Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van Maria (14) en Phaedra (11). Iedere vrijdag schrijft ze rake, eerlijke, grappige en vooral herkenbare columns over haar leven.
Ik kook. En nee, niet gezellig in de keuken met een schort om en een houten lepel in mijn hand. Ik kook van woede.
Ik lees namelijk net een Parro-bericht over het schoolvoetbaltoernooi. Het gaat over gemengde teams (jongens). Ho, wacht even. Gemengd, maar toch ‘jongens’? Als je vluchtig leest, denk je misschien: maar Patries, dat is toch juist goed? Gemengde teams!
Maar als ik verder lees, begrijp ik waarom ze ‘jongens’ er tussen haakjes achter zetten. Want er is kennelijk óók een meisjesteam. Daar mogen dan weer alleen meisjes in. Huh? Hoezo? Omdat voetbal een jongenssport is? Omdat een meisjesteam niet ‘gemengd’ mág zijn? Mijn waakzame moederhart begint sneller te kloppen. En als ik nog verder lees, dan kook ik niet meer, dan ontplof ik bijna! Dit is wat er staat:
‘Voor de gemengde teams (jongens) zijn voetbalschoenen met noppen, scheenbeschermers en een keepersoutfit inclusief handschoenen verplicht. Voor de meisjesteams wordt dit sterk aangeraden.’
ZIJN – WE – HELEMAAL – VAN – DE – GENDERPOT – GERUKT – MET – Z’N – ALLEN?
Dus als een vriendje van mijn dochter meegaat naar paardrijden, hoeft hij geen cap op? Want hij heeft een jongenshoofd en dat is blijkbaar beter bestand tegen een val? What the actual F*! Ik zou de rest van deze column kunnen vullen met scheldwoorden, maar laten we het netjes houden. Laten we gewoon even doen alsof we nadenken…
Oke, ander voorbeeld. Stel je werkt bij een bouwbedrijf. De mannen zijn verplicht een helm te dragen. Vrouwen niet, maar het wordt ze wel ‘sterk aangeraden’. Want tja, ze tillen misschien minder zware stenen? Of krijgen minder snel iets op hun hoofd?? Absurd toch, deze gedachte? En toch is dit precies wat er op de school van mijn kinderen gebeurt. Gadver.
We leren onze kinderen dus al op jonge leeftijd dat bescherming geen universeel recht is, maar afhangt van gender. Dat een schop tegen een scheenbeen van een meisje blijkbaar minder pijn doet als die van een jongen. Dat een blessure bij een jongen ‘echter’ is. Dat meisjes geen échte bescherming nodig hebben. Waarom in godsnaam die aanname? Waarom geen simpele, duidelijke regel voor álle kinderen? Ze zijn verdomme 11 jaar!
We leren onze kinderen dus al op jonge leeftijd dat bescherming geen universeel recht is, maar afhangt van gender
En laten we eerlijk zijn: een trap tegen je scheenbeen doet pijn. Punt. Onafhankelijk van wat er in je onderbroek zit.
Eerder schreef Patricia over het hebben van een geboorteplan én een plan B. Lees die column hier.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Steeds de Insta van je ex checken helpt niet om over je scheiding heen te komen, dat snapt Renée heus wel. Maar zich verliezen in het partyen op Ibiza lukt haar ook niet. Totdat ze na een toevallige ontmoeting alsnog weet te ontdooien. En hoe.
Geke (@gekeborn) is 28 jaar, verloskundige, echoscopist, anticonceptiespecialist, auteur en maakt daarnaast de podcast Zwanger & Zo. Hierin deelt ze verloskundige informatie en positieve bevallingsverhalen om aanstaande ouders te inspireren en ervaringen te delen. In haar column neemt ze ons mee in haar onregelmatige leven als verloskundige.
Soms gebeurt het opeens: je kind wil een rigoureuze verandering in zijn uiterlijk. Waar je zelf nog denkt aan knipbeurten van een paar centimeter, komt je zoon doodleuk met een ander idee bij de kapper. Het overkwam Sam.
Het leek een gewone dinsdagavond in huize Jelies. Tot dochter Johni ineens zó verstopt zat, dat haar lichaam een andere uitweg zocht. Spoiler: het ging niet via beneden.
Je denkt: vakantie in Canada, dat wordt sightseeing, maple syrup proeven en selfies bij de Niagara Falls. Maar voor Saskia (45) liep het nét iets anders. Zij ging op reis met haar man en dochter en kwam terug met… een baby. En nee, dat stond niet in de planning. Sterker nog: ze had geen idee […]
Iedere week delen we op Kek Mama een dilemma van onze lezers. Deze week het dilemma van Anne-Roos (36). Haar peuter is bang voor oma. Anne-Roos wilt haar kind de ruimte geven, maar ziet ook de teleurstelling bij haar schoonmoeder die niets liever wil dan knuffelen en spelen met haar kleinkind.
