Fotografie: Paulien van Beusekom
Als ik het ouderschap in één woord zou moeten omschrijven, dan is het: een gok. En dan bedoel ik niet dat je je laat bevruchten en maar moet afwachten wat eruit komt. Baby’s zijn immers geen Labubu’s. Ik bedoel meer dat het ouderschap een aaneenschakeling is van kleine keuzes. Je gokt vaak, en verliest ook vaak.
Baby’s staan niet bepaald bekend om hun communicatieskills. Ze huilen wat en dan moet jij maar een beetje gokken wat je ermee moet. Soms huilen ze net iets harder dan normaal, waardoor jij de urgentie voelt toenemen, maar nog steeds niets anders kunt doen dan een beetje in het wilde weg raden wat die zuigeling van je wil.
Je kunt ook verkeerde keuzes maken. Dat is mij vaak gebeurd. Zo was er die keer toen ik mijn kind net naar bed had gebracht en ik ineens allerlei gekreun door de babyfoon hoorde. Zou ze aan het poepen zijn? Ik wist het niet zeker. Daardoor heb ik een kwartier lang op de bank zitten wikken en wegen of ik mijn baby moest gaan verschonen. Ik ging toch maar, voor de zekerheid.
Je raadt het al: het kind had helemaal niet gepoept. De luier was nog zo schoon als maar zijn kan. Goed nieuws, ware het niet dat ik mijn kind nu voor niks uit bed had gehaald en zij het absoluut niet tolereerde om weer teruggelegd te worden. Het kostte me een eeuwigheid en een herhaald slaapritueel om het kind weer in bed te krijgen.
Andersom is het ook weleens gebeurd. Toen durfde ik de gok niet te nemen om haar na wat gekreun uit bed te halen en trof ik de volgende ochtend een baby die tot aan haar nek in de schijt had liggen marineren. De hele godganse nacht.
En zo zijn er tal van dit soort voorbeelden. Zoals: het kind lijkt een beetje misselijk, geef je haar dan wel of niet dat flesje melk voor het slapen gaan? Met als risico dat ze ervan moet spugen. Maar als je het níét doet het risico dat ze weigert te slapen omdat haar gebruikelijke slaapritueel niet volledig is uitgevoerd.
En als een van die twee doemscenario’s voltrekt, neem je haar dan bij jou in bed? Of zorgt dat er juist voor dat ze helemaal niet meer slaapt? Of bevalt het haar juist zo goed dat ze nooit meer in haar eigen bed wil?
Het ouderschap is continu nét de verkeerde keuze maken en proberen jezelf daar niet om te haten. Soms spuugt je kind door jou, slaapt ze niet door jou of marineert ze een hele nacht in haar eigen schijt door jou. Je gokt en je verliest. Aan jou de taak om dat verlies te nemen zonder daar (nog!!!) slechter om te slapen.
Tara (31) is moeder van dochtertje Rosie (2). Haar boek ‘Blender zonder deksel: eerlijke verhalen over het ouderschap‘ is nú te koop.
Als ouder kun je nog zo je best doen om je kinderen met een gerust hart de wereld in te sturen, maar soms knijpt je moederhart toch even samen. Ook bij het koningspaar thuis is dat niet anders.
Sinterklaas is een gezellig kinderfeest, maar kan ook voor veel spanning zorgen. Bij Jikke (34) thuis zorgde de sinterklaassurprises dit jaar voor een portie kinderlijke wraak.
Louise emigreerde met haar gezin vanuit Frankrijk naar Nederland, voor het werk van haar man. Ze kwam er onlangs achter dat ze het sinterklaasfeest al die tijd verkeerd gevierd heeft.
Zelfs een koningin heeft iemand nodig bij wie ze haar hart kan luchten.
Na jaren van onzekerheid en publieke speculatie is er eindelijk duidelijkheid voor Marco Borsato (58). De rechtbank sprak hem donderdag vrij van de beschuldigingen van ontucht met een minderjarige, omdat er onvoldoende bewijs was.
Het Sinterklaasjournaal zorgde afgelopen week voor de nodige ophef onder ouders. Toch is er iets waarvoor veel moeders het Sinterklaasjournaal wél aanzetten. Hint: niet alleen voor hun kinderen. De Hoofdpiet is onverwachts het gespreksonderwerp onder moeders geworden.