‘Mijn zoontje is als de dood voor het knippen van zijn teennagels’

Vraag: ‘Het is bijna onmogelijk de teen­nagels van mijn zoon te knippen. Hij is inmiddels vijf en het wordt steeds moeilijker. Mijn man en ik hebben echt van alles geprobeerd. Rustig uit­ leggen, minder rustig uitleggen, cadeautje, boos worden. Maar zodra mijn zoon het woord nagel­ knippen hoort, zet hij het op een intens verdrietig huilen. We weten niet meer wat te doen. We knippen al ze min mogelijk, maar soms moet het gewoon.'
 

Trauma's

Els en Do: In de jaren vijftig zouden de ouders van de tantes deze vraag lachend beantwoord hebben: hou dat kind gewoon in de houdgreep. Inmiddels hebben wij geleerd dat dat trauma’s veroorzaakt, dus dat kunnen we onmo­gelijk nog aanbevelen.
 

Lees ook
Zó houd je je nagels mooi >
 

Vijlen

Hebt u al geprobeerd uw zoons nagels te vijlen? Dat vindt hij misschien minder eng. Anders zou u het eens in zijn allerdiepste slaap kunnen proberen, zo’n beetje rond middernacht. Vlak voor het onderdekken laat u hem douchen of badderen, zodat hij lekker rozig is en de nageltjes wat zachter zijn. Onze ouders zouden hier alweer iets doen wat u niet moet doen: hem warme melk geven met een scheutje brandewijn.
 

‘Ga naar de huisarts'

Op het moment suprême gaat u pijlsnel te werk. Als ook dat niet lukt, gaat u naar de huisarts als de nagels veel te lang worden. Die zal vaker met dit bijltje hebben gehakt. Misschien geeft hij uw kind een licht roesje als alternatief voor de brandenwijn. Nogmaals: jammer voor u dat u niet in de jaren vijftig leeft.
 

Els en Do zijn geboren voordat de pil was uitgevonden en kwamen ter wereld zonder dat hun ouders daarom hadden gevraagd. Zelf kregen zij heel bewust kinderen en voelen de plicht hen permanent gelukkig te maken. Ze kennen dus twee opvoedingsstijlen van nabij, en blijven onverminderd op zoek naar de gulden middenweg.

Meer lezen? Neem hier een abonnement op Kek Mama, de #1 glossy voor moeders.