Heather (33) is redacteur bij Kek Mama en moeder van een zoon (4,5) en dochter (1,5). Haar columns zijn een mix van herkenbare momenten, hilarische situaties en kleine overwinningen in het moederschap.
Lees verder onder de advertentie
Soms heb je van die ochtenden waarop je denkt: dit gaat soepel. Je hebt je kind zonder strijd in zijn schoenen gekregen, er zijn geen tranen gevallen bij de deur van het klaslokaal en je bent alweer op weg naar huis met een lege bakfiets en een hoofd vol koffieplannen. Nou. Zo’n ochtend was dit dus níet.
Lees verder onder de advertentie
Verrassende wending
Net toen ik dacht: lekker, ik ben er bijna, nam het leven een verrassende wending. Ik naderde de slagboom bij de tramrails, nog niet wetende dat die zou besluiten een eigen leven te gaan leiden.
Er wemelden tientallen hyperactieve kinderen om me heen die op schoolreisje gingen. Plus juffen die schreeuwden over lijstjes, ouders met grote ogen en natte oksels en oma’s die traantjes wegpinken. Ik stond er dus tussen met m’n bakfiets.
Defecte slagboom
Ineens kwam er een ambulance aangesjeesd. Alles en iedereen stopte, inclusief ik. De ambulance kon er niet langs door een auto. Kinderen krioelden, ouders schreeuwden, ik stond half onder de slagboom en ineens hoorde ik “RINKELRINKEL” en zag ik het bordje oplichten: DEFECT.
Wat je niet wil op een moment waarop er al véél gebeurt? Een defecte slagboom die met de elegantie van een vallende koelkast naar beneden klapt.
Paniek
Er ontstond paniek. Iemand gilde “DE SLAGBOOM!” en een ouder lanceerde een kind naar voren die eronder stond. Ondertussen probeerde de ambulance zich nog altijd met gillende sirenes langs de auto te wurmen. Het was een grote chaos en ik wist niet waar ik kijken moest.
Toen ik een beetje was bijgekomen — de ambulance was inmiddels weg, de kinderen op een veilige afstand verzameld — en ik mijn reis wilde vervolgen, vond ik het wel erg kaal zo boven mijn bakfiets. Pas toen realiseerde ik me dat de regenhuif was verdwenen. Die lag namelijk verpletterd onder de slagboom.
Lees verder onder de advertentie
Thank the lord
Mijn eerste gedachte: verdomme, dat ding is pas drie maanden oud en kost 380 euro! Mijn tweede gedachte: thank the lord dat er geen kind in de bakfiets zat. Een beetje verbijsterd fietste ik weer naar huis met een totaal verbouwereerde regenhuif. Eenmaal op de bank drong het pas echt tot me door: dit had heel heel heel anders kunnen aflopen. Wat een geluk dat slechts de regenhuif het niet overleefd heeft.
Lees verder onder de advertentie
Meer columns van Heather lees je hier. Of volg haar op Instagram.
Je kent ‘m wel: taurine. Dat stofje in je energiedrankje waar je je na een slapeloze nacht of sportles weer even mens van voelt. Maar wat blijkt? Sommige kankercellen vinden taurine óók een topbrandstof – en dat is slecht nieuws.
We zeggen niet dat ze echt levensgevaarlijk zijn (nou ja, soms een beetje), maar als deze moeders achter het stuur kruipen, kun je maar beter even drie keer checken of je gordel vast zit. Of het nou door hun dromerigheid, temperament of multitask-mania komt: deze sterrenbeelden staan bekend om hun spannende rijgewoontes.
Lauren is dolblij met haar zwangerschap en droomt al maanden over de perfecte naam voor haar dochtertje: Lia. Maar tijdens een familiebezoek gooit haar stiefmoeder onverwacht roet in het eten met een emotioneel verzoek. Wat doe je als iemand anders jouw babynaam opeist?
Heb je naaste lief? Tuurlijk, maar begin vooral bij jezelf. Pas als je voldoende aandacht aan jezelf hebt besteed, heb je ruimte voor anderen, zo simpel is het.
Huisdieren, ze zijn onderdeel van je gezin. Vaak zelfs eerder deel van jullie gezin dan je kinderen. Je houdt zielsveel van ze, maar soms drijven ze je zo tot waanzin dat je ze eigenlijk gewoon per direct bij het asiel wilt afzetten. Deze week Laura en haar hond Hazel.