Bron: Getty
Doodmoe en met lekkende borsten een groot gezelschap ontvangen: niet iedereen zit erop te wachten na de bevalling. Laat staan van die kraamvisite die zich met geen mogelijkheid laat wegkijken.
Janet (37), moeder van Vish (15):
“Om elf uur ’s ochtends kwam ik thuis uit het ziekenhuis. Een halfuur later arriveerde de visite à twintig man, die om vijf uur de volgende ochtend pas weggingen. Dat is binnen mijn hindoestaanse gemeenschap redelijk normaal. Best gezellig, maar ik vond het pittig, want ik was doodmoe.
Ik heb nog steeds een kinderwens, maar mocht ik ooit weer bevallen, dan wordt het een kraamhotel. Al die drukte rondom een geboorte is eigenlijk meer iets van de vorige generatie.”
Ingeborg (31), moeder van Pippa (8) en Lot (3):
“Acht jaar geleden woonden we nog in een flat. De overbuurman kwam ons samen met zijn vrouw feliciteren met de geboorte van Pippa. Op zich een aardig stel, maar hij had een luide stem en ik zag mijn baby bijna ineenkrimpen als hij bulderde. Bovendien gingen ze nooit meer weg.
Toen Pippa honger had, gaf ik aan dat ik haar moest voeden. Ze maakten geen aanstalten te vertrekken, dus trok ik me terug in onze slaapkamer. Terwijl ik de baby de borst gaf, kirde ik zachtjes tegen haar: ‘Wat een vervelende stem heeft die meneer, hè? Mama hoopt dat ze snel weggaan, hoor schat.’ Twee tellen later deed mijn man met een rood hoofd de deur open, sissend: ‘Ing, de babyfoon staat aan!’”
Laetitia (25), moeder van Fleur (2):
“We waren de eersten in onze vriendenkring die kinderen kregen. Mark, een vriend van mijn man, kwam in het weekend vaak aanwaaien en bleef dan ook eten en slapen. Nu ik net was bevallen, leek me dat geen goed idee. Mark blijkbaar wel.
Hij kwam zaterdag om drie uur en zat er om zeven uur nog. Mijn borsten stonden op ontploffen, de melk lekte door mijn shirt. Uiteindelijk vroeg ik vals of hij zich niet moest haasten voor de bus van half acht. Gelukkig hielp dat.”
Socha (37), moeder van Liz (7) en Eli (2):
“Een moeder van school presteerde het om op kraamvisite te komen met een ziek kind; haar zoontje zat te hoesten en te snotteren. Corona of de griep? Ik vond het sowieso allebei niet tof. Ik heb ze op afstand naar Eli laten kijken en toen weggestuurd.”
Dit artikel staat in Kek Mama 06-2022.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (10), Vieve (8) en Lilou (5). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Nog vóór je kind de deur uit stapt, is de emotionele “basislijn” voor de dag vaak al bepaald. Niet door een strak schema of een perfect afgevinkte routine, maar door iets anders: hoe veilig en verbonden je kind zich bij jou voelt.
Kalvijn en Nina hebben ervoor gekozen om hun kindje zo min mogelijk op social media te delen.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Romy* tijdens het optuigen van de kerstboom.
Bianca (31) is communicatieadviseur en woont samen met partner Pascal (35) en zoon Floris (2). Met zijn drieën vormen zij een levendig gezin waar zelden iemand stil zit óf zijn mond houdt. In haar eerlijke en herkenbare columns schrijft Bianca over hun gezellige en drukke leven, met alle chaos en liefde die daarbij hoort.
Over seks praten we liever niet op het schoolplein, maar zelfs binnen een jarenlang huwelijk blijft het vaak een taboe. Terwijl het, volgens relatietherapeuten, juist enorm veel zegt over de gezondheid van een relatie.
