‘Maar om hulp vragen, dat doe ik ook weer niet’

19.03.2023 06:21
column Tessa Heinhuis Beeld: Nine IJff

Tessa Heinhuis (33) is zwanger en moeder van Bodi en Daaf (3), getrouwd met Billy en editor-in-chief van Mama Magazine. Ze wonen in ’t Gooi.

Misschien zijn er nergens zoveel geheimen als in het moederschap. En meestal doe je het niet bewust, dat stiekeme gedoe. Meestal doe je het uit zelfbescherming, onwetendheid of schaamte. We verbloemen onze echte dagen. Onze lastige, niet Instagram-waardige momenten. Moederschaamte.

Moederschaamte

Een vriendin appt me: “Hoe gaat het?” Het liefst antwoord ik: “Goed, ik zit te werken in Monkeytown omdat we geen opvang hebben. Gisteren wilde mijn peuter zijn schoenen niet aan en ik moest hem de halve straat uit school optillen en meenemen naar de auto, krijsend en wel. De andere moeders keken naar me, alsof ik het niet aankan. Maar ik ken mijn jongen, hij is moe en dan is het een prikkel te veel als hij na een lange dag mama ziet.

“Gisteren moest ik mijn peuter meenemen naar de auto, krijsend en wel. De andere moeders keken naar me, alsof ik het niet aankan”

Ik voel me verscheurd omdat ik ze alleen laat om te werken, wie weet er nou niet dat die eerste jaren zo snel gaan. Maar zijn die eerste jaren niet ook het zwaarst? Ik mis ze als ze slapen en vind het ook loodzwaar als mijn zoon tussen ons in komt liggen. Dat doet hij al bijna vier jaar. Het is een schat, ik hou zoveel van ze, dat het pijn doet als ik naar ze kijk. Als ik ze hoor lachen ben ik compleet.

Maar soms wil ik de deur dichtsmijten omdat niemand naar bed wil of wil luisteren. En vanmorgen had ik ruzie met mijn peuter tijdens het aankleden. Zindelijk wil een van mijn zoons nog niet worden. Dan de tranen in een zwangerschap, omdat zwanger zijn niet alleen maar zoet is. Dat ik me soms eenzaam voel sinds we zoveel thuis zijn met de kinderen, terwijl ik ook nergens liever ben dan thuis. Ze zijn het liefst met mama en ik met hen. En ook kijk ik uit naar een etentje met een vriendin.

Lees ook – ‘Ik moet eerst koffie hebben voordat ik een leuke moeder kan zijn’ >

Zou niet anders willen

Ik leef in leggings en ik sta altijd aan, we leven volgens hun ritme en rooster. Ik zou niet anders willen en ik weet niet meer wie ik anders ben. Ik kijk elke dag naar babyfoto’s en zie dan hoe groot ze zijn geworden, die jaren vliegen, jij weet het ook toch?

“Hoe gaat dit als ze groter worden en niet meer naast me willen slapen?”

En o ja, ik hou van niemand meer, dat is fysiek niet mogelijk, hoe gaat dit als ze groter worden en niet meer naast me willen slapen? Kun jij me vertellen hoe dat werkt, met grotere kinderen? Daar ben ik nog niet klaar voor. Ze zijn mama’s prinsen, we zijn zo verbonden, we zijn ook zo moe. Ik heb mijn werk niet af en geen boodschappen in huis, om hulp vragen doe ik dan ook weer niet, ik red me wel.”

Maar dat stuur ik niet. Ik stuur: “Gaat goed hier lief! Het zijn schatjes. En bij jou?”

 

 

View this post on Instagram

 

A post shared by Tess (@tessaheinhuis)

Wil je nog meer mooie en herkenbare verhalen van mede-mama’s lezen? Neem nu een abonnement en ontvang Kek Mama elke maand als eerst op jouw deurmat.