Column Saskia
Saskia Toonen (36) is getrouwd en moeder van A. (5) en B. (1.5). Ze schrijft en spreekt over emoties, het ego, moederschap, mentale gezondheid en rouw. Eerlijk, luchtig en altijd herkenbaar.
“De eerste keer dat we er waren was ik 22 weken zwanger van onze eerste. Onwetend van wat me te wachten stond, ging ik op de behandeltafel liggen. De haptotherapeut was een lieve vrouw met een zachte stem. Zo iemand bij wie je je meteen op je gemak voelt.
‘Haptonomie gaat over contact maken’, legde ze uit. ‘Over een stukje aandacht en aanraking om te verbinden met je kind. Hechting begint niet pas als de baby geboren is, het begint al in de buik.’ Het klonk zo simpel, maar voelen en verbinden in plaats van overdenken was iets waar ik als zwangere vrouw in deze tijd vol prikkels mee worstelde.
Terwijl ik op tafel lag en uitkeek op het grote A3 fotoboek met beelden van een bevalling dat we in een latere sessie door zouden bladeren, stonden mijn man en de lieve vrouw naast me. Mijn man nodigde me uit om contact te maken met onze zoon door zijn handen rustig op mijn buik te leggen.
Lees ook – ‘Attachment parenting: is het iets voor jou?’
Hij was nog maar de grootte van een artisjok. Toch voelde ik hoe dat kleine artisjokje zich in de handen van mijn man liet zakken. ‘Beweeg je handen maar eens naar de andere kant van haar buik en nodig hem uit met je mee te gaan.’ ‘Uhu, dat is vast te mooi om waar te zijn’, dacht ik.
Terwijl hij zijn handen langzaam en zacht over mijn buik liet glijden, voelde ik de grootste verschuiving in mijn buik die ik tot dan toe had ervaren. Alsof hij zich afzette, bewoog ons kind onmisbaar dwars door mijn buik achter de handen van mijn man aan. Verbluft keek ik hem, door mijn betraande ogen, aan. Het was magisch en logisch tegelijk.
“Door de volledige narcose miste ik de geboorte van ons kind en de geboorte van mijzelf als moeder.”
Vier weken na de beladen bevalling ben ik weer in de praktijk, want naast goed praten en rationaliseren, wil ik vooral durven en kunnen voelen. ‘Hoe voelt je buik?’, vraagt ze als ik op de bank lig. ‘Leeg’, zeg ik huilend. ‘Ja’, zegt ze rustig, terwijl ze wat talkpoeder op haar handen doet en haar handen vervolgens soepeler over mijn buik laat glijden. ‘Je lijf weet nog niet dat je kind uit je buik is.’
Door de volledige narcose miste ik de geboorte van ons kind en de geboorte van mijzelf als moeder. Daarom krijg ik een oefening mee naar huis, om ons kindje heel bewust de beweging van van mijn buik naar mijn borst te laten. Mijn lijf te laten weten, voelen dat hij er is.
Thuis zullen mijn man en ik een rustig moment pakken om ons kind op mijn buik te leggen. Hij zal zich opkrullen alsof hij er nog in zit. Ik zal huilen. Ik zal voelen. Ik zal nog meer huilen. Ergens zal mijn hoofd het over willen nemen: wanneer ga je hem nou naar je borst brengen? Maar mijn tranen, mijn gevoel, mijn weten zullen het winnen.
Precies op het moment dat ik voel ‘nu’ zal mijn man vragen of hij hem op mijn borst zal leggen. De timing van dingen die je niet kunt plannen is altijd wonderlijk. En dan zal ik hem zien komen, met zijn donkere haartjes en gave gezichtje. Met iedere snik zal er iets meer ruimte ontstaan in mijn gehavende lijf. Hij is er. We zijn veilig. En met hem op mijn borst soes ik voor het eerst in vier weken rustig weg.”
Wil je meer te weten komen over Saskia? Volg haar avontuur op Instagram via @saskiatoonen.
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Soms gebeuren er dingen die je nooit verwacht… zoals bevallen tussen de frietjes en milkshakes. Voor Alyce Rotunda uit Michigan werd dit werkelijkheid toen haar vierde kindje besloot niet te wachten tot het ziekenhuis. Haar dochtertje Matilda (inmiddels liefkozend McTilly genoemd) maakte haar entree op een parkeerplaats van McDonald’s, vertelt ze aan TODAY.
Soms voelt het moederschap een beetje alsof je een volle inbox probeert leeg te werken terwijl er continu nieuwe mails binnenploppen. Werk, partner, boodschappen, administratie, vriendinnen die je alweer veel te lang niet hebt gezien… en oh ja, die kinderen die ook nog aandacht, hulp met huiswerk en een fatsoenlijke maaltijd willen. Geen wonder dat […]
Geheimen fluisteren, eindeloos knuffelen, hun mening geven (soms nogal luid): een kind laat met verrassende signalen zien dat het zich veilig voelt bij je. Wij delen er een paar.
Elsemieke (31) is samen met T (33), moeder van twee zoontjes (4 en 2) en redacteur bij Kek Mama. Chaotisch, chronisch moe en heeft een brein met 46 tabbladen tegelijkertijd open. Probeert rust in de chaos te vinden, maar met drie mannen in huis is die rust ver te zoeken.
Hoe vaak zeg jij ‘ja’ tegen je kind terwijl je eigenlijk ‘nee’ bedoelt? Dat moment herkennen bijna alle ouders weleens. Soms zeg je ‘ja’ omdat het makkelijk is, omdat je hoofd vol zit of omdat je even geen zin in hebt in strijd.
Samen met zijn ex-man Rob, die inmiddels is overleden, heeft Leco van Zadelhoff een dochter genaamd Robbie. Zadelhoff was recent te gast bij het programma De Kist, waar zowel zijn voormalige relatie als zijn rol als vader centraal stonden.