Anna met Emma
Anna (30) is getrouwd met Tim (30) en samen hebben ze drie dochters: Emma (4) en de tweeling Olivia en Charlotte (5 maanden). Met een vleugje humor en sarcasme schrijft ze over het dagelijks leven hoe je jezelf niet verliest in het moederschap.
“Ken je dat gevoel? Eindelijk heb je een afspraak met je vriendinnen die al tien keer verzet is omdat jij steeds niet kon of omdat het niet paste in de planning met de kinderen. Nu sta je voor de deur, helemaal opgemaakt met een gevoel in je buik alsof je op een eerste date gaat. Je gaat zonder kinderen weg. Maar toch kruipt dat kleine rotgevoel in je buik. Ben ik nou een goede moeder als ik nu voor mezelf kies op een vrijdagavond in plaats van iets leuks te doen met mijn kinderen?
Het gevoel blijft niet knagen, althans niet bij mij, maar het ontstaat wel regelmatig. Een goede moeder zijn, is een van mijn grootste taken. Ik heb tenslotte drie kinderen, drie meiden die mij hun hele leven als moederfiguur zullen zien. Mijn taak is ervoor zorgen dat ze niet te veel geld aan therapie hoeven uit te geven als ze groot zijn, omdat mama zich ‘op een bepaalde manier’ gedroeg. Illumineren wat ik kan: dat is mijn taak, want ja, de appel valt niet ver van de boom, nietwaar? En laten we eerlijk zijn, ik barst van geluk als mijn dochter zegt dat ze op mij wil lijken.
Maar is dit te combineren met de vrouw en persoon die ik wil zijn? Blijven ontwikkelen, mijn ambities waarmaken en dezelfde Anna voor mijn vrienden zijn? Soms lijkt dat onmogelijk, maar ik ben ervan overtuigd dat er balans bestaat tussen deze twee werelden. Zelfzorg is geen egoïsme. Integendeel, het is essentieel voor je mentale gezondheid. Wat ik 100 procent zeker weet is: als ik gelukkig ben, is mijn gezin dat ook. Super cliché maar zó ontzettend waar.
Ik wil dat mijn kinderen mij leuk vinden, ja. Ik wil dat ze in mij een goed voorbeeld zien, dat ze mij vertrouwen en dat ze later mijn advies vragen. Let wel: vragen, niet volgen. De mening van ouders mag je respecteren, maar je bent zeker niet verplicht deze blindelings te volgen. Maar om deze persoon te kunnen zijn, moet ik ook in mezelf investeren. In mijn ontwikkeling, relaties met mijn man, uiterlijk, lifestyle. Net als ik trots ben op mijn meisjes, wil ik dat zij ook trots zijn op papa en mama.
“De persoon die ik eindelijk ben geworden is zoveel sterker, wijzer en volwassener dan dat ik mezelf ooit kan herinneren”
Ik ben pas relatief laat echt van mezelf gaan houden en dat wil ik voor de rest van mijn, hopelijk lange en gelukkige, leven blijven doen. Ik ben blij dat ik mijn kinderen kan leren dat ze voor zichzelf moeten zorgen en dat als prioriteit moeten hebben.
Mijn oudste heeft een pittig karakter, weet heel goed wat ze wel en niet wil en kan heel goed haar grenzen aangeven. Trots als een pauw ben ik, dat wij haar zo hebben kunnen opvoeden, vooral omdat ik deze eigenschap pas later heb aangeleerd. En stiekem ben ik een beetje jaloers dat ze het al zo jong kan.
Dus ja, ik ben een goede moeder. Ook als ik ervoor kies om op een vrijdagavond iets voor mezelf te doen. En naar mijn mening, als je überhaupt mom guilt ervaart, is dat al een ontzettend groot teken dat je een goede mama bent.
Dus, vraag nog eens: ben ik nog dezelfde Anna? Hell no. En dat is helemaal oké, want de persoon die ik eindelijk ben geworden is zoveel sterker, wijzer en volwassener dan dat ik mezelf ooit kan herinneren en deze mama kan zoveel meer dan dat ze eerst van zichzelf dacht.”
Lees meer van Anna en volg haar avonturen op Instagram:
Anna: ‘Mijn kinderloze vrienden begrijpen niet dat mijn leven is veranderd’
Anna: ‘Waarom leggen vrouwen zoveel druk op elkaar?’
Anna: ‘Ik gaf meer dan vijfduizend euro uit aan gender reveal-feesten’
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Waarom jouw ‘moeilijke’ kind weleens hoogbegaafd kan zijn? Tekenen van hoogbegaafdheid zijn namelijk niet zo herkenbaar als je in eerste instantie zou denken.
We kennen haar allemaal. Die ene moeder die haar halve inboedel inpakt alsof ze op wereldreis gaat in plaats van een weekje vakantie naar de camping in Frankrijk.
Opvang of een gastouder voor je kind, het kan nogal een struggle zijn en daarmee dus ook ontzettend stressvol. Zo ook voor Jill. Want wat als je gewoon moet werken, maar je kunt je kinderen nergens onderbrengen?
Iedere week vertelt een leerkracht aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: juf Cara (34) geeft les aan groep 1/2.
Ah, kinderen. Wanneer ze een gigantische flapuit de wereld in gooien en jij met het schaamrood op je kaken de schade probeert te verminderen.
Iedereen hoopt dat z’n kind een beetje mee kan komen in de klas, maar als het mijlenver voorloopt is dat ook weer lastig. “Ik merk dat er nog steeds een taboe rust op hoogbegaafdheid.”