Fotografie: Emma Peijnenburg
“Ze heeft ernstig ondergewicht”, zei de vrouw van het consultatiebureau terwijl ze haar scherm verontrust aankeek. Ik keek naar mijn dochter, die op dat moment vrolijk door de kamer rende, een stoel beklom en weer terug sprong. “Ze moet naar de kinderdiëtist.”
Dit kon bijna niet, hoorde ik haar mompelen. Voor de zekerheid werd ze nog een keer gewogen, maar het hetzelfde kwam eruit: 2 jaar en 4 maanden oud, 98 centimeter lang en 11,7 kilo zwaar. En volgens hun grafiek hoorde daar een BMI bij dat in de categorie ‘ernstig ondergewicht’ viel. Toen ik opperde dat ze er toch echt gezond uitzag, zei de jongedame wat onzeker, terwijl ze het scherm naar me toe draaide: “Ja, ze ziet er vrolijk en energiek uit, maar… kijk, volgens de grafiek…”
Tja, die grafiek. Daar bungelde mijn dochter inderdaad ergens onderaan, ver buiten de lijntjes.
Nu ben ik de eerste die roept dat je het consultatiebureau met een korreltje zout moet nemen. Ze doen goed werk, echt waar, maar soms kijken ze iets te lang naar hun scherm en iets te kort naar het kind, is mijn mening. Dat heb ik geleerd van de consultatiebureau-tijd met mijn oudste. Dat ik met vier maanden nog geen oefenhapjes had gegeven was belachelijk en dat hij op 1-jarige leeftijd tussen ons in sliep al helemaal. Toen hij weigerde een toren met blokjes te maken, was er ook al paniek in de tent, want ontwikkelde hij zich wel goed genoeg?
En toch, tóch voelde ik ineens een steek van twijfel. Ze bunkert als een bouwvakker, dus eten doet ze zonder twijfel genoeg, maar wat als dat betekende dat er dan een onderliggend probleem was? Wat als er iets mis was met haar darmen? Of misschien had ze een gekke aandoening? Voor ik het wist, had ik ingestemd met een afspraak bij de diëtist.
’s Avonds lag ik nog steeds te piekeren. Wat als ze écht iets had? Na een uur en een geruststellend belletje met mijn moeder begon mijn nuchtere brein weer te werken. Mijn kind is blij, gezond, energiek, ontwikkelt zich goed, heeft nul klachten en ziet er niet uitgemergeld uit. Mijn moedergevoel was glashelder: er is niks aan de hand. En dat gevoel heeft me nog nooit in de steek gelaten.
Uit nieuwsgierigheid gooide ik haar gegevens later nog in de WHO-grafiek – de wereldwijde variant in plaats van alleen Nederland – en daar was ze ineens keurig gemiddeld. Niks geen ernstig ondergewicht. Blijkbaar verschilt het nogal in welk boekje je kijkt.
Begrijp me niet verkeerd, ik ben blij dat het consultatiebureau bestaat. Uiteindelijk doen zij gewoon hun werk en hebben ze absoluut het beste voor met je kind. Ik snap ook heus wel dat ze liever het zekere voor het onzekere nemen. Maar in the end kent geen enkele grafiek mijn dochter beter dan ik. Dus blijf vooral ook je moedergevoel volgen. En die afspraak met de diëtist, die heb ik voor nu nog maar even geannuleerd.
Heather (33) is redacteur bij Kek Mama en moeder van een zoon (5) en dochter (2). Haar columns zijn een mix van herkenbare momenten, hilarische situaties en kleine overwinningen in het moederschap.
Meer columns van Heather lees je hier. Of volg haar op Instagram.
Als ouder wil je dat je kinderen gelukkig, zelfverzekerd en emotioneel sterk opgroeien. Volgens Jean Twenge, hoogleraar psychologie aan de San Diego State University, kan één eenvoudige opvoedregel het verschil maken: geen telefoons en tablets in de slaapkamer ’s nachts.
De Britse opvoedgoeroe Gina Ford (71) steekt het niet onder stoelen of banken: volgens haar draait het gezinsleven anno nu té veel om de kinderen.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (8), Vieve (7) en Lilou (4). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Een gesprek dat normaal vol grapjes, herkenbare mom-talk en theekletspraat zit, krijgt deze keer een rauwe rand. In de nieuwste aflevering van hun podcast Chantal & Tina praten Chantal Janzen (46) en Tina de Bruin (51) openhartig over de heftigste periode in Tina’s leven.
Kim Feenstra deelt op Instagram een openhartig bericht over haar jeugd, haar trauma en het moederschap. Haar vijfjarige zoon Brooklyn heeft haar geholpen haar pijn uit haar jeugd te verwerken: “Door hem weet ik wat echte liefde is. Hij heeft mij leren voelen. Leren spelen. Leren helen. Hij heeft het innerlijke kind in mij leren […]
Overal waar je kijkt liggen kruidnoten, marsepein en chocoladeletters te lonken. Maar hoeveel suiker zit er nou écht in al dat lekkers?
