Beeld: Shutterstock
En opeens ben je zo moe van het zeuren en zuigen, het janken en treuzelen dat je helemaal doorslaat en dreigt je kleine koter weg te doen.
Imke (34), moeder van Moos (5) en Tijn (1):
“Moos is een pittige, hij kan me tot het uiterste tergen. Zoals laatst, toen hij me maar bleef napraten. Non-stop, wat ik ook zei en hoe vaak ik hem ook waarschuwde. Er knapte iets. Ik greep hem bij zijn arm, sleurde hem naar boven en sloot hem op in zijn slaapkamer met de deurklink omhoog. Eindelijk rust. En nee, daar voelde ik me niet schuldig over, want ik word alleen boos als hij echt te ver gaat.”
“Ik heb er bewust voor gekozen de eerste vier jaar thuisblijfmoeder te zijn, maar soms vliegt het thuiszijn me naar de strot. Zeker als Boris loopt te etteren, selectief doof is en mij straal negeert. ‘Weet je wat ik doe?’ sneerde ik op zo’n dag. ‘Ik doe jou lekker weg en ik ga weer werken.’ Ik bedoelde dat Boris voortaan naar een kinderdagverblijf zou gaan, maar het arme jong dacht ik hem op straat wilde zetten en nooit meer terug zou komen. Hij raakt al in paniek als ik twee seconden op de wc zit, dus dat was echt zielig.”
Lees ook – Geduld verloren: ‘Mama, niet wegrijden zonder mij!’ >
“Alex heeft een tijdje heel slecht geslapen. Om het minste of geringste werd ze wakker en gilde op volume misthoorn dat ze haar knuffel kwijt was, bij mij in bed wilde of dorst had. Ik trek dat niet, die gebroken nachten. Toen ze voor de zoveelste keer gilde dat ze bang was, schreeuwde ik: ‘Je moet verdomme bang voor mij zijn, als je me wakker maakt!’ Ik zie nog haar grote, verschrikte ogen voor me. Het kostte me een halfuur om haar te kalmeren. De tough love-aanpak werkt blijkbaar niet.” Ontvang elke maand Kek Mama met korting en gratis verzonden op jouw deurmat! Abonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.
In veel huiskamers ging afgelopen week een collectieve “huh?!” door het land. Terwijl ouders nog druk bezig zijn met het bewaren van hét grote decembergeheim, komt Het Sinterklaasjournaal met scènes waarbij je als ouder spontaan je hand voor de tv wilt gooien.
In Groningen gebeurt binnenkort iets nieuws: de allereerste stadsoppas van Nederland opent haar deuren. Ouders kunnen hun kind er maximaal drie uur achterlaten terwijl zij eindelijk even naar de kapper, sportschool of gaan shoppen. Klinkt als pure luxe, toch?
Er zijn van die kledingstukken die je aantrekt en meteen denkt: ja hoor, dit wordt mijn nieuwe uniform voor de rest van de winter. Nou, de coltrui van HEMA hoort absoluut in die categorie.
Verhuizen met een groot gezin is al een onderneming op zich, maar de familie Buddenbruck pakt het gewoon aan alsof het niets is. Waar andere ouders al zweten bij het vooruitzicht van één verhuisdoos, verkassen Thaila en Rob met hun hele bups van land naar land.
Je weet wat ze zeggen: zodra de ene deur sluit, gaat er een andere open. Dat geldt ook voor Michelle Bollen. De influencer komt met een romantisch plot-twist waar half Nederland van mee smult.
Soms gebeurt er iets in een gezin dat zo onvoorstelbaar is, dat het voor altijd in je hart gegrift blijft. Voor de familie Blom uit Een Huis Vol is dat het verlies van hun dochtertje Miriam.
