Mariëtte Middelbeek is journalist en auteur, en columnist voor Kek Mama. Samen met haar man Erik heeft ze twee kinderen: zoon Casper en dochter Nora.
Het was midden in de nacht en ik liep tollend van de slaap door ons huis met een piepend wezen in mijn armen en de vraagtekens in mijn ogen. Wat wil je dan? Waarom slaap je niet? Heb je honger? Pijn? Iets anders waaraan ik totaal nog niet heb gedacht?
Nee, we hebben geen derde kind. Althans, geen baby. Maar het voelt wel alsof we weer volop in de kraamtijd zitten sinds we een week geleden onze harige, viervoetige baby Teddy hebben opgehaald. Negen weken is ie, een Jack Russell terriër en net zo eigenwijs als dat hij schattig is. En meteen besefte ik dat ik uit de kraamtijd van de kinderen een soort geromantiseerd beeld heb overgehouden van schattige baby’s die zo lief in je nek liggen te snuffen en naar Zwitsal ruiken, maar inmiddels weet ik weer hoe het echt was. Die náchten. Hoe hield ik dat vol? Het voortdurende plannen: als ik nu ga douchen gaat ie piepen dus ik kan beter wachten, maar hoelang? Of: ik moet eigenlijk plassen maar als ik opsta wordt hij wakker. Het eeuwige dilemma: de slaapjes gebruiken voor werk, huishouden of bijtanken? De gedachte: en waarom wilde ik dit ook alweer? En ook: de volksverhuizing bij een familiebezoekje. Toen: luiertas, kinderwagen, wipstoel en o ja, de speen vergeten. Nu: bench, riem, brokken, speelgoed en o ja, botje vergeten. En dan heb ik het nog niet gehad over opvoeden, want een pup is een baby en peuter in één, die de halve nacht wakker is maar net zo goed de droogbloemen opeet.
Maar. De vergelijking gaat op meer punten op. Zoals: het geluk van zo’n klein wezentje in huis, de verliefde blikken waarmee Erik en ik ’s avonds naar hem kijken als hij op schoot ligt (‘Wat is hij lief hè, als hij slaapt’, verzuchtten we al, net als een week na Caspers geboorte), de honderden foto’s op mijn telefoon. En, anders dan toen, de twee kinderen met wie we ons babygeluk kunnen delen. Nu alleen nog even van die nachten af zien te komen. In mijn geromantiseerde kraamtijdbeeld duurde dat vier weken. In werkelijkheid twee jaar. Dit artikel staat in Kek Mama 06-2022. Meer lezen? Neem hier een abonnement op Kek Mama, de #1 glossy voor moeders.
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Olympisch schaatskampioen Irene Schouten werd een half jaar geleden moeder van haar zoontje Dirk. Inmiddels zit ze op een roze wolk, maar haar zwangerschap was allesbehalve rooskleurig.
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Niets in het leven is zwart of wit, en opvoeden brengt altijd dilemma’s met zich mee. Zelfs al lijkt de keuze op sommige momenten nog zo helder.