Anna met Emma
Anna (30) is getrouwd met Tim (30) en samen hebben ze drie dochters: Emma (4) en de tweeling Olivia en Charlotte (5 maanden). Met een vleugje humor en sarcasme schrijft ze over het dagelijks leven hoe je jezelf niet verliest in het moederschap.
“Ben je nu al gestopt met borstvoeding?”
“Heb je je baan opgezegd? Wat doe je dan de hele dag?”
“Werk je fulltime? Waarom zou je dan überhaupt kinderen nemen?”
“B. is ook net bevallen, die is weer terug op haar oude gewicht hoor!”
Een kleine greep uit de opmerkingen die vrouwen krijgen van vriendinnen, collega’s, familie en de rest die klaarstaan met hun ongezouten mening. Sinds wanneer vinden mensen dat iedereen op hun oordeel staat te wachten? Sinds wanneer denken mensen dat zij het beste weten hoe jij moet leven?
Als iemand met de borstvoeding stopt, zijn er redenen voor. En mijn hart breekt als vrouwen deze beslissing moeten verdedigen omdat ze al bang zijn om hierom veroordeeld te worden. De reden is uiteindelijk niet relevant; wat ertoe doet, is dat het haar keuze is.
Lees ook – ‘Mijn kinderloze vrienden begrijpen niet dat mijn leven is veranderd’ >
“Denk niet dat ze na haar verlof nog goed kan presteren hoor,” hoorde ik een mannelijke kennis zeggen over een hoogzwangere collega die op het punt staat met verlof te gaan. Het idee dat een vrouw minder bijdraagt omdat ze een kind krijgt, is absurd. Het is ook een indirecte belediging aan zijn eigen vriendin – vindt hij haar dan ook minder omdat ze nu een kind heeft met hem?
“Mijn hart breekt als vrouwen hun beslissing moeten verdedigen, omdat ze bang zijn veroordeeld te worden”
En wat als een vrouw ervoor kiest om haar baan op te zeggen en thuis te blijven? Dan ben je “huismoedertje die alleen maar voor haar kids zorgt”. Thuisblijven is ook een fulltime baan, en een die vaak niet erkend wordt. De zorg voor kinderen, het huishouden runnen, het emotionele werk dat erbij komt kijken – dat alles is minstens zo waardevol als elke baan buiten de deur. Al is dat volgens sommigen toch echt minder belangrijk dan je eigen bureau en een potje pingpong in de pauze; dán hoor je pas bij de samenleving.
Aan de andere kant, als een vrouw ervoor kiest om fulltime te blijven werken en voor haar carrière te gaan, wordt ze vaak gezien als egoïstisch of als iemand die haar kinderen tekortdoet. En laten we heel eerlijk zijn – je kunt alle ballen in de lucht houden (spoiler: wat een snelweg is naar een burn-out en mentale inzinking, been there, done that) en alsnog krijg je op alles commentaar.
Waarom leggen vrouwen zoveel druk op elkaar? Is dat jaloezie? Ongunst? Angst? Er wordt gezegd dat het goed bedoeld is, maar een drol in een snoepverpakking blijft gewoon een drol. Voordat mensen weer hun mond open doen om iemand neer te halen, hoop ik dat ze twee keer nadenken en een drolzakje meenemen, want op deze straat geldt opruimplicht.
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Olympisch schaatskampioen Irene Schouten werd een half jaar geleden moeder van haar zoontje Dirk. Inmiddels zit ze op een roze wolk, maar haar zwangerschap was allesbehalve rooskleurig.
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Niets in het leven is zwart of wit, en opvoeden brengt altijd dilemma’s met zich mee. Zelfs al lijkt de keuze op sommige momenten nog zo helder.