Fotografie: Mark Groeneveld
Yolanthe Cabau woont met zoon Xess (8) in Los Angeles. In deze column deelt ze haar ervaringen als single moeder en carrièrevrouw.
Lunchpakketjes zijn tegenwoordig gevuld met boterhammen in perfecte blokjes, komkommers in Disney-figuurtjes uitgesneden en verassingen onder het brood. Het lijkt bijna of ouders strijden om de titel ‘beste broodtrommel van het schoolplein’. Ik herinner mijn broodtrommel van vroeger niet. Die was er namelijk niet.
Lees ook – ‘Xess heeft nog nooit een verkeerd woord over z’n vader gehoord’ >
Toen ik op vijfjarige leeftijd naar Nederland verhuisde vanuit Spanje met een gezin dat toen bestond uit acht kinderen, hadden we het niet breed. Mijn moeder moest elk dubbeltje omdraaien. Een mooie broodtrommel met een kwarkbol en groentefiguurtjes zaten er niet in. In mijn tijd waren broodtrommels ook geen kunstwerken. Als je geluk had kreeg je een ligakoek mee bij je bruine boterham met kaas.
“Het lijkt bijna of ouders strijden om de titel ‘beste broodtrommel van het schoolplein”
Toch roepen die lunchpakketjes minder fijne herinneringen bij mij op. Bij ons op school kwam er in de pauze een melkkar het klaslokaal binnen met allemaal verschillende melkpakjes waaronder chocolademelk, karnemelk en gewone melk. Kinderen die lid waren van de melkkar kregen een pakje melk en een ligakoek. Ook kregen kinderen die lid waren een tijdschrift: de Okki of de Bobo tijdschrift. In mijn jeugd waren die helemaal het einde. Ik was de enige in de klas die geen lid was van de melkkar en de Bobo. Mijn moeder kon dit niet betalen voor alle kinderen.
Als kind voelde ik me op de basisschool al een buitenbeentje, omdat ik werd gezien als ‘dat Spaanse meisje in dat grote gezin’, maar dat werd door de lunchpakketjes nog erger. Kinderen kunnen soms best gemeen zijn tegen kinderen die ‘anders’ zijn. Lunchpakketjes dragen hieraan bij, want het ene kind heeft een mega fancy broodtrommel en het andere kind krijgt een appel en een broodje kaas.
Toch zie ik wel een mega vooruitgang in lunchpakketjes en het voedselaanbod op scholen. In mijn jeugd rook je nog net niet het frituurvet van alle kantinesnacks in de klaslokalen. Kinderen leren om gezond en gevarieerd te eten is superbelangrijk. Als dat moet met Disneyfiguurtjes en perfecte blokjes, dan ben ik voor.
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Niets in het leven is zwart of wit, en opvoeden brengt altijd dilemma’s met zich mee. Zelfs al lijkt de keuze op sommige momenten nog zo helder.
De bevalling: sommigen zien er als een berg tegenop, anderen krijgen een spirituele awakening tijdens de geboorte van hun kind. Hoe dan ook: het is altijd een verhaal op zich, wat moeders maar al te graag delen. Bij voorkeur met veel details. Deze week het bevallingsverhaal van Floor (29).