Niets leuker dan roetsjen van die glijbaan in je eigen tuin – en dan driehonderd keer. Maar waar moet je op letten als je een glijbaan voor eigen gebruik gaat aanschaffen? Wij zochten ’t voor je uit.
Lees verder onder de advertentie
Op een glijbaan heeft je kind niet alleen de grootste lol, het is ook nuttig buitenspeelgoed: hij leert er namelijk onder meer z’n evenwicht mee te ontwikkelen. En vergeet het klimmen en klauteren niet, wat je kind op zo’n trappetje eindeloos doet.
Al dat speelplezier moet natuurlijk wel veilig gebeuren. Daarom is het belangrijk om bij het uitzoeken van een mooie glijbaan goed te letten op zaken als stevigheid en het materiaal. Een handige checklist:
Hoe zwaar is de glijbaan? Een licht model valt natuurlijk sneller om dan een zware jongen. Sommige glijbanen bevatten aan de onderkant een stang over de gehele lengte, die voor meer stevigheid zorgt.
Check bij aanschaf of de trap of ladder een goede grip heeft en of er zowel aan de boven- als onderkant een horizontaal stuk is. Zo kan je kind goed gaan zitten en wordt hij afgeremd op het einde.
Bovendien moeten er volgens de norm aan de zijkanten opstaande randen op de glijbaan zitten. Heeft de glijbaan een CE-markering, dan kun je er vanuit gaan dat hij aan bovenstaande eisen voldoet en veilig is om te gebruiken.
Wat trouwens geen overbodige luxe is: koop meteen een matje of rubberen tegel voor onderaan de glijbaan. Zo geef je je kind een zachtere landing (en bescherm je meteen de vloer van je tuin).
Lees verder onder de advertentie
Materiaal
Check ook altijd of het materiaal van goede kwaliteit is. Zitten er geen haken of scherpe randen aan waar je kind zich aan kan bezeren? En kun je er gemakkelijk een doekje overheen halen, dan is dat wel zo prettig. Geheid dat er straks spuug, gras, zand of een klodder roomijs op blijft liggen.
Uitstraling
Groen, geel, blauw of knalroze: de keuze is reuze als het gaat om glijbanen. Fantastisch voor je kind, maar jij bent misschien minder in je nopjes als je de hele dag naar zo’n felgekleurd ding kijkt. Maar hé: je kind blij, jij blij, zeggen ze toch?
Naast allerlei kleuren, is er qua glijbanen ook keus uit verschillende soorten en maten. Hierbij een handig overzicht per leeftijdscategorie:
Ja, zelfs je baby kan al met z’n bips van de glijbaan af. De kleinste modellen zijn namelijk laag en zeker niet steil. Het zorgt ervoor dat de grove motoriek van je kind verbetert en vergeet ook niet het zelfvertrouwen van je baby: dat krijgt natuurlijk automatisch een boost.
Dreumes
De glijbanen die net een tikkie groter zijn, zijn perfect voor je dreumes. Hij kan er leren klimmen en klauteren en over de baan naar beneden glijden. Vaak hebben deze modellen ook een ruimte onder het glijgedeelte, waardoor je kind ook fijn verstoppertje kan spelen.
Peuters en kleuters
Vanaf de peuterleeftijd zet je kind het natuurlijk op een rennen en als-ie dat in de tuin veilig doet, kan hij z’n lol op met een grotere glijbaan: hij kan klimmen en glijden tot-ie een ons weegt.
Sommige peuter- en kleuterglijbanen bevatten ook leuke extra’s, zoals een aansluiting voor de tuinslang. Zo wordt het bij snikheet weer een verkoelende waterglijbaan.
Hier vind je een overzicht van de leukste glijbanen voor in je eigen tuin.
Iedereen weet: stilte bij kleine kinderen is altijd een slecht teken. Ze doen geheid iets wat niet mag. En dan zijn er nog gradaties in ‘wat niet mag’. Shannon viel stijl achterover door deze actie van haar peuter Ted.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Charlotte, die regelmatig een verkeerde leeftijd krijgt aangemeten.
Soms zijn de grootste levenslessen verpakt in kleine, intieme momenten. Voor Maxime Meiland was dat het moment waarop ze haar dochtertje Claire vertelde wie haar biologische vader is.
Laurie (38) is orthopedagoog, opvoeddeskundige en moeder van zoons Dex (8) en Otis (3). Sinds vorig jaar woont ze met haar gezin in Kaapstad. In haar column schrijft Laurie over haar ervaringen van het emigreren met twee jonge kinderen, het leven in Zuid-Afrika en de hoogtepunten en worstelingen van het ouderschap.