Beeld: Paulien van Beusekom
Kimberley van Heiningen is getrouwd met Kevin, (bonus)moeder van Norah (6) en Jackie (2).
‘Jij had toch een pittige baby?’ hoor ik op de babyshower van een vriendin. Ik denk even na. Pittige baby, ik? Herinneringen flitsen voorbij: nachtelijke autoritjes om Jackie stil te krijgen, rondjes met de kinderwagen, White Noise op tinnitusstand, dag in, dag uit. Ja, ik weet het nog wel, ergens in de verte.
Als ik appjes teruglees die ik naar mijn moeder stuurde (‘ZE SLAAPT NOG STEEDS NIET!!!’ of ‘ZE HUILT WEER!!!’) of de foto’s van toen zie met niet te camoufleren wallen, besef ik weer dat het heftig was. Die babytijd. Maar hoe heftig precies, dat weet ik niet meer. Net zoals ik bevallen heb opgeslagen als ‘iets dat teringveel pijn doet’, maar het exacte gevoel niet meer zou kunnen beschrijven.
Mijn brein is een soort streamingdienst, gevuld met clipjes uit mijn leven. De fijne herinneringen opgeslagen in Ultra High Definition. Haarscherp zie ik hoe ongelooflijk klein en schattig ze is in maat 44. Hoe we hand in hand in de eerste golf springen op vakantie, hoe Jackie soms doet alsof zíj de grote lepel is in bed, haar mollige armpjes om me heen. Hoe ik smelt als ze ‘houfajou’ (‘hou van jou’) zegt, haar denkbeeldige vlindervleugels laat zien en me het zoveelste stuk taart uit haar keukentje serveert. Daarentegen zijn alle 89 afleveringen van Crèchevirus wazig. Net als Krampjes, Slaapregressie of de klassieker Nachtelijke rondjes om de rotonde.
Jeukmensen die in die tijd dingen zeiden als ‘het is een fase’ en ‘het gaat echt voorbij’ wilde ik het liefst dat ruisapparaat door hun strot duwen. Geloof ik. Maar ze hadden gelijk, weet ik nu Jackie is uitgegroeid tot een heerlijk blij ei. Toen ik er middenin zat en dacht: misschien moet ik erover schrijven, kwamen de woorden niet. En nu ik er dan over schrijf… heb er geen hele actieve herinnering aan. Gek is dat.
“De fijne herinneringen heb ik opgeslagen in Ultra High Definition. Daarentegen zijn alle 89 afleveringen van ‘Crèchevirus wazig”
Op die babyshower kon ik het ook niet verklaren. Maar sinds ik het nieuwe seizoen van Gooische Vrouwen heb gezien, kan ik het beestje ineens bij de naam noemen. Dat is het glamourfilter. Nu mijn kind twee is, een soort van doorslaapt en me in haar eigen taaltje haarfijn kan uitleggen wat ze wil (‘Apflap’, ‘Pip’ en ‘tansuh’ = met sinaasappelsap naar Woezel & Pip kijken en daarna samen dansen), is er gewoon zo’n Cherylgloed gelegd over die hele babyperiode. Alsof tijdens iedere sprong, tandje en regressie, gewoon keihard de zon scheen. En dat de wolken, ook echt weleens donkergrijs, gewoon neonroze kleuren als de herinnering eraan opkomt. Ik wist wel dat het druk was in mijn bovenkamer, maar dat Will Koopman daar de regie doet? Dat had ik nooit bedacht.
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Hoe combineer je het ouderschap met een goedlopende carrière? In ‘De ladder op’ interviewen we bekende Nederlandse vrouwen hierover. In deze editie: Loes Daniels (36). Zij en haar partner Roderick zijn trotse ouders van Hugo (2,5) en Lotti (7 maanden).
We kennen ze allemaal: die ene vriendin die keer op keer verliefd werd op de verkeerde man. Charmante praatjesmakers, mysterieuze types of gewoon regelrechte bad boys. Volgens de sterren is dat geen toeval: sommige moeders hebben er simpelweg een handje van om steeds weer te vallen op het verkeerde type.
Soms gebeurt het opeens: je kind wil een rigoureuze verandering in zijn uiterlijk. Waar je zelf nog denkt aan knipbeurten van een paar centimeter, komt je zoon doodleuk met een ander idee bij de kapper. Het overkwam Sam.
Lekker afkoelen in de zee of het zwembad staat garant voor dikke pret, maar soms ook voor dikke tranen – van het lachen of van het huilen.
Steeds de Insta van je ex checken helpt niet om over je scheiding heen te komen, dat snapt Renée heus wel. Maar zich verliezen in het partyen op Ibiza lukt haar ook niet. Totdat ze na een toevallige ontmoeting alsnog weet te ontdooien. En hoe.
Leerkrachten weten: de start van het schooljaar is het moment om goede gewoontes aan te leren die kinderen later in de klas flink vooruit helpen.