Kek Mama’s Malu zag zichzelf nooit als een draagdoekmoeder en toch hangt haar zoon al sinds z’n geboorte op haar buik. Soms uren lang. ‘Ik moet wel, want zodra ik hem overdag in z’n bedje leg, zet hij het op een gillen.’
Een baby 24/7 bij me dragen ging in het begin nog prima: de kraamhulp deed onze wasjes wel en ik had zelf ook nog weinig om handen. Maar vanaf het moment dat zij de deur achter zich dicht trok, piepte ik anders. Want hoe lekker ik het ook vond om dagen met m’n baby te knuffelen, heel praktisch was het niet. Zeker niet toen mijn vriend weer begon met werken…
De eerste paar dagen alleen met de baby spendeerden we op de bank. Ik keek serie na serie, we deden samen dutjes en ik zorgde ervoor dat ik niet langer dan twee minuten nam voor een toiletbezoek. Douchen? Dat deed ik pas als m’n vriend weer thuis was. Ik genoot intens van onze momenten samen. Tot ik stof van de vensterbank kon blazen en op onze rekening zag dat we wel héél vaak Thuisbezorgd bestelden. Wilden we niet bankroet zijn eind van de maand, dan moest het anders.
Na tig verschillende pogingen om onze zoon, tevergeefs, tóch in z’n bedje te krijgen overdag, stuitte ik op fora waar moeders lyrisch met elkaar chatten over draagdoeken. Ze deelden ervaringen en organiseerden zelfs heuse draagdoekwandelingen met z’n allen… Dat zou ik écht niet gaan doen, dacht ik nog.
Lees ook
Draagdoekmoeder: ‘Als ik die bungelende beentjes in mijn zij voel, word ik helemaal blij’
Dus wel. Oké, op die wandelingen na dan. Want toen ik als laatste redmiddel tóch mijn eerste draagdoek bestelde, was ik verkocht. Alsof er een wereld voor me openging, zo voelde het toen m’n kind er voor het eerst in hing: hij werd in één klap rustig en ik had m’n handen weer vrij. Niet veel later kocht ik m’n tweede doek en nu kan ik niet meer zonder.
Van stofzuigen, dweilen, boodschappen doen en de hond uitlaten tot een broodje eten (en dan wel opletten dat de kruimels niet in z’n haar blijven hangen), alles lukt nu met m’n zoon op mijn buik. En ik vind het nog heerlijk ook, want niets voelt fijner dan urenlang zo’n warm lichaampje tegen je aan.
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (10), Vieve (8) en Lilou (5). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Romy* tijdens het optuigen van de kerstboom.
Kalvijn en Nina hebben ervoor gekozen om hun kindje zo min mogelijk op social media te delen.
Nog vóór je kind de deur uit stapt, is de emotionele “basislijn” voor de dag vaak al bepaald. Niet door een strak schema of een perfect afgevinkte routine, maar door iets anders: hoe veilig en verbonden je kind zich bij jou voelt.
Bianca (31) is communicatieadviseur en woont samen met partner Pascal (35) en zoon Floris (2). Met zijn drieën vormen zij een levendig gezin waar zelden iemand stil zit óf zijn mond houdt. In haar eerlijke en herkenbare columns schrijft Bianca over hun gezellige en drukke leven, met alle chaos en liefde die daarbij hoort.
Ben je uitgerekend in december? Wat is dan mooier dan een naam die perfect past bij deze gezellige feestmaand?