Malu Pesulima (29) woont samen met Romano en is moeder van Mack (3).
Sinterklaasavond 1999. Nieuwsgierig kijk ik naar de twee cadeaus op tafel als mijn vader door de buurman wordt gebeld. Of hij onopvallend drie jute zakken gevuld met een buitensporige hoeveelheid aan pakjes bij de deur wil zetten. “Meteen daarna op het raam bonken?” reageert mijn vader instemmend.
Het is een beeld dat ik me als de dag van gisteren herinner. Want drie jute zakken op de stoep? Dat was voor mijn broer en mij totaal ondenkbaar. In de weken voor sinterklaas mochten wij hooguit twee keer onze schoen zetten. Vaak lag er wat strooigoed in en met een beetje geluk een chocoladeletter. Op 5 december kregen we allebei één groot cadeau. En hoewel we geen exorbitante uitpaksessies kenden, maakten mijn ouders er altijd een onvergetelijke avond van.
Lees ook
‘Mama, oma zegt dat Sinterklaas niet bestaat’ >
Toch hadden die jute zakken van de buren klaarblijkelijk indruk gemaakt, want ruim twintig jaar later moest en zou diezelfde hysterische sinterklaasavond er komen voor mijn eigen zoon. Van dino’s en kleurpotloden tot puzzels, bellenblaas en bestuurbare auto’s: werkelijk alles werd uit de zak getoverd. Kind eerst blij, natuurlijk. Maar toen we zagen dat hij er na het zoveelste cadeau genoeg van had, totaal overprikkeld was en er nog twee zakken tot de nok toe gevuld tegen de bank stonden, voelden mijn vriend en ik er ons wat ongemakkelijk bij. We knoopten de overgebleven zakken dicht, bewaarden de cadeaus en maakten neefjes, nichtjes en vriendjes er op verjaardagen blij mee.
Een prima oplossing voor dat overtollige speelgoed, maar toch had ik er een nare nasmaak van. Helemaal toen ik zag dat Mack al na een paar weken geen oog meer had voor negentig procent van de cadeaus, die tot op de dag van vandaag enkel dienen als kistvulling. Daarom doen we het dit jaar anders. Geen bergen prullaria meer, maar enkel een paar fijne cadeaus waar Mack zeker langere tijd mee speelt. En nu maar hopen dat onze huidige buurman me niet vraagt of ik als onzichtbare sint kan fungeren.
Deze column staat in Kek Mama 15-2021.
Meer lezen? Neem hier een abonnement op Kek Mama, de #1 glossy voor moeders.
Soms zijn de grootste levenslessen verpakt in kleine, intieme momenten. Voor Maxime Meiland was dat het moment waarop ze haar dochtertje Claire vertelde wie haar biologische vader is.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Charlotte, die regelmatig een verkeerde leeftijd krijgt aangemeten.
Claire, de driejarige dochter van Maxime, zal in het nieuwe seizoen van Chateau Meiland een stuk minder te zien zijn. Het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid heeft ingegrepen, vertelt Erica Meiland aan Veronica Magazine.
Laurie (38) is orthopedagoog, opvoeddeskundige en moeder van zoons Dex (8) en Otis (3). Sinds vorig jaar woont ze met haar gezin in Kaapstad. In haar column schrijft Laurie over haar ervaringen van het emigreren met twee jonge kinderen, het leven in Zuid-Afrika en de hoogtepunten en worstelingen van het ouderschap.
Het lijkt allesbehalve pais en vree in huize Molkenboer-Meiland. Martien Meiland maakt zich namelijk zorgen over het huwelijk van zijn dochter Maxime en haar man Leroy.
Voor veel ouders lijken games zoals Minecraft en Fortnite onschuldig: creatief bouwen, samen spelen en plezier maken. Maar experts waarschuwen dat deze videogames kunnen bijdragen aan gokverslavingen bij kinderen.