Haar ouders hadden het niet breed, dus kreeg blogger Jorrie Varney als kind weinig extraatjes. Nu ze zelf moeder is, kiest ze ervoor haar kinderen te verwennen. En daar heeft ze haar redenen voor.
‘Ik leer ze dat niet het speelgoed er toe doet, maar vriendelijkheid en het accepteren van anderen’, schrijft ze op Scary Mommy.
Tweedehands
‘Ik was nooit het meisje met merkkleding of trendy schoenen’, vertelt Jorrie. ‘Negentig procent van mijn kleding was tweedehands. Mijn familie had geen geld voor dure merken en ik gebruikte dezelfde rugzak en dezelfde kleding tot ik alles volledig ontgroeide.’ Volgens Jorrie waren haar ouders niet arm, want de basis zoals een warme slaapplaats en iedere avond een goede maaltijd, was er. ‘Maar ik had geen trendy dingen die me ‘cool’ maakten in de ogen van de kinderen op school. Dat was moeilijk, want kinderen kunnen wreed zijn. Ik was altijd ‘anders’ en had daardoor geen vertrouwen of zelfrespect.’
Lees ook:
Vrolijke opvoedtantes Els en Do over te veel verwennen >
Overstag
Nu Jorrie zelf kinderen heeft, pakt ze het anders aan. ‘Ik wil nooit dat mijn kinderen zich voelen zoals ik me voelde. Ik wil dat hun ervaring anders is. Daarom ben ik de moeder die overstag gaat, want ik wil dat mijn kinderen dingen hebben die ik niet had. Als een trendy shirt hen de onzin zal besparen die ik heb meegemaakt, zal ik het twee keer kopen. Het leven is al moeilijk genoeg zonder je zorgen te maken hoe je klasgenoten reageren op je T-shirt.’
'Leer ze wat er toe doet'
Soms trekt Jorrie haar gedrag in twijfel. ‘Ik ben blij dat ik in de positie ben dat ik mijn kinderen deze spullen kan bieden, maar ik vraag me wel eens af of ik ze daarmee geen slechte dienst bewijs. Ik wil ze niet verwennen, ik geef ze speelgoed of kleding omdat ik weet dat die dingen er toe doen op de basisschool.’ Toch blijft ze de spullen kopen, want ze ziet wat het doet met het gedrag van haar kinderen. ‘Ik werk hard om ze te leren wat er écht toe doet. Zo doneren we aan onze plaatselijke daklozenopvang en zien zij kinderen die in echte armoede leven. Mijn kinderen weten dat niet iedereen even gelukkig is als wij. Ze zijn vriendelijk en accepteren anderen, en bieden hun favoriete speelgoed aan aan kinderen die het minder goed hebben. Daar ben ik trots op. Niet het trendy speeltje is wat er toe doet, maar de empathie en vriendelijkheid die ik ze probeer bij te brengen.'
Meer herkenbare verhalen lezen? Schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
