Fotografie: Laurens Eggen
Marit Haegens-Brugman (33) is getrouwd met Dylan en moeder van Nami (3 maanden).
Mijn man heeft een andere vrouw. Zo, het is eruit. Een veel knappere, jongere vrouw. Geen rimpeltje te bekennen, zonder dat ik haar ooit bij een cosmetisch chirurg naar binnen heb zien gaan.
Een vrouw van wie hij een scheet niet als afknapper zag bij de eerste ontmoeting. Hij geeft haar iedere dag complimenten over hoe mooi ze wel niet is. En als ze ook maar een moment gescheiden zijn, mist hij haar. Ja, mijn dochter heeft mij opzij gezet.
Vaders en dochters: het is een speciale band waar niets of niemand tussen te krijgen is. Opeens sta je als vrouw op de tweede plek bij je eigen man. Jaloezie voel ik niet, het gaat hier immers om mijn eigen dochter en het is prachtig om te zien hoe mijn man een extra laatje liefde heeft opengetrokken voor haar. Wat zeg ik? Een hele inloopkast vol liefde.
“Ergens zit er een gevoel van gemis. Het gemis van mijzelf als niet-moeder.”
Maar ergens zit er een gevoel van gemis. En dat zit ’m voornamelijk in het gemis van mijzelf als niet-moeder. Een vrouw wier borsten niet enkel dienden als melkmachine, wier lichaam strakker was dan nu en wier haren zo nu en dan los werden gedragen zonder het door grijpgrage handjes te verliezen. En in tegenstelling tot het gave huidje van mijn kind, zijn er bij mij tientallen rimpels bijgekomen na de persfase tijdens de bevalling. Om maar te zwijgen over mijn veranderde brein. Ik heb gisteren mijn kolfapparaat tegen mijn oor gezet omdat ik dacht dat het een telefoon was.
Lees ook – Zwangerschapsbrein? Je bent niet de enige: ook bij deze moeders gaat alles mis >
En natúúrlijk is wat je ervoor terugkrijgt een stuk mooier dan dat allemaal, maar dat is zo’n clichézin die je ook al tijdens dat verplichte praatje bij de bakker hoort. Het neemt gewoon niet weg dat dit gemis er kan zijn. En ik ben pas net moeder geworden (bewijs: ik vergeet nog steeds vaak die flapjes van de luiers naar buiten te doen) dus ik weet niet of dit gemis verdwijnt.
Voor nu kijk ik in de spiegel en leer ik een nieuwe ik kennen. En dat is wennen. Maar als ik naar mijn dochter kijk, zie ik ook een stukje van mijzelf en valt het gemis toch heel clichématig in het niet: wat is ze prachtig.
Wil je nog meer mooie en herkenbare verhalen van mede-mama’s lezen? Neem nu een abonnement en ontvang Kek Mama elke maand als eerst op jouw deurmat.
Jij weet wanneer de opvang sluit, waar het gymshirt ligt en wat er wel in de broodtrommel mag. En je partner? Die staat er verdwaasd en geeft aan dat jij het toch allemaal beter weet, dus het aan jou overlaat. Het klinkt onschuldig, maar het heet weaponised incompetence en het zorgt ervoor dat jij structureel […]
De familie Wildeman, bekend van Een huis vol, heeft opnieuw een emotionele update gedeeld op Instagram.
We weten allemaal dat slaap belangrijk is. Maar in de praktijk? Scrollen we nog even op Instagram, kijken we tóch nog een aflevering en worden we vervolgens drie keer per nacht wakker van een kind dat dorst heeft, nachtmerries heeft of gewoon even wil knuffelen. Ouders weten: goed slapen is een luxe. Toch hebben volwassenen […]
Opvoeden: het is soms een feest, soms een fulltime les in geduld. Natuurlijk wil je dat je kind opgroeit tot een warm, zelfverzekerd mens, én dat jullie band sterk blijft. Maar met alle adviezen, podcasts en TikTok-opvoedgoeroes zie je soms door de bomen het bos niet meer.
Dat kinderen veel fantasie hebben is een feit, maar toen de kinderen van de 39-jarige Dani een mysterieuze man in hun kamer zagen, wist ze: er spookt meer tussen hemel en aarde.
Opa’s en oma’s hebben vaak een bijzondere plek in het leven van hun kleinkinderen. Ze hoeven niet altijd les te geven of adviezen te geven, en toch leren kinderen onbewust de mooiste dingen van hen. Van geduld tot doorzettingsvermogen, van verhalen vol wijsheid tot kleine dagelijkse gewoontes, het zijn lessen die kinderen meenemen, zonder dat […]