Fotografie: Mark Groeneveld
Yolanthe Cabau woont met zoon Xess (7) in Los Angeles. In deze column deelt ze haar ervaringen als single moeder en carrièrevrouw.
17 juli 2010. Met gespannen handen stap ik in. Mijn trots en toeverlaat naast me. Toch voelt het alsof een plek leeg is. We vertrekken. Het geklop van hoeven op de grond hoor ik in mijn oren. Een gespannen gevoel dat ik deel met liefde en geluk. Ik zie deze laatste momenten door kleine vierkanten gaasjes. Dit moet een van de gelukkigste dagen uit mijn leven zijn. Toch voel ik een gemis. Terwijl de koets waarin ik aankom stopt voor de prachtige kerk in Toscane, en mijn broer mijn hand pakt, kijk ik nog heel even omhoog. Hij is er. Ik voel het. Dat geeft rust.
Lees ook – ‘Ik voelde me een buitenbeentje’ >
Het zijn de mooiste momenten uit je leven, zoals je bruiloft of de geboorte van je eerste kindje, waarop je een lach deelt met een traan. Een gevoel van geluk en trots deelt met verdriet en gemis. Mijn vader overleed toen ik 21 was. Hij heeft mij nooit naar het altaar kunnen brengen en mijn zoontje nooit in zijn armen gehad. Wat zou hij trots zijn geweest op zijn kleinzoon. Ik fantaseer er wel eens over hoe die naar
hem zou kijken en wat die hem zou leren.
“Hij heeft mij nooit naar het altaar kunnen brengen en mijn zoontje nooit in zijn armen gehad”
Als ik nu terugkijk heeft zijn overlijden heel veel met me gedaan. Er zijn zoveel verhalen, zoveel herinneringen. Goede en slechte. Opeens leven die herinneringen alleen maar door in je gedachten. Een leegte die nooit meer gevuld wordt. Een gemis dat nooit weg zal gaan. Wat had die warme beschermende arm van een vader om mij heen me goed gedaan in periodes dat ik in Nederland door het slijk werd gehaald.
Ik was erg jong toen er van alles over mij als persoon werd gezegd en geschreven. Ik was nog zo onzeker, dan doet het veel met je wanneer een heel land een mening over je deelt. Ik voelde me eenzaam en alleen. Ik had mijn moeder, maar die veiligheid en bescherming van een vader miste ik wel.
Het geloof heeft mij heel veel steun gegeven. Hoe moeilijk ook, het had zo moeten zijn. In dit leven kon hij niet altijd de beste vader voor me zijn, maar misschien kan hij mij en mijn broers en zussen wel begeleiden vanaf waar die nu is… Die gedachte geeft troost.
In de extra dikke special van Kek Mama lees je de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts €29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Het ging onlangs viral op TikTok: een extreme traktatie dat meer iets weg had van een kerstpakket. Vera maakte dat ook mee. Na een partijtje kwam haar dochter thuis met een mand vol goodies.
Ellen is trajectbegeleider in het voortgezet speciaal onderwijs, thrillerauteur bij uitgeverij De Fontein, moeder van Lewis en Miles (13 en 10) uit een vorige relatie en Sophia (2) en baby Aiden met haar vriend Nils. Volg haar op Instagram.
Dionne heeft een heel lieve schoonmoeder. Goed, ze is wat aanwezig en ze trekt het liefst haar eigen plan, ook als je je grenzen aan hebt gegeven, maar hey, de kinderen zijn dol op haar en het kan echt slechter.
Je zou denken dat de royals alles in huis hebben wat hun hartje begeert én nog een beetje meer. Maar wanneer Koningin Máxima terugblikt op haar tijd als kersverse moeder, doet ze een bijzondere onthulling.
Van die momenten dat je écht even tot tien moet tellen, het overkwam Myrna toen haar man de peperdure gehoorapparaatjes van hun zoontje kwijtraakte.
Wat doet meer pijn: een trap in je ballen of een bevalling? Het klinkt als een slechte mop, maar volgens cabaretier Lisa Loeb laat deze vraag perfect zien hoe de maatschappij naar vrouwen en pijn kijkt. In haar column op NPO Radio 1 spreekt ze zich hierover uit.
