Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van Maria (13) en Phaedra (10). Elke vrijdag schrijft ze rake, eerlijke, grappige en vooral herkenbare columns over haar leven en het moederschap.
Lees verder onder de advertentie
Ik schrok me kapot. Afgelopen dinsdagmiddag hadden mijn dochter en ik een wat ik dacht onschuldig gesprek. Onze dialogen beginnen meestal met de dodelijke saaie vraag van mijn kant ‘Hoe was het op school?’, waar steevast op wordt geantwoord met ‘O gewoon’. In de loop van de jaren heb ik geprobeerd om meer open vragen te stellen aan mijn kinderen, maar dat heeft tot nu toe weinig resultaat opgeleverd. En dus gooi ik af en toe deze standaard openingsvraag erin. Zie het als een eenvoudig opwarmertje.
Ze scrolt wat verveeld op TikTok en roept ineens: ‘Ik wil ook een baby!’ Mijn hart stopt met kloppen en ik kijk haar verschrikt aan. Flitsen van teenmoms die pornosterren worden schieten door mijn hoofd. Ik ben namelijk van de generatie die smullend, maar heel hard oordelend naar MTV Teen Moms keek. Dat waren tienermoeders die minutieus werden gevolgd door een cameraploeg, waarbij al hun struggles werden vastgelegd. Maar wat ik vooral dacht te zien in de ogen van deze extreem jonge moeders was blinde paniek. Als kijker was je eígenlijk getuigen van een stel kinderen dat zelf kinderen kreeg. Zelf heb ik het twee keer van dichtbij meegemaakt. Beiden waren 15 jaar (!) toen ze moeder werden. Gelukkig kwamen ze uit een zogenaamd ‘goed nest’ en hadden ze veel steun van hun ouders. Met zowel de moeders als de kinderen is het goed gekomen.
Wat ik vooral dacht te zien in de ogen van deze extreem jonge moeders was blinde paniek.
Lees verder onder de advertentie
Twee soorten moeders
Goed, ik probeer niet al te oordelend over te komen naar mijn dochter, maar het liefst wil ik haar vastpakken en haar op het hart te drukken dat ze geen kinderen moet krijgen tot haar 48ste. Oké, gechargeerd, maar je snapt wat ik bedoel. Ik ben van mening dat je jezelf echt moet wegcijferen als je eenmaal kinderen hebt. Maar, ik denk ook dat er twee soorten moeders zijn. Het type moeder dat al vanaf haar dertiende roept dat ze kinderen wil en het moederschap later ook echt ten volle uitvoert en je hebt moeders zoals ik.
Ik ben van mening dat je jezelf echt moet wegcijferen als je eenmaal kinderen hebt.
Lees verder onder de advertentie
Jezelf op de eerste plek
Uiteraard hou ik onvoorwaardelijk van mijn kinderen en kan ik ze wel opvreten, zo lief vind ik ze, maar ik kan ook prima drie dagen zonder ze. Soms als ik dat zeg, kijken andere moeders me vreemd aan. Hun oordeel puilt bijna hun ogen uit. Maar zo voel ik het nu eenmaal. Ik vind het soms ook een uitdaging om mezelf op een tweede plek te zetten. Ik doe het uiteraard wel, maar dat kan weleens met horten en stoten gaan. Dat andere type moeder heeft daar dus totaal geen moeite mee. Heel soms ben ik daar best jaloers op. Ik denk dat mijn dochter in de categorie ‘natural moms’ valt. Maar toch hoop ik uit de grond van mijn hart dat ze nooit een teenmom wordt!
Voor drukke gezinnen is een zorgeloze vakantie goud waard. Lorna koos daarom voor een volledig georganiseerde vakantie: wensenlijstje inleveren, koffers pakken en gáán. Maar hoe zorgvuldig ook geregeld, kwam er toch een verrassing om de hoek kijken die ze niet had zien aankomen…
Nu de meivakantie achter de rug is, gaat het snel: nog maar twee maanden en dan begint de zomervakantie. Gaan jullie dit jaar voor weekje zon, zee en strand in Spanje of met de auto naar Zeeland? De eerste vraag die opborrelt bij het zoeken naar een vakantie is vaak: wat mag het kosten?
Je denkt misschien dat een relatie zomaar eindigt, maar het tegendeel is waar. Onderzoekers ontdekten dat het einde meestal al jaren van tevoren zichtbaar is – in twee duidelijke fases.
Je zegt “nee”, zij horen “misschien”. Jij dacht dat jij de ouder was, maar sinds deze kleine in je leven is, lijkt het alsof jíj bij hém op tijd naar bed moet. Herkenbaar? Dan heb je misschien een kind met een van deze sterrenbeelden – geboren bazen met een flinke wil.
Ze zeggen weleens dat dochters vaak echte papa’s meisjes zijn. En dat zie je soms ook: hoe ze hem aankijken, hoe ze precies dezelfde grap maken als hij, of hoe ze net zo fel kunnen reageren als papa als de wifi eruit ligt.