Die wallen onder je ogen, die zwabberende benen, je smekende blik… Sommige kraamvisite laat zich ondanks levensgrote hints met geen mogelijkheid wegkijken.
Renate (31), moeder van zoon Lio (2):
“Dag vier na de geboorte van Lio kwam mijn lievelingsneef met zijn gezin, inclusief twee hysterische kleuters op bezoek. Na anderhalf uur drukte was de koek bij mij op. Zij hadden hun beschuiten met muisjes ook allang op, maar weggaan ho maar.
“Zij hadden hun beschuiten met muisjes allang op, maar weggaan ho maar”
Ik ben een single moeder, wellicht dachten ze dat ik het wel fijn vond aanspraak te hebben. Terwijl ik alleen maar mijn bed in wilde en lekker met mijn baby knuffelen.
Lees ook – Kraambezoek? Nu even niet: ‘De kraamhulp stuurde mijn moeder weg’ >
Ik ging steeds meer onderuit liggen op de bank, deed af en toe expres mijn ogen dicht, maar ze misten mijn signalen. Na drie uur kindergeschreeuw en gejengel kon ik niet meer. Ik barstte uit in een huilbui die niet meer ophield. ‘Ik ben zo moe-hoe’, snikte ik. Eindelijk snapten ze de boodschap. Ik heb daarna een week lang iedereen afgehouden.” Dit artikel staat in Kek Mama 06-2022. Met een abonnement op Kek Mama geniet je van mooie voordelen: *Goedkoper dan in de winkel *Lees elke maand als eerst Kek Mama *Gratis verzonden Abonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Olympisch schaatskampioen Irene Schouten werd een half jaar geleden moeder van haar zoontje Dirk. Inmiddels zit ze op een roze wolk, maar haar zwangerschap was allesbehalve rooskleurig.
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
Niets in het leven is zwart of wit, en opvoeden brengt altijd dilemma’s met zich mee. Zelfs al lijkt de keuze op sommige momenten nog zo helder.
