Doodmoe en met lekkende borsten een groot gezelschap ontvangen: niet iedereen zit erop te wachten na de bevalling. Laat staan van die kraamvisite die zich met geen mogelijkheid laat wegkijken.
Lees verder onder de advertentie
Twintig man
Janet (37), moeder van Vish (15):
“Om elf uur ’s ochtends kwam ik thuis uit het ziekenhuis. Een halfuur later arriveerde de visite à twintig man, die om vijf uur de volgende ochtend pas weggingen. Dat is binnen mijn hindoestaanse gemeenschap redelijk normaal. Best gezellig, maar ik vond het pittig, want ik was doodmoe.
Ik heb nog steeds een kinderwens, maar mocht ik ooit weer bevallen, dan wordt het een kraamhotel. Al die drukte rondom een geboorte is eigenlijk meer iets van de vorige generatie.”
Lees verder onder de advertentie
Bulderbuur
Ingeborg (31), moeder van Pippa (8) en Lot (3):
“Acht jaar geleden woonden we nog in een flat. De overbuurman kwam ons samen met zijn vrouw feliciteren met de geboorte van Pippa. Op zich een aardig stel, maar hij had een luide stem en ik zag mijn baby bijna ineenkrimpen als hij bulderde. Bovendien gingen ze nooit meer weg.
Toen Pippa honger had, gaf ik aan dat ik haar moest voeden. Ze maakten geen aanstalten te vertrekken, dus trok ik me terug in onze slaapkamer. Terwijl ik de baby de borst gaf, kirde ik zachtjes tegen haar: ‘Wat een vervelende stem heeft die meneer, hè? Mama hoopt dat ze snel weggaan, hoor schat.’ Twee tellen later deed mijn man met een rood hoofd de deur open, sissend: ‘Ing, de babyfoon staat aan!’”
“We waren de eersten in onze vriendenkring die kinderen kregen. Mark, een vriend van mijn man, kwam in het weekend vaak aanwaaien en bleef dan ook eten en slapen. Nu ik net was bevallen, leek me dat geen goed idee. Mark blijkbaar wel.
Hij kwam zaterdag om drie uur en zat er om zeven uur nog. Mijn borsten stonden op ontploffen, de melk lekte door mijn shirt. Uiteindelijk vroeg ik vals of hij zich niet moest haasten voor de bus van half acht. Gelukkig hielp dat.”
Lees verder onder de advertentie
Snotterende kraamvisite
Socha (37), moeder van Liz (7) en Eli (2):
“Een moeder van school presteerde het om op kraamvisite te komen met een ziek kind; haar zoontje zat te hoesten en te snotteren. Corona of de griep? Ik vond het sowieso allebei niet tof. Ik heb ze op afstand naar Eli laten kijken en toen weggestuurd.”
Boys moms weten: zoons kunnen heftig zijn. Zo ook het zoontje van Frida, toen ze op vakantie was in Kroatië met haar gezin. Hij legde eigenhandig het hele zwembad plat. Per ongeluk.
Elke ouder weet: er komt een moment en dan pikt je kind iets op wat ie absoluut niet had mogen horen. Zo liet de vijfjarige Hugo op een subtiele, maar duidelijke manier weten hoe zijn vader over bepaalde collega’s denkt.
Wanneer je de eerste bent in je vriendengroep die moeder wordt, vergt dat wat aanpassingsvermogen van de rest. Een vaardigheid die niet iedereen even goed onder de knie heeft. Dat bleek wel, toen een vriendin van Noëlle met dit kraamcadeau op de proppen kwam.
Toen Rosie een baby was, vond ik uiteten gaan best een uitdaging. Nu ze twee is, valt het nog niet altijd mee. En dat heeft niet alleen met het kind te maken.
Met twee gezinnen op vakantie, hoe meer zielen, hoe meer vreugd, dachten Anna en haar man. Dat viel tegen, bleek toen ze eenmaal in Frankrijk gearriveerd waren.
Naomi (30) werkt in duurzaamheidscommunicatie bij een gemeente en is getrouwd met Youp (33). Samen zijn ze de trotse, soms oververmoeide ouders van tweeling Ties en Evi (bijna drie). Verwacht in deze column geen opvoedadviezen, maar wel veel liefde, chaos en herkenbare peuterperikelen uit het leven van een tweelingmoeder. Je kunt haar ook volgen op Instagram: […]