Fotografie: Paulien van Beusekom
We vierden de verjaardag van mijn dochter. Onze kleine tuin stond propvol visite. Rosie genoot van alle aandacht en het uitpakken van zo’n triljoen cadeaus. Ze kreeg een Peppa Pig-knuffel zo groot als zijzelf, een poppenbuggy -waar Peppa nu heel de dag in rondgereden wordt, en een fiets.
Die laatste kreeg ze van ons. Ik heb zelden zoveel frustratie gevoeld als tijdens het inpakken van die fiets. Van meer ervaren ouders heb ik al gehoord dat het inpakken van fietsen steeds lastiger zal zijn naarmate het kind (en dus de fiets) groter wordt. Zin in.
Rosie had de tijd van haar leven op haar feestje. Ze vrat een groot stuk taart helemaal op (inclusief een niet-eetbaar decoratiestuk), reed al haar bezoek met haar nieuwe fiets tegen de schenen en lachte daar hard om, en trok nieuw gekregen kleertjes direct aan. Tot ze een fleurige zomerslaapzak uitpakte, die aantrok en erachter kwam dat ze zo nauwelijks nog in staat was tot het breken van enkels met haar fiets. Toen moest-ie weer uit.
Rosie vond haar feestje enig. Haar vader en ik ook, al hadden we wel allebei knallende koppijn na afloop. Iets met totale overprikkeling. Het deed me denken aan het feit dat we ergens in de toekomst kinderfeestjes moeten gaan geven. Geen verjaardagen met grotendeels volwassenen waar we zelf ooit een vriendschap mee hebben gesloten, maar partijtjes met drukke kinderen waar ons kind een vriendschap mee sloot (of een Pokémonkaart mee ruilde, of weet ik veel waar kinderen hun vriendschappen tegenwoordig op baseren).
Dat je dan met tien hyperactieve kinderen naar een of ander krijspaleis moet. Of nog erger: een zwemparadijs. Dat je je in een bikini moet hijsen en dan ook nog iets van autoriteit moet uitstralen. Wat sowieso niet lukt, omdat je pertinent onhoorbaar bent in een zwemparadijs. Iets met verschrikkelijke akoestiek en galmend gegil. Desondanks ben jij verantwoordelijk voor al die kinderen, die onophoudelijk over spekgladde tegels rennen. Je kan alleen maar hopen dat die kinderen een paar uur later zónder gebroken ledematen achter hun broodjes knakworst zitten – die jij met je gare zwembadhoofd nog moet gaan staan maken.
Ik besefte me dat ik liever verantwoordelijk ben voor enkelblessures door mijn tikkeltje sadistische dreumes, dan voor botbreuken op een zwembadvloer. Nee echt, ik hoop de tekst ‘ik zeg niet wat we gaan doen maar neem je zwembroek mee’ nooit te hoeven gebruiken. Ik pak liever nog tien fietsen in.
Tara (30) is moeder van dochtertje Rosie (2). Haar boek ‘Blender zonder deksel: eerlijke verhalen over het ouderschap‘ is nú te koop.
Wanneer je de eerste bent in je vriendengroep die moeder wordt, vergt dat wat aanpassingsvermogen van de rest. Een vaardigheid die niet iedereen even goed onder de knie heeft. Dat bleek wel, toen een vriendin van Noëlle met dit kraamcadeau op de proppen kwam.
Naomi (30) werkt in duurzaamheidscommunicatie bij een gemeente en is getrouwd met Youp (33). Samen zijn ze de trotse, soms oververmoeide ouders van tweeling Ties en Evi (bijna drie). Verwacht in deze column geen opvoedadviezen, maar wel veel liefde, chaos en herkenbare peuterperikelen uit het leven van een tweelingmoeder. Je kunt haar ook volgen op Instagram: […]
Emoties kunnen je dag maken of breken, en soms voelt het alsof je verdwaalt in een eindeloze doolhof van gevoelens. Maar stel je eens voor dat je als kind gezonde manieren heeft ontwikkeld om die wirwar te ontrafelen. Dat noemen we emotionele intelligentie: het vermogen om je eigen emoties te herkennen, te benoemen en te […]
Toen Rosie een baby was, vond ik uiteten gaan best een uitdaging. Nu ze twee is, valt het nog niet altijd mee. En dat heeft niet alleen met het kind te maken.
Elke ouder weet: er komt een moment en dan pikt je kind iets op wat ie absoluut niet had mogen horen. Zo liet de vijfjarige Hugo op een subtiele, maar duidelijke manier weten hoe zijn vader over bepaalde collega’s denkt.
De hoogzwangere Anouk Maas (38) heeft zich op Instagram uitgesproken over een opvallende ervaring tijdens een concertbezoek. Ze was verbaasde zich over het gedrag van haar medebezoekers.