Patricia ergert zich aan kindermenu’s in restaurants: ’Waarom zo ongezond?’

Ik neem je even mee in mijn zogenaamde champagneproblemen, zoals een vriendin van mij dit soort perikelen gekscherend noemt. 

Nieuwe horeca

Ik ben superblij dat de restaurants weer open zijn. Uiteraard voor mezelf, want ik hou meer van het terras dan van online shoppen. En natuurlijk nog meer voor alle mensen met een eigen horecaonderneming. EINDELIJK!

Zelf woon ik achter een burgerlijk winkelstraatje met vooral veel goedgekeurde mode voor mensen die als eerste aan de beurt waren voor een prik. De bakker en de snackbar hebben een bescheiden terras waar deze pensionado’s de zadelpijn van hun elektrische fiets kunnen verwerken aan de hand van een kop koffie met degelijke schnitt in een combi-deal. Je begrijpt: voor deze semi-hippe veertiger niet écht appealing om bij te kletsen met een semi-hippe moeder na een drop off op school. Dan maar een koffie to-go en even wandelen, want tja: coronakilo’s hè.

Gelukkig is er in mijn winkelstraatje de afgelopen tijd wel veel nieuwe horeca bijgekomen. Een praktisch sushi- en dönnerrestaurant, maar ook een blitse brasserie. Afgelopen zondag presenteerden mijn gezin en ik ons meteen als aandeelhouder door er een hapje te gaan eten.
 

Kindermenu

Een Franse kaart. Prima. Je parle francais. Un peu. Naast ons strijkt het ene na het andere vier- soms vijfkoppige gezin neer. Ik bestudeer het menu, want de kids hebben trek van al dat steppen en springen op de trampoline. We bestellen brood vooraf als zoethoudertje. Inmiddels hebben mijn kinderen en de kinderen van onze terrasburen elkaar gevonden en de sfeer is uitgelaten.

De zon schijnt en het leven is bon. Ik draai de kaart om op zoek naar het menu d’enfant. Noppes.

Ik vraag aan de vriendelijke serveerster die m’n Chardonnay brengt of ze ook iets voor kinderen hebben. Ze kijkt me aan alsof ik vraag naar kipnuggets met patat van McDonald’s en zegt ‘nee, nee..’. Dan is het stil. Ik kijk om me heen naar alle andere ouders die uit hun lockdownschulpen zijn gekropen en nog vol verwachting op dit nieuwe terras wachten op de kaart. Ook zij krijgen zometeen deze boodschap te horen…

Ondertussen staat de serveerster ongeduldig met haar kladblokje naast mijn gezicht te wachten op het restant van onze bestelling. ‘Patat?’, zegt ze alsof haar ineens een lumineus idee te binnen schiet. ‘Nee, ik wil liever iets gezonders’, zeg ik haar. Ze trekt haar kinderloze schouders op.

We bestellen uiteindelijk een scholfilet voor Phaedra. Kosten? 26 euro.

En dan nu mijn punt: waarom is het toch altijd zo moeilijk om voor kinderen een gezond gerecht te bestellen in een restaurant? Hebben juist niet zij die extra vitaminen en mineralen nodig? En ik bedoel dat heus niet ingewikkeld, maar wij volwassenen krijgen toch ook gewoon een stronkje groente op ons bord en kunnen optioneel toch wat groenvoer in de vorm van een salade on the side bestellen?
 

Lees ook
19x de leukste kindvriendelijke restaurants in Nederland >
 

Enigszins verantwoord

Twee dagen later zit ik weer op een terras. Nog voordat ik de kaart krijg, denk ik: ‘Shit, daar gaan we weer. Wat kunnen de kinderen eten dat enigszins verantwoord is? Ik kruis mijn vingers in de hoop dat er in ieder geval pasta op het kindermenu staat. Ik ga voor allesbehalve patat en die zielige, niet-biologische kipnuggets.

Ik krijg de kaart toegereikt en mijn ogen dwalen direct af naar de kindersectie. Halleluja! Naast een fatsoenlijk bord pasta met eigengemaakte tomatensaus van de chef (applaus), kun je ook losse bakjes komkommer, tomaatjes en worteltjes bestellen! De eigenaren van dit restaurant hebben zelf kinderen en willen ook graag ouders met kinderen op hun terras.

Mijn man en ik bezegelen het einde van de lockdown met een glas champagne. Hopelijk hebben ze hier naast de fantastische komkommerbakjes een beetje goed spul. Want dat zouden pas echt champagneproblemen zijn…
 

Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van 2 lab baby’s Maria (11) en Phaedra (8). Ze werkte o.a. bij Qmusic en 100% NL. Haar succesvolle podcast serie Let’s Talk About Sex(e) hoor je nu op GoodLIFE Radio. Haar man woont doordeweeks in Zwitserland, wanneer ze probeert kids, werk en girls nights zo goed en zo kwaad te combineren. In haar debuut roman ‘De Lab Baby’ vertelt ze over haar persoonlijke ervaringen met IVF.

Meer columns van Patricia? Elke vrijdag komt er een nieuwe column op KekMama.nl. Lees hier de eerdere columns.