Tijdens mijn zwangerschap zei ik dapper dat ik m’n zoon na drie maanden écht een dag per week naar de crèche zou brengen. Ondertussen is Mack alweer zes maanden oud en moet ik er niet aan denken.
Nog geen jaar geleden zag ik louter voordelen aan een kinderopvang: onze zoon kon wennen aan anderen, zou leren dat-ie niet bij elke piep meteen aandacht kreeg, werd socialer en mijn vriend en ik konden werken of hadden onze handen vrij. Tot ik dat miniding in m’n armen had: alsof er een orkaan van zorgen m’n hoofd in werd gezogen.
Want wat nu als Mack huilt en de leidsters hem niet horen? Of, nog erger, ze hem met geen mogelijkheid stil krijgen? En als Macks voedingsschema gelijk loopt met dat van drie andere baby’s? Laten ze hem dan gewoon liggen? Over andere baby’s gesproken: hoe zit dat eigenlijk? Zijn die allemaal wel gevaccineerd? Mogen snotterige peuters zomaar bij de babygroep komen? Mogen snotterige kinderen überháupt wel komen? Deze gedachten, en het feit dat een baby van drie maanden echt nog niet bezig is met vriendjes maken, waren de druppel: voor Mack geen opvang.
Lees ook
Deze moeders werken fulltime: ‘Mijn kinderen hebben het prima naar hun zin op de crèche’ >
Ik lijk wel gek geworden, denk ik soms. Want had je me een paar maanden geleden op bovenstaande gewezen, dan had ik in alle nuchterheid gezegd dat het er ‘nou eenmaal bij hoort’ – nu krijg ik alleen al bij het idee een rolberoerte.
Maar of ik het hierdoor raar vind dat andere ouders hun kind wel naar de crèche brengen? Zeker niet. Integendeel zelfs, want God, wat lijkt het me heerlijk om m’n baby een dagje extra af te kunnen geven. Zonder gedoe naar de supermarkt rijden, rustig die berg was wegvouwen en een keer niet ’s avonds laat door hoeven werken. Daarbij mogen wij van geluk spreken met lieve oppas-opa’s en -oma’s in de buurt. Die luxe heeft ook niet iedereen.
Zodra Mack één wordt, gaan we het echt proberen. Maar tot die tijd hou ik ‘m nog lekker dicht bij me…
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Vriendschap en opvoeden: twee onderwerpen waar je maar beter een beetje soepel in kunt zijn. Want iedereen doet het anders – en dat is helemaal oké. Toch? Totdat blijkt dat jouw beste vriendin er stiekem heel anders over denkt…
Olympisch schaatskampioen Irene Schouten werd een half jaar geleden moeder van haar zoontje Dirk. Inmiddels zit ze op een roze wolk, maar haar zwangerschap was allesbehalve rooskleurig.
Sara (37) was er klaar mee dat de mental load altijd op haar bordje kwam zonder enige waardering en dus besloot ze het een week aan haar man Daan over te laten.
Tikkie ontvangen voor een halve wortel uit iemand anders’ maaltijdsalade? Serieus?! In deze rubriek verzamelen we de meest onterechte, ongemakkelijke en gewoon ronduit gênante betaalverzoeken. Wat ze gemeen hebben? Je zag ze in ieder geval niet aankomen.
Soms moet je als ouder creatief zijn. Niet liegen, maar strategisch de waarheid een beetje verbuigen. Oftewel, een leugentje om bestwil.