Fotografie: Mark Groeneveld
Yolanthe Cabau woont met zoon Xess (8) in Los Angeles. In deze column deelt ze haar ervaringen als single moeder en carrièrevrouw.
Lunchpakketjes zijn tegenwoordig gevuld met boterhammen in perfecte blokjes, komkommers in Disney-figuurtjes uitgesneden en verassingen onder het brood. Het lijkt bijna of ouders strijden om de titel ‘beste broodtrommel van het schoolplein’. Ik herinner mijn broodtrommel van vroeger niet. Die was er namelijk niet.
Lees ook – ‘Xess heeft nog nooit een verkeerd woord over z’n vader gehoord’ >
Toen ik op vijfjarige leeftijd naar Nederland verhuisde vanuit Spanje met een gezin dat toen bestond uit acht kinderen, hadden we het niet breed. Mijn moeder moest elk dubbeltje omdraaien. Een mooie broodtrommel met een kwarkbol en groentefiguurtjes zaten er niet in. In mijn tijd waren broodtrommels ook geen kunstwerken. Als je geluk had kreeg je een ligakoek mee bij je bruine boterham met kaas.
“Het lijkt bijna of ouders strijden om de titel ‘beste broodtrommel van het schoolplein”
Toch roepen die lunchpakketjes minder fijne herinneringen bij mij op. Bij ons op school kwam er in de pauze een melkkar het klaslokaal binnen met allemaal verschillende melkpakjes waaronder chocolademelk, karnemelk en gewone melk. Kinderen die lid waren van de melkkar kregen een pakje melk en een ligakoek. Ook kregen kinderen die lid waren een tijdschrift: de Okki of de Bobo tijdschrift. In mijn jeugd waren die helemaal het einde. Ik was de enige in de klas die geen lid was van de melkkar en de Bobo. Mijn moeder kon dit niet betalen voor alle kinderen.
Als kind voelde ik me op de basisschool al een buitenbeentje, omdat ik werd gezien als ‘dat Spaanse meisje in dat grote gezin’, maar dat werd door de lunchpakketjes nog erger. Kinderen kunnen soms best gemeen zijn tegen kinderen die ‘anders’ zijn. Lunchpakketjes dragen hieraan bij, want het ene kind heeft een mega fancy broodtrommel en het andere kind krijgt een appel en een broodje kaas.
Toch zie ik wel een mega vooruitgang in lunchpakketjes en het voedselaanbod op scholen. In mijn jeugd rook je nog net niet het frituurvet van alle kantinesnacks in de klaslokalen. Kinderen leren om gezond en gevarieerd te eten is superbelangrijk. Als dat moet met Disneyfiguurtjes en perfecte blokjes, dan ben ik voor.
Wat begon als een onschuldige stranddag, veranderde onverwachts in een moment van pure paniek voor Elise en haar gezin toen haar vriend de zee in ging.
Kinderen en een outfit kiezen: het is een combinatie die in veel gezinnen zorgt voor dagelijkse discussies, dramatische modeshows en onverwachte stijlkeuzes. Wat doe je als ouder: blijf je strijden, of laat je ze een keer zelf ervaren wat werkt en niet? Maartje koos voor dat laatste.
Als je je kindje bij iemand onderbrengt, wil je diegene echt kunnen vertrouwen. Logisch. Als dat in de praktijk niet blijkt te kunnen, is dat als een klap in je gezicht. Het overkwam Nikkie.
Voor de schoolfoto kleed je je kind natuurlijk aan in de mooiste kleren. Haartjes leuk. Snoeten goed gepoetst. Hopen dat er geen gaten zijn gevallen in het gezicht of gebit. Nou ja, dit geldt vooral voor moeders. Vaders houden er vaak toch net een andere standaard op na.
Je weet dat beklemmende gevoel als je per ongeluk appjes leest die niet voor jouw ogen bestemd waren? Of als je partner wel héél vaak “gewoon een collega” noemt? Experts slaan alarm: emotionele affaires komen steeds vaker voor. En nee, het hoeft niet fysiek te zijn om pijnlijk te zijn.
Een avondje uit eten met het gezin kan heerlijk zijn, even geen afwas, lekker eten en quality time. Maar voor de bediening is het soms een heel ander verhaal. Want hoewel kinderen vaak de schuld krijgen van rommel en chaos, zijn het verrassend vaak de ouders die het meeste gedoe veroorzaken.