Dit moet je weten over dyslexie (en zo herken je het)

Wat is dyslexie?

Dyslexie komt uit het Grieks en betekent ‘niet kunnen lezen’. Iemand die dyslexie heeft, heeft moeite met lezen, spellen en schrijven, terwijl hij wel een gemiddelde intelligentie heeft. De oorzaak is niet bekend. Waarschijnlijk is het deel van de hersenen waar klanken aan schrifttekens worden gekoppeld, niet goed bereikbaar. Er is alleen sprake van dyslexie als er geen andere oorzaken zijn die de leesproblemen kunnen verklaren.

Hoe vaak komt het voor?

Zo’n 4% van de bevolking heeft dyslexie. Het komt bij jongens bijna drie keer zoveel voor als bij meisjes. Erfelijkheid speelt een rol: een kind dat één ouder heeft met dyslexie, heeft 40 tot 50% kans er ook aanleg voor te hebben. Heb je als ouders allebei dyslexie, dan is die kans zelfs 80%. Heeft niemand in de familie dyslexie, dan is de kans klein dat je kind het wel heeft.

Lees ook: Sanne Vogel openhartig over dyslexie: ‘Als kind dacht ik dat ik minder slim was’

Hoe herken je het bij je kind?

Iemand met dyslexie moet meer energie steken in het lezen en schrijven. Ook is hij sneller afgeleid. Als je kind het lastig vindt om klanken in de juiste volgorde te zetten en vaste woordcombinaties of rijtjes en getallen niet goed kan onthouden, zou het kunnen dat hij dyslexie heeft. Vaak is het ook zo dat een kind met dyslexie wat later begint met kruipen, lopen en praten en is de grove en fijne motoriek minder goed ontwikkeld.

Hoe behandel je dyslexie?

Er is nog geen behandeling of therapie bekend waarmee dyslexie volledig opgelost kan worden. Als je vermoed dat je kind dyslexie heeft, kan de diagnose met een onderzoek worden vastgesteld door een dyslexiedeskundige. Met een dyslexieverklaring kan je kind gebruik maken van extra hulpmiddelen op school, bijvoorbeeld lesmateriaal met extra grote letters of extra tijd.