Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (10), Emeline (9), Vieve (6) en Lilou (3). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
“Veel vrouwen zijn kampioen in zich schuldig voelen. De meeste mannen in het geheel niet en zelfs daarover voelen ze zich niet schuldig. Ik voel mij geregeld schuldig. Zo voel ik mij schuldig dat ik soms meer uitkijk naar het moment dat ik weer kan Netflixen dan dat ik tijd doorbreng met mijn kinderen. Verder voel ik me een beetje schuldig als ik weer eens wat lekkers pak uit mijn geheime snoepvoorraad tijdens het Netflixen. Ik voel me behoorlijk schuldig als de meiden ‘kinderopvang’ spelen en ik mijn dochter, die de moeder speelt, hoor zeggen: “Nee niet huilen, mama moet nu echt naar werk toe”. Wat zijn de tijden sinds vadertje en moedertje spelen veranderd. Maar mijn allergrootste schuldgevoel komt voort uit het feit dat ik geen een fotoboek heb van mijn dochters. Zelfs geen babyalbums.
Inmiddels loop ik ook ruim tien jaar en vier kinderen achter. Regelmatig houd ik mijzelf voor de gek dat ik die fotoboeken echt nog wel een keer ga maken, maar laten we eerlijk zijn: dit komt natuurlijk nooit meer goed. Ik zou niet weten waar ik zou moeten beginnen. Het is ook niet zo dat alle foto’s netjes in de cloud staan. Mijn foto’s staan verspreid over tientallen sd-kaarten en op verschillende apparaten. Gelet op het feit dat je van iedere glimlach, hapje, stapje, uitje, outfit wel 100 foto’s maakt, heb ik waarschijnlijk miljoenen foto’s van de meiden. Ik zou vermoedelijk maanden (en dat is nog een optimistische inschatting) bezig zijn met alleen maar het verzamelen en selecteren van foto’s. Dan zijn er nog zo’n 1000 manieren waarop je een fotoboek kunt inrichten. Alleen al van die gedachte krijg ik enorme keuzestress en rode vlekken. Maak ik vervolgens een fotoboek per kind of per jaar? De mogelijkheden zijn oneindig.
Het liefst zou ik iemand willen inhuren die fotoboeken voor mij maakt. Ik zou iemand serieus een fulltime baan kunnen bezorgen hiermee. Maar ja, het leven is al zo duur en de lonen stijgen ook maar door. Waarschijnlijk ben ik dan ook nog wel zo’n controlfreak dat ik me er toch mee ga bemoeien, waardoor ik me zou ontpoppen als een boss bitch. Al mijn hoop is er nu op gevestigd dat de meiden dit zelf in de toekomst als een leuk project zullen zien.
Dit heeft ertoe geleid dat ik nu bijna geen foto’s meer durf te maken en daar voel ik mij uiteraard ook weer schuldig over. Dus zelfs als mijn dochter tijdens turnen op één been staat te balanceren op de evenwichtsbalk, terwijl ze haar andere been tegen haar achterhoofd aan legt, roep ik: “heel knap schat. Ik sla deze wel even op in mijn fotografisch geheugen.”
“Ik ben heel erg bang dat ze mij dit ooit kwalijk zullen nemen”
Wat hadden ouders het vroeger dan makkelijk met hun analoge fototoestel, waarbij ze misschien twee of drie fotorolletjes meenamen op vakantie en alleen foto’s maakten van bijzondere aangelegenheden. Na het ontwikkelen kwamen ze er dan achter dat hooguit 10 foto’s leuk genoeg waren om in een fotoboek te plakken. Verder hadden ze daar ook zeeën van tijd voor, want ze werden nog niet afgeleid door mobiele telefoons, iPads, streamingdiensten, winkels die open zijn op zondag, talloze uitgaansmogelijkheden, enzovoorts. Ik heb dus het geluk dat ik geregeld door een ouderwets fotoboek met mijn babyfoto’s kan bladeren, terwijl ik mijn dochters later alleen maar mijn inloggegevens en sd-kaarten kan aanbieden. Ik ben heel erg bang dat ze mij dit ooit kwalijk zullen nemen. Wie het meest boos zal worden van mijn dochters…geen idee. Het zal vast een fotofinish worden. “
Lees meer van Anouk:
Anouk: ‘Op vakantie met kids pittig? Wij zijn heel makkelijk en excelleren in het vakantieritme’
Anouk: ‘Mijn man kan geen ‘nee’ zeggen tegen onze dochters en dus ben ik de ‘bad cop”
Anouk: ‘Mijn man vindt het vreselijk dat onze dochter een bril krijgt’
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Niets in het leven is zwart of wit, en opvoeden brengt altijd dilemma’s met zich mee. Zelfs al lijkt de keuze op sommige momenten nog zo helder.
De bevalling: sommigen zien er als een berg tegenop, anderen krijgen een spirituele awakening tijdens de geboorte van hun kind. Hoe dan ook: het is altijd een verhaal op zich, wat moeders maar al te graag delen. Bij voorkeur met veel details. Deze week het bevallingsverhaal van Floor (29).