Kraamvisite: ‘Ze arriveerden met twintig man en gingen de volgende ochtend pas weg’
Beeld: iStock
Doodmoe en met lekkende borsten een groot gezelschap ontvangen: niet iedereen zit erop te wachten na de bevalling. Laat staan van die kraamvisite die zich met geen mogelijkheid laat wegkijken.
Janet (37), moeder van Vish (15):
“Om elf uur ’s ochtends kwam ik thuis uit het ziekenhuis. Een halfuur later arriveerde de visite à twintig man, die om vijf uur de volgende ochtend pas weggingen. Dat is binnen mijn hindoestaanse gemeenschap redelijk normaal. Best gezellig, maar ik vond het pittig, want ik was doodmoe.
“Al die drukte rondom een geboorte is eigenlijk meer iets van de vorige generatie”
Ik heb nog steeds een kinderwens, maar mocht ik ooit weer bevallen, dan wordt het een kraamhotel. Al die drukte rondom een geboorte is eigenlijk meer iets van de vorige generatie.”
Bulderbuur
Ingeborg (31), moeder van Pippa (8) en Lot (3):
“Acht jaar geleden woonden we nog in een flat. De overbuurman kwam ons samen met zijn vrouw feliciteren met de geboorte van Pippa. Op zich een aardig stel, maar hij had een luide stem en ik zag mijn baby bijna ineenkrimpen als hij bulderde. Bovendien gingen ze nooit meer weg.
Toen Pippa honger had, gaf ik aan dat ik haar moest voeden. Ze maakten geen aanstalten te vertrekken, dus trok ik me terug in onze slaapkamer. Terwijl ik de baby de borst gaf, kirde ik zachtjes tegen haar: ‘Wat een vervelende stem heeft die meneer, hè? Mama hoopt dat ze snel weggaan, hoor schat.’ Twee tellen later deed mijn man met een rood hoofd de deur open, sissend: ‘Ing, de babyfoon staat aan!’”
Luister ook – Kraambezoek? Nu even niet: ‘De kraamhulp stuurde mijn moeder weg’ >
Tijd om te gaan
Laetitia (25), moeder van Fleur (2):
“We waren de eersten in onze vriendenkring die kinderen kregen. Mark, een vriend van mijn man, kwam in het weekend vaak aanwaaien en bleef dan ook eten en slapen. Nu ik net was bevallen, leek me dat geen goed idee. Mark blijkbaar wel.
“Uiteindelijk vroeg ik vals of hij zich niet moest haasten voor de bus van half acht”
Hij kwam zaterdag om drie uur en zat er om zeven uur nog. Mijn borsten stonden op ontploffen, de melk lekte door mijn shirt. Uiteindelijk vroeg ik vals of hij zich niet moest haasten voor de bus van half acht. Gelukkig hielp dat.”
Snotteren
Socha (37), moeder van Liz (7) en Eli (2):
“Een moeder van school presteerde het om op kraamvisite te komen met een ziek kind; haar zoontje zat te hoesten en te snotteren. Corona of de griep? Ik vond het sowieso allebei niet tof. Ik heb ze op afstand naar Eli laten kijken en toen weggestuurd.”
Dit artikel staat in Kek Mama 06-2022.
Ontvang elke maand Kek Mama met korting en gratis verzonden op jouw deurmat! Abonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.
