Kek Mama’s Malu zag zichzelf nooit als een draagdoekmoeder en toch hangt haar zoon al sinds z’n geboorte op haar buik. Soms uren lang. ‘Ik moet wel, want zodra ik hem overdag in z’n bedje leg, zet hij het op een gillen.’
Lees verder onder de advertentie
Een baby 24/7 bij me dragen ging in het begin nog prima: de kraamhulp deed onze wasjes wel en ik had zelf ook nog weinig om handen. Maar vanaf het moment dat zij de deur achter zich dicht trok, piepte ik anders. Want hoe lekker ik het ook vond om dagen met m’n baby te knuffelen, heel praktisch was het niet. Zeker niet toen mijn vriend weer begon met werken…
Lees verder onder de advertentie
‘Onze momenten samen’
De eerste paar dagen alleen met de baby spendeerden we op de bank. Ik keek serie na serie, we deden samen dutjes en ik zorgde ervoor dat ik niet langer dan twee minuten nam voor een toiletbezoek. Douchen? Dat deed ik pas als m’n vriend weer thuis was. Ik genoot intens van onze momenten samen. Tot ik stof van de vensterbank kon blazen en op onze rekening zag dat we wel héél vaak Thuisbezorgd bestelden. Wilden we niet bankroet zijn eind van de maand, dan moest het anders.
Lees verder onder de advertentie
Draagdoekwandelingen
Na tig verschillende pogingen om onze zoon, tevergeefs, tóch in z’n bedje te krijgen overdag, stuitte ik op fora waar moeders lyrisch met elkaar chatten over draagdoeken. Ze deelden ervaringen en organiseerden zelfs heuse draagdoekwandelingen met z’n allen… Dat zou ik écht niet gaan doen, dacht ik nog.
Dus wel. Oké, op die wandelingen na dan. Want toen ik als laatste redmiddel tóch mijn eerste draagdoek bestelde, was ik verkocht. Alsof er een wereld voor me openging, zo voelde het toen m’n kind er voor het eerst in hing: hij werd in één klap rustig en ik had m’n handen weer vrij. Niet veel later kocht ik m’n tweede doek en nu kan ik niet meer zonder.
Lees verder onder de advertentie
‘Ik vind het heerlijk’
Van stofzuigen, dweilen, boodschappen doen en de hond uitlaten tot een broodje eten (en dan wel opletten dat de kruimels niet in z’n haar blijven hangen), alles lukt nu met m’n zoon op mijn buik. En ik vind het nog heerlijk ook, want niets voelt fijner dan urenlang zo’n warm lichaampje tegen je aan.
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Olympisch schaatskampioen Irene Schouten werd een half jaar geleden moeder van haar zoontje Dirk. Inmiddels zit ze op een roze wolk, maar haar zwangerschap was allesbehalve rooskleurig.
Vriendschap en opvoeden: twee onderwerpen waar je maar beter een beetje soepel in kunt zijn. Want iedereen doet het anders – en dat is helemaal oké. Toch? Totdat blijkt dat jouw beste vriendin er stiekem heel anders over denkt…
Tikkie ontvangen voor een halve wortel uit iemand anders’ maaltijdsalade? Serieus?! In deze rubriek verzamelen we de meest onterechte, ongemakkelijke en gewoon ronduit gênante betaalverzoeken. Wat ze gemeen hebben? Je zag ze in ieder geval niet aankomen.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.