Lara Steenvoorden (35) is een tikkie Aziatisch en een beetje boel Brabants, maar boven alles moeder van ‘de directie’: Rijk (4) en Lex (3). Voor Kek Mama schrijft ze over co-ouderschap en alle chaos die hierbij komt kijken. Dit keer over de dood van een huisdier.
Lees verder onder de advertentie
Moos is dood. De vader van mijn kinderen plukte hem uit de polder als kitten van nog geen 7 weken oud, witte teentjes, blauwe ogen die altijd verbaasd keken, totdat ze groenig werden en hij een imposante kater werd. Hij voegde zich bij de poezenfamilie, hield de boerderij vrij van ander mannelijk gespuis en muizen. Tot een paar weken geleden: een buurtbewoner appte of we ‘de dode kat uit de voortuin wilde halen’.
Lees verder onder de advertentie
Vader en zoons zochten een plekje voor hem aan de rand van het weiland, met uitzicht op de grond waar hij vandaan kwam. Natuurlijk, de kinderen zijn heus wel eens op een mier of lieveheersbeestje gaan staan, maar een huisdier verliezen, de dood, was onbekend en waarschijnlijk indrukwekkend voor hen. Rob vertelde me dat ze veel vragen stelden en bleven ratelen, alsof hun hersenen overuren wentelden tot ze een vorm van begrip te pakken hadden.
Ze stonden daar wel even, aan de rand van een gigantisch groen veld, bij een piepklein graf dat ze bedolven met wilde bloemen uit eigen tuin. Ze hadden het over nooit meer wakker worden, wanneer Moos zichzelf weer uit zou graven, waar hij naartoe was. Rijk bleef de bloemen aanvullen. Lex zong iets over de wielen van de bus die rond bleven gaan. Ik was er niet bij, want zo gaat dat als je niet samenwoont, en toch voelde ik de verbondenheid.
Lees verder onder de advertentie
De dag erna sloot ik ze in mijn armen en werd ik binnen twee seconden op de hoogte gesteld van de gebeurtenis. Ik dacht dat ik voorzichtig moest zijn en vroeg aan Rijk of Moos soms in de kattenhemel was. “Nee hoor,” antwoordde hij. Lex vulde hem direct bruut aan: “Moos is dood en ligt in een deken onder het zand. Iemand heeft hem kapotgereden. Ik denk een kutbus.”
Dat is wat ze ervan begrepen hadden en zo konden wij, de volwassenen, er toch nog een beetje om lachen. Dag lieve Moos.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (10), Vieve (8) en Lilou (5). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Nog vóór je kind de deur uit stapt, is de emotionele “basislijn” voor de dag vaak al bepaald. Niet door een strak schema of een perfect afgevinkte routine, maar door iets anders: hoe veilig en verbonden je kind zich bij jou voelt.
Bianca (31) is communicatieadviseur en woont samen met partner Pascal (35) en zoon Floris (2). Met zijn drieën vormen zij een levendig gezin waar zelden iemand stil zit óf zijn mond houdt. In haar eerlijke en herkenbare columns schrijft Bianca over hun gezellige en drukke leven, met alle chaos en liefde die daarbij hoort.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Romy* tijdens het optuigen van de kerstboom.
Over seks praten we liever niet op het schoolplein, maar zelfs binnen een jarenlang huwelijk blijft het vaak een taboe. Terwijl het, volgens relatietherapeuten, juist enorm veel zegt over de gezondheid van een relatie.