel kinderen beleven dit dagelijks en het heeft eigenlijk alles te maken met hoe ze zich de hele dag door inhouden. Dus ja, deze kleine ontploffingen? Heel normaal. Maar hoe ga je ermee om?
Het lijkt misschien alsof jouw kind uit het niets begint te flippen zodra jullie thuis zijn. Maar eigenlijk is het best logisch. Ze hebben zich de hele dag ingehouden op school. Niet schreeuwen, niet praten terwijl de juf praat, hun vinger opsteken voor álles (zelfs als ze alleen maar willen zeggen dat ze moeten plassen). Dat is topsport. En dan komen ze thuis. Waar het veilig is. Waar ze mogen zeuren, boos zijn, huilen en ja – zich gedragen alsof hun wereld vergaat, omdat hun appelpartjes niet symmetrisch zijn gesneden.
Wat jij ziet als “zich aanstellen”, is eigenlijk een uitlaatklep. Net zoals jij je schoenen uittrapt en een zucht van 12 minuten lang slaakt na een lange werkdag, doet je kind dat ook. Alleen zonder het vermogen om er woorden aan te geven. Kinderen hebben geen knopje ‘even relativeren’. Wat erin zit, moet eruit. En dat gebeurt bij jou.
Niet in de stress schieten. Niet terugschreeuwen. En vooral: niet alles persoonlijk nemen. Hier zijn een paar no-nonsense tips die écht werken:
Laat ze even met rust
Stel geen vragen. Laat ze chillen. Gooi een dekentje en wat rozijntjes in hun richting en wacht rustig tot ze uit hun emotionele tornado zijn geland.
Zorg voor een rustige overgang
Geen drukke gesprekken in de auto. Gewoon een muziekje, ramen open en misschien een snackje mee. Denk: mini-spa na school.
Verwacht niks dappers
Geen moeilijke gesprekken, geen “wat heb je geleerd vandaag?” ondervragingen. Die komen misschien na het toetje. Misschien ook niet.
Maak van thuis een oplaadplek, geen prestatieplek
Dus niet meteen: jas ophangen! Handen wassen! Broodtrommel uit je tas! Laat ze even landen. Alles wat jij binnen vijf minuten wilt fixen, kan ook over een half uurtje.
Snack first, talk later
Hangry kinderen = dramatische kinderen. Zet standaard een paar crackers of druiven klaar. Werkt beter dan elk opvoedboek.
Veel ouders herkennen overgewicht bij hun kind niet op tijd. Wanneer wordt het wél een probleem? Je leest het hier.
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Niets in het leven is zwart of wit, en opvoeden brengt altijd dilemma’s met zich mee. Zelfs al lijkt de keuze op sommige momenten nog zo helder.
De bevalling: sommigen zien er als een berg tegenop, anderen krijgen een spirituele awakening tijdens de geboorte van hun kind. Hoe dan ook: het is altijd een verhaal op zich, wat moeders maar al te graag delen. Bij voorkeur met veel details. Deze week het bevallingsverhaal van Floor (29).
