De afgelopen vier dagen zat ik op Ibiza met mijn vriendin. Zon, zee en rosé. Ik kan ’t iedereen aanraden. Los van Ibiza gaat het er met name om dat het volgens mij bijzonder goed is voor moeders om af en toe even níet te moederen. Mijn batterij is volledig opgeladen. Ik heb een ontspannen lijf en een ontspannen hoofd. Ik ben bijgetankt, bijgepraat en ik kan er weer tegenaan.
Al 3,5 jaar ben ik moeder van een jongenstweeling. Hoe meer columns ik open en eerlijk schrijf over hoe ik het moederschap invul, hoe meer mij opvalt dat er op veel dingen nog stééds taboes rusten. Zoals dit onderwerp: je gezin achterlaten om zelf op vakantie te gaan, met een vriendin, of alleen. Zonder je kleine kinderen ver weg willen? ‘Wat een belabberde moeder, die zal wel meer van zichzelf houden dan van haar kinderen’. ‘Wat zielig voor jouw kinderen die achterblijven!’. Ik hoor de reacties al. Tegen diegenen die zich aangesproken voelen wil ik dit graag zeggen.
Een uitgeruste moeder is een betere moeder. Ik heb weer puf voor de boekjes van Dikkie Dik, ik heb zelfs weer zin om broccoli te stomen. Ik heb mijn jongens gemist, natuurlijk. Maar ik kon wel voor het eerst in heel wat jaren goed nietsdoen en opladen. Fysiek, want ik lag dagen op een strandbed. En ook mentaal: even volledig de tijd hebben voor diepgaande gesprekken. Die niet over Everest van Paw Patrol gaan.
De balans zoeken in het moeder zijn en het leven dat ik daarnaast leid, vind ik lastig. Ik kan niet zonder mijn kinderen maar ik kan ook niet 365 dagen per jaar ‘aan staan’. Daar word ik geen leuker mens van. Ik denk daarom dat het heel gezond is dat je die tijd met je vriendin, man, zus – of voor jezelf pakt. Zonder slabben, speelgoed en luiers. Natuurlijk wil ik geen weken van huis zijn. En natuurlijk denk ik bij elk blond koppie dat ik op het strand zie aan mijn eigen blonde jochies en krijg ik een heimweesteek in mijn buik als ik een foto van ze krijg geappt. Natuurlijk kus ik ze helemaal plat als ik thuiskom en vind ik het voorlopig weer helemaal genoeg geweest, met dat weggaan van thuis. Maar eens in de zoveel tijd doen wat je deed voordat je moeder werd, kan absoluut geen kwaad. Voor je kinderen zéker niet.
Want weet je wat het mooiste van dit alles is? Dat mijn knullen lekker vier waardevolle dagen samen met hun vader hebben gehad. Papa maakte het ontbijt, papa zat met ze in de speeltuin, papa kookte, maakte grapjes en bracht ze naar bed. En daar is niets ‘zieligs’ aan.
Het is de baby zelf niet aan te rekenen, maar zo’n pasgeborene haalt wel je hele leven overhoop, inclusief je vriendschappen. Welke het overleven en welke sneuvelen, dat is van tevoren niet te voorspellen. Dat weet journalist Laurien als geen ander.
Elsemieke (31) is samen met T (33), moeder van twee zoontjes (4 en 2) en redacteur bij Kek Mama. Chaotisch, chronisch moe en heeft een brein met 46 tabbladen tegelijkertijd open. Probeert rust in de chaos te vinden, maar met drie mannen in huis is die rust ver te zoeken.
Kerst: het feest van lichtjes, liefde… en chaos. Dat wij moeders alle kerstballen hoog moeten houden wisten we natuurlijk al, maar soms zouden we dat wel even anders willen.
Melissa Pieters (33) is getrouwd met Bilal (34), moeder van drie jonge kinderen (9, 6 en 2), influencer (@melisspieters op Instagram) en een bekeerde moslima. Hoe vliegt zij de decembermaand aan?
Soms komt financiële schade niet door verkeerde keuzes of pure pech, maar door – jawel – je eigen kind. Dat ontdekte Julie (29) toen ze het roze glittertasje van haar 3-jarige peuter opende.