Beeld: Michelle van den Broek Fotografie
Elsemieke (31) is samen met T (32), moeder van twee zoontjes (4 en 1,5) en redacteur bij Kek Mama. Chaotisch, chronisch moe en heeft een brein met 46 tabbladen tegelijkertijd open. Probeert rust in de chaos te vinden, maar met drie mannen in huis is die rust ver te zoeken.
Ik heb een soort permanente nesteldrang overgehouden aan mijn zwangerschappen. Alleen niet de variant waarbij je alles spiksplinterschoon wilt hebben, waar je nog wat aan zou hebben. Dat heb ik sowieso bij beide zwangerschappen volledig overgeslagen. Zodra ik moe ben, is schoonmaken het eerste wat van de to do-list geschrapt wordt.
En moe ben ik, neem dat maar van mij aan. Dat was ik al zo’n twaalf jaar voordat ik überhaupt zwanger werd, want ik ben er eentje van team insomnia sinds de middelbare school. Funzies! Dat hele schoonmaken is er dus een beetje bij ingeschoten, wel zijn de bekende opruimwoedes mij niet vreemd. Dat komt dan wel weer van pas, behalve dat die meestal pas halverwege de avond beginnen en ik dan dus tot diep in de nacht loop op te ruimen.
Waar mijn permanente nesteldrang zich heeft gevestigd, is een oncontroleerbare need om constant het hele huis te willen verbouwen. Ik wil niet verhuizen, dat niet. Ik wil alleen wel alles in huis anders. Super handig, gezien dat natuurlijk een totaal onmogelijke opgave is. Naast dat je echt niet continu in een bouwval wilt leven met twee kleine kinderen, zit er ook een stop op de geldkraan. Daardoor is het gewoonweg mission impossible om al mijn verbouwplannen door te voeren.
Daardoor verkeer ik in een soort constante staat van onvervulde nesteldrang. Het ergste is nog dat wij eigenlijk heel prima kunnen sparen. Sinds we hier zijn gaan wonen zijn de voortuin, de achtertuin, de badkamer, onze slaapkamer en twee kinderkamers onder handen genomen. Toch best een goede score. Maar ook jammer dat al dat gespaarde geld steeds verdwijnt in ‘moetjes’ die helemaal niet leuk zijn. Het grootste nadeel van een koophuis, als je het mij vraagt.
We sparen inmiddels al zo’n vier jaar voor een nieuwe keuken, maar steeds als we er bijna zijn, gaat er iets stuk of moet er iets vervangen worden, waardoor een deel van dat gespaarde geld weer weggesluisd wordt naar een één of ander stom project waar ik eigenlijk helemaal geen geld aan wil uitgeven. Zoals een nieuwe voordeur, omdat de oude zo kierde dat je zowat het huis uit waaide en de gasprijzen ineens vertienvoudigen. En een vaatwasser waarvan de scharnieren stuk waren en die dus open viel. Terwijl hij aan stond. En de bijbehorende schade aan de vloer. En een lekkage in de bijkeuken. En daarna ook in de schuur. En onze laksheid en al-te-druk-met-dagelijkse-dingen staat van zijn die ervoor zorgden dat we twee jaar niks aan die lekkage hebben laten doen. En er nu dus een plafond en muur naar de filistijnen zijn, door dat water. En nu blijkt ook de wc beneden te lekken, wat mijn toch zeer handige verloofde T zelfs niet kan maken. Wat betekent dat we daar dus ook weer wat mee moeten. Daar gáát het spaargeld weer.
En goed, mijn nesteldrang verbouwplannen zouden niet noemenswaardig zijn als het niet zou betekenen dat ik nu dus zo ongeveer de hele benedenverdieping volledig wil verbouwen. Die muur en plafond in de bijkeuken moeten dus opgelapt worden, en nou ja, als dat plafond eruit gaat, kan er ook wel een nieuwe lichtkoepel in. En de vloer in de keuken is dus stuk, dus dan moet de hele vloer beneden er maar uit. En dan kan er net zo goed ook meteen vloerverwarming in, uiteraard.
En als we de keuken gaan doen, kunnen we dan eigenlijk niet dat ene muurtje slopen en het kookeiland een kwartslag draaien? Dan moeten we wel ook een andere tafel, anders past het niet meer. En natuurlijk het plafond laten stucen. En als de wc-pot stuk is, dan kunnen we net zo goed alle tegels er ook maar meteen afhalen, toch? Doen we gewoon een leuk kleurtje. Roze, ofzo. Het zou kunnen dat mijn ADD te maken heeft met dit uiteraard superlogische en totaal niet onrealistische gedachtenpatroon.
Hoe dan ook, in het huidige tempo zullen we dus zo ongeveer pas over tien jaar een keer een nieuwe keuken hebben, vrees ik.
Meer columns van Elsemieke lezen? Je vindt ze hier.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Suzan & Freek hebben een emotionele update gedeeld op Instagram die veel volgers diep heeft geraakt. In een open en liefdevol bericht vertellen ze over de moeilijke tijd die ze doormaken, én over het nieuwe leven dat eraan komt: “Met de zwangerschap gaat het gelukkig goed.”
Er zijn van die buren waar je koffie mee drinkt, elkaars planten water geeft en samen de straat BBQ organiseert. En dan zijn er de andere buren. Die klagen over blaadjes in hun tuin. Of voorbijlopende mensen. Of, zoals in Emma’s geval, over kinderen die bellen blazen.
Voormalig profvoetbalster Anouk Hoogendijk (40) houdt zielsveel van haar zoontjes Sonny (4) en Jip (2). Maar als je haar vraagt of er nog een derde kindje komt, is ze resoluut: “Dat overleven we niet.” In een openhartig interview met Helden Magazine vertelt Anouk over de mooie, maar ook zware kanten van het moederschap.
Tuurlijk, alle pubers zijn weleens onuitstaanbaar. Maar sommige sterrenbeelden? Die zijn als tiener gewoon next level.
Iedere vrouw kent ze: de momenten waarop je hart en hoofd lijnrecht tegenover elkaar staan. De momenten waarop er geen zwart-witantwoord bestaat, maar je jezelf blijft afvragen: wat is nu het juiste om te doen? Mila heeft dit bij de babyshower van haar beste vriendin.
Hoe krijgen die kleine mormels dat toch voor elkaar, dat ze maximaal effect weten te sorteren wanneer hun moeder drie seconden de kamer uit is. Anouk weet er het fijne van, haar woonkamer stond ineen vol met buren.
