Ouders die zeuren dat hun kinderen niet goed eten, begreep Rachel Garlinghouse nooit. Tot ze haar vierde kind kreeg. ‘Zij gooit eten op de grond of weigert het in haar mond te doen. Nu zit ook ík met mijn handen in het haar.’
Lees verder onder de advertentie
‘Mijn kinderen bood ik altijd twee keuzes qua groenten aan bij het avondeten’, vertelt Rachel. ‘Als je een hekel hebt aan broccoli, dan eet je de wortels. Of andersom.’
Het werkte, want geen van haar drie kinderen werd een lastige eter. ‘Ik begreep andere ouders nooit, die zeiden dat hun kind niets at. Maar toen kwam ons vierde kind.’
Op de grond
Haar jongste dochter deed het aan tafel anders. Rachel: ‘Als peuter gooide zij soms eten op de grond of ze weigerde het in haar mond te stoppen. Ineens begreep ik al die andere ouders: het is lastig als je een heel kieskeurige eter hebt.’
Des te ouder het meisje wordt, des te moeilijker het gaat. ‘Ze weigert tegenwoordig bijna al het vlees en de helft van fruit en groenten vindt ze vies. Ik heb nog een jaar om dit te veranderen, want daarna gaat ze naar school. Maar hoe moet ik dat doen?’
Rachel wil haar kind geen eetgewoontes opdringen. ‘We hebben geen ‘eet-je-bord-leeg-regel’ en vertellen onze kinderen niet dat ze geen voedsel mogen verspillen, omdat elders mensen honger hebben. Dat heeft geen zin.’
Niet smeken
Wat ze wel moet doen? Rachel heeft geen idee. ‘Mijn dochter heeft een gezond gewicht en lengte. Ik haat het om discussies aan te gaan over eten en weiger om me te verlagen tot haar niveau. Zo van: als je nog drie happen eet, krijg je een sticker of een toetje. Ik heb wel wat beters te doen dan haar smeken om te eten. Bovendien groeit ze goed en is ze gezond. Als alles wat ze op een dag eet een appel is, dan is dat maar zo. Wat ik haar aanbied, is gezonde voeding. Ik laat haar niet leven op crackers en frisdrank. Dus in the end ben ik de winnaar, toch?’
Als ouder kun je nog zo je best doen om je kinderen met een gerust hart de wereld in te sturen, maar soms knijpt je moederhart toch even samen. Ook bij het koningspaar thuis is dat niet anders.
Als je op vakantie gaat met een groot gezin, weet je één ding zeker: het blijft nooit bij alleen zonnebrand en zand tussen je tenen. In de nieuwste aflevering van Grote Gezinnen, Grote Vakanties liep de spanning onverwacht hoog op.
Pubers worden groter, zelfstandiger en soms ook een tikje onhandelbaar. De ene dag hebben ze je totaal niet nodig en de volgende dag wél, maar dan graag op hun voorwaarden. Dat kan botsen.
Louise emigreerde met haar gezin vanuit Frankrijk naar Nederland, voor het werk van haar man. Ze kwam er onlangs achter dat ze het sinterklaasfeest al die tijd verkeerd gevierd heeft.