Het is zover, na bijna 4 jaar. Bodi en Daaf gaan naar de basisschool. Mijn hart, o mijn moederhart. Waar zijn die baby’s gebleven?
Een mijlpaal voor elke moeder. Het is een groot moment: je kinderen zijn kleintjes af en gaan beginnen aan een nieuwe fase. Ik merkte de laatste tijd al dat ze er echt aan toe zijn: ze zijn zindelijk (thank god), ze praten honderduit en worden gewoon groot. Het is voor het eerst dat mijn tweeling wordt gescheiden: ze gaan na 4 jaar samen op de crèche naar de grote school in een eigen klas, waar ze zichzelf kunnen ontwikkelen, waar ze eigen vriendjes kunnen maken en hun eigen juf hebben. Tenminste, als we nog mogen komen van de juffen. Het was vreselijk. We werden uitgenodigd om kennis te komen maken op een vrijdagmiddag om 15.00 uur. Bodi en Daaf ontmoeten hun juffen en ontdekken alvast hun klaslokaal. Wij zitten intussen met drie juffen om een tafel wat zakelijke dingen te bespreken. Wanneer ze een wendag hebben, bijvoorbeeld. En op welke dagen er gymles is. Bodi en Daaf voelen zich gelijk thuis in de klas en zijn totaal niet verlegen. Ze besluiten te spelen met het keukentje. Wie wil er pizza? Wie wil er wat drinken? Ze hebben het helemaal naar hun zin en zien papa en mama kletsen met de juffen. Gezellig, denken ze. En dan komt Bodi opeens aan papa vragen, luid en duidelijk: ‘Papa, wil jij bier?’. HOEZO vraagt mijn kind dat? We lachen gelukkig allemaal. Maar waarom vraagt hij dat bij de eerste ontmoeting met zijn nieuwe juffen waar we nog jarenlang mee te maken hebben? En dat terwijl we zo’n keurige, Gooische-ouders-wij-zijn-keurig-opgevoede-normale-mensen indruk willen maken… O, help. Mijn hart. Ik kan door de grond zakken van schaamte. Laat duidelijk zijn: mijn man drinkt soms in het weekend een biertje maar is absoluut geen drinker en al helemaal niet in de buurt van zijn kinderen. Hoe kómt Bodi aan dat woord op zo’n moment? Serieus: ik heb hem nog nóóit het woord bier horen zeggen. En dan op DIT moment. Kinderen… Soms zeggen ze de ongemakkelijkste dingen. Dus, mocht de juf van klas 1B dit toevallig lezen: Bodi is een keurig kind met nette ouders. Echt. Ik beloof het. En we drinken meestal thee en koffie. Nu al zin in alle uitspraken die gaan volgen tot en met groep 8. Was die babytijd opeens wel een stuk minder genânt, hè. Tessa Heinhuis (33) is moeder van Bodi en Daaf (3, bijna 4) en ze woont met haar man Billy in ’t Gooi. Ze is hoofdredacteur van Mama Magazine en dit najaar komt haar eerste boek over het moederschap uit.
View this post on Instagram
Boys moms weten: zoons kunnen heftig zijn. Zo ook het zoontje van Frida, toen ze op vakantie was in Kroatië met haar gezin. Hij legde eigenhandig het hele zwembad plat. Per ongeluk.
Elke ouder weet: er komt een moment en dan pikt je kind iets op wat ie absoluut niet had mogen horen. Zo liet de vijfjarige Hugo op een subtiele, maar duidelijke manier weten hoe zijn vader over bepaalde collega’s denkt.
Met twee gezinnen op vakantie, hoe meer zielen, hoe meer vreugd, dachten Anna en haar man. Dat viel tegen, bleek toen ze eenmaal in Frankrijk gearriveerd waren.
Wanneer je de eerste bent in je vriendengroep die moeder wordt, vergt dat wat aanpassingsvermogen van de rest. Een vaardigheid die niet iedereen even goed onder de knie heeft. Dat bleek wel, toen een vriendin van Noëlle met dit kraamcadeau op de proppen kwam.
Toen Rosie een baby was, vond ik uiteten gaan best een uitdaging. Nu ze twee is, valt het nog niet altijd mee. En dat heeft niet alleen met het kind te maken.
We bereiden ons maandenlang voor op dé grote dag: de bevalling. Bevalplan? Check. Pufcursus? Check. Maar van presentatrice Shelly Sterk mogen we ons best vaker focussen op de periode ná de geboorte, het herstel: “Je lichaam is de volgende dag echt niet klaar voor een wandeling van tien kilometer achter de kinderwagen.”