Mariëtte Middelbeek is auteur en columnist en mamavlogger voor Kek Mama. Samen met haar man Erik heeft ze zoon Casper en dochter Nora.
Ik ben niet erg thuis in de goeroes, maar er zijn er vast die bepleiten dat de ultieme balans betekent dat je een situatie hebt gevonden waarin gebrek niet bestaat. Of misschien heb ik het zelf bedacht, dat kan ook, maar in elk geval ben ik naarstig op zoek naar een dergelijke situatie. Ik verkeer in de gelukkige omstandigheid dat het gebrek in mijn leven zich niet bevindt op zeer essentiële vlakken.
Zonder nu in allerlei clichés te vervallen, kan ik niet vaak genoeg bedenken wat een geluk dat is. Geen gebrek aan gezondheid, geld, eten, liefde, vrienden en familie. Daar staat tegenover dat ik dat ene gebrek maar niet de baas kan worden: tijd. Ik moet zeggen dat de hele coronaperiode het er niet beter op heeft gemaakt, en toen de school en opvang eenmaal weer opengingen had Nora natuurlijk binnen de kortste keren een verkoudheid te pakken zodat ze thuis moest blijven en daarna de juf, zodat de hele klas thuis moest blijven. En zo modderden we door, met één hand op de laptop en één op het kwartetspel.
Tel dat op bij het gegeven dat ik moeite heb met nee zeggen en de tijd-werkverhouding in mijn leven immer te zonnig inschat, dan kom je op een punt dat ik een tikje zenuwachtig in mijn agenda kijk. Erik ook, trouwens. We gingen bijna op vakantie, hadden allebei nog 3516 dingen af te maken en o ja, Casper was jarig. Ik stress niet snel, maar toen wel en dus kwam ik op het lumineuze idee om te doen wat succesvolle mensen doen.
Lees ook
‘Blijkbaar moest mijn kind in groep twee al op een veel hoger schoolniveau presteren’ >
Voor een werkproject was ik in de managementzelfhulpboeken gedoken en daar stond het in: lid worden van de 5 uur-club. Dat is een illuster gezelschap van mensen die niet worden geplaagd door tijdgebrek, omdat ze elke dag om 5 uur beginnen met werken, zodat ze tegen ontbijttijd hun halve to-dolijst hebben weggewerkt. Het klonk ineens als een geweldig idee en Erik en ik zetten de avond voor Caspers zesde verjaardag de wekker om 4.30 uur. Om hem vervolgens een uurtje op te schuiven nadat we al mijmerend over zes jaar geleden te laat naar bed waren gegaan, maar de volgende ochtend zaten we om 5.45 uur achter de laptop.
5.50 uur. Geschuifel op de trap. Blond koppie om de hoek van de deur. “Mama! Ik ben jarig!” Het werd, kortom, een korte werkdag en een heel lange verjaardag. En de wekker staat weer op een normaal tijdstip.
Deze column staat in Kek Mama 12-2020.
Meer lezen? Neem hier een abonnement op Kek Mama, de #1 glossy voor moeders.
Drie leuke zonen, een huis aan de Loosdrechtse Plassen en allebei een goedlopende carrière: het leven van Kim Kötter en Jaap Reesema lijkt het perfecte plaatje. “Mensen zien alleen dat alles klopt, maar dat is omdat wij keihard werken.”
Als haar dochter model wil worden, denkt Malou een buitenkansje te hebben als een bekende van de tennisclub aanbiedt om voor een prikkie foto’s te maken. Maar wat aantreft in de ‘studio’ van ‘de fotograaf’ tart elke verwachting…
Het zou een magische vakantie op een Disney-cruiseschip op zee worden. Een cruise vol glitters, Mickey Mouse en zonsondergangen. Maar voor één gezin werd het een moment om nooit te vergeten. En niet om de reden die ze hadden gehoopt.
Ze had zo’n zin in haar welverdiende vakantie met haar gezin. Niet te ver weg, met de auto naar de camping in Frankrijk. Karlijn had alles tot in de puntjes voorbereid en iedereen was er klaar voor. De aankomst op hun vakantiebestemming verliep ietsje anders. Ze kregen ongewenst bezoek van een nest vliegende mieren.
Met pijn in haar hart moet Janneke Jelies afscheid nemen van oudste dochter Jennie, die haar plek onder de Spaanse zon niet kan vinden.
Samen onder de dekens kruipen, de dag nabespreken en lekker dicht tegen elkaar aan in slaap vallen: jarenlang hét romantische ideaalbeeld van samenwonen. Maar uit recent onderzoek blijkt dat de realiteit voor veel stellen anders is. Sterker nog: apart slapen is helemaal geen taboe meer. En dat is misschien wel beter voor je nachtrust én […]