Fotografie: Paulien van Beusekom
Mijn dochter leert praten. Ik vind het werkelijk een van de schattigste fases tot nu toe. Die brabbelende dreumes die allemaal grappige dingen zegt: het is om van te smelten. Het levert alleen ook weleens gênante situaties op.
Vorige week liep ik met haar in de winkelstraat, toen er een dakloze meneer naast de supermarkt op de grond ineengedoken zat. “KIJK, DIE SLAPUH”, riep ze keihard toen we hem passeerden. Met haar dikke dreumesvingertje wees ze naar de meneer. Overrompeld en een tikkeltje gegeneerd liep ik snel door.
Nu Rosie leert praten, heb ik ook ineens met kinderlijke eerlijkheid te maken. Zo had ik laatst een koortslip. Nadat mijn vriend driekwartier lang tegen me had staan betogen dat mijn koortslip écht nauwelijks zichtbaar was en dat ik me écht niet hoefde te schamen, keek mijn dochter naar mijn lip en zei de woorden: “Mama, bah!” Je begrijpt dat ik die dag de deur niet meer uit ben geweest.
Haar gebrabbel zorgt ook dikwijls voor verwarring. Wat zégt ze nou? Wat bedoelt ze dáár nou mee? Zo zingt ze tegenwoordig allerlei liedjes. Vaak herkennen we niet welk liedje ze zingt. We hebben dan ook al een stuk of vijf keer navraag gedaan bij de opvang. “Ja, nee, alles is goed hoor met Rosie, geen bijzonderheden, maar eh, ik heb nog wel een vraagje. Zingen jullie een liedje met de kinderen dat een beetje gaat van ‘mawhááásabehbehmoeniepááh’?” En verdomd, vaak herkennen ze het nog ook.
Dreumesen spreken woorden ook vaak verkeerd uit. Rosie is nu veel bezig met de woorden ‘groot’ en ‘klein’. Ze spreekt ‘groot’ alleen uit als ‘dood’. Zo zei ze laatst: “Rosie klein”. En daarna riep ze hard door de kamer: “PAPA DOOD!” Nu twijfel ik niet aan de blakende gezondheid van mijn vriend, maar ik schrok toch even.
Nu ik aan die laatste situatie terug denk, besef ik me dat ik vorige week geluk heb gehad. Gelukkig vond ze die dakloze meneer bij de supermarkt niet groot.
Tara (30) is moeder van dochtertje Rosie (1). Haar boek ‘Blender zonder deksel: eerlijke verhalen over het ouderschap’ is nú te koop.
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Niets in het leven is zwart of wit, en opvoeden brengt altijd dilemma’s met zich mee. Zelfs al lijkt de keuze op sommige momenten nog zo helder.
De bevalling: sommigen zien er als een berg tegenop, anderen krijgen een spirituele awakening tijdens de geboorte van hun kind. Hoe dan ook: het is altijd een verhaal op zich, wat moeders maar al te graag delen. Bij voorkeur met veel details. Deze week het bevallingsverhaal van Floor (29).