Met 3 kinderen door Oost-Europa met de camper: dit moet je zien
Beeld: privé
Tamara (36) en vriend Sebastiaan (42) wilden zoveel mogelijk natuur zien tijdens hun camperreis van zes maanden door Oost-Europa. Tweeling Moos en Maik (5) en Sophie (2) bleken echte outdoortypes.
“Sophie was nog maar één tijdens onze reis door Oost-Europa, ze praatte natuurlijk nog niet zoveel. Maar ze heeft in deze tijd wel haar eerste woordje na ‘papa’ en ‘mama’ ontdekt: ‘wauw!’ Ineens zei ze het, toen we weer bij een mooi uitzicht stonden, nog voordat we het zelf konden zeggen. Zo bijzonder, zo’n verrassing. Maar de jongens hebben ons net zo goed verrast. Door altijd goed mee te wandelen en zichzelf prima te vermaken in de camper: voor hen waren de reisdagen juist rustdagen. Ze keken een film, lazen een boekje, dan weer even tekenen. Sophie had altijd haar bijslaapdag.
Dankzij hen durfden we de reis door Albanië, Montenegro en Slovenië zelfs uit te breiden met twee extra landen: Bulgarije en Roemenië. Na Oost-Europa trokken we naar de Griekse eilanden, om uiteindelijk in Italië te eindigen.
De natuur in
Tijdens die zes maanden hebben we uiteraard weleens een stad bezocht; zo hebben we ons prima vermaakt in Boedapest, de hoofdstad van Hongarije. Maar verder gingen we altijd redelijk snel door een stad: hier een ijsje eten, daar een kerk bezoeken, wat fonteinen en speeltuinen opzoeken voor de kinderen, een markt afstruinen. Liever waren we in de natuur en dan het liefst op de plekken waar je geen hordes toeristen tegenkomt.
Montenegro bleek helemaal in dat plaatje te passen, het is een van onze favoriete landen geworden. We zagen er onwijs mooie kloven, prachtige nationale parken zoals het Durmitor National Park, waar je tussen de bergen heel ver kan kijken en je onderweg niets anders ziet dan natuur, heel ruig en ongerept.
“We liepen helemaal alleen door de natuur; er was niet eens een bordje dat ons naar de kloof wees”
In Servië werden we verrast door de Uvac Canyon. Nul toeristen waren daar, we liepen helemaal alleen door de natuur; er was niet eens een bordje dat ons naar de kloof wees. Daarna reden we door naar Roemenië, waar wij ons verbaasden over de paard-en-wagens die we daar tegenkwamen.
Beroemde autoweg
Ik was blij dat Roemenië nu ook op de route lag, want dan konden we naar de Transfagarasan-route, een beroemde autoweg door het Fagarasgebergte. Het stond al langer op mijn lijstje om hier met de auto doorheen te rijden.
Toen we ernaartoe reden zeiden we tegen elkaar: dit kan alleen maar tegenvallen. Zo hoog waren onze verwachtingen, en we moesten er ook nog een stuk voor omrijden. Maar het voldeed aan alles waar we op gehoopt hadden. We reden door een dalletje en overal was mooie natuur. Je kunt deze weg in twee uur rijden, maar wij deden er drie dagen over, want bij iedere bocht stopten we voor een foto of picknick. Ook hier hebben we wild gekampeerd met prachtig uitzicht.
“Bij elke bocht stopten we om van het uitzicht te genieten”
Op een dag ging zelfs mijn berenalarm af, een soort buienalarm-app die je waarschuwt als er beren in de buurt gesignaleerd zijn. We zagen de beer nog lopen toen we wegreden van onze kampeerplek. Moos lag net te slapen; we maakten hem snel wakker en reden speciaal voor hem nog vijf keer op en neer zodat hij het beest ook nog even kon zien.
Wildkamperen
De eerste keer wildkamperen vond ik trouwens best een ding. We waren in Kroatië op het eiland Dugi Otok aanbeland, waar alle campings vol bleken te zijn, dus we moesten wel. We vonden een plek bij de haven. Die nacht hoorde ik alles, ieder beweginkje buiten, elke auto die langskwam: welke mensen hoor ik nu bij de camper? Mijn man sliep gewoon en vond het allemaal prima.
Die ochtend werden we wakker en keken we meteen op de haven. Dat was zo bijzonder, dat we het vanaf dat moment veel vaker zijn gaan doen. Zo stonden we een keer bij de Tarakloof in Montenegro, met een gezin dat we al eerder waren tegengekomen. Samen barbecueden we, de kinderen speelden met elkaar en aten marshmallows terwijl we een fantastisch uitzicht hadden op de kloof zelf en de brug eroverheen. Totaal onverwacht viel het mooi samen zo, en dat maakte het juist zo leuk.
Lees ook – In een camper van Scandinavië tot de Middellandse Zee met deze fijne vakantietips >
Met alle ruimte
In het begin maakten we nog de fout om voor de kinderen naar een grotere camping te gaan, omdat we bang waren dat alleen maar natuur te saai voor hen zou zijn. Maar al snel ontdekten we dat de jongens ook liever in een bos stonden waar ze met stokjes en stenen speelden, of beter nog: aan het water. Het was daardoor heel ontspannen: er was geen werk, alleen maar de opvoeding en het reizen. Het voelde daardoor als een pauze in ons leven, een tijd waarin we even goed over alles konden nadenken.
“De kinderen waren liever in de natuur dan een grote camping”
En doordat we zoveel andere gezinnen tegen kwamen die ook rondreisden, hebben we besloten om deze zomer voor een jaar naar Amerika te vertrekken. Zodat we de kinderen, nog meer dan bij deze reis, kunnen zien opgroeien, met alle ruimte om hen te helpen, zonder de stress van tijd.”
Doen
Zip zoef
De langste zipline van Europa vind je over de Tarakloof in Montenegro. Heel gaaf om met je kind naar beneden te zoeven.
Lekker warm
Zwemmen en relaxen kan bij de thermale baden van de Langaricakloof in Albanië, prachtig gelegen.
Stoer
Voor kleine waaghalzen: hiken door het National Park Slovensky Raj. Veel klimmen over steile trappen en tredes uit rotsen.
slovakia.travel/en/national-park-of-slovensky-raj
Kijk, een gier
De Uvac-kloof in Servië is een hidden gem. Tijdens onze wandeling hadden we continu uitzicht op de slingerende canyon. En supergaaf om gieren vlakbij te zien vliegen.
Slapen
Mèèh
We vonden de mooiste wildkampeerplekjes, zoals in Durmitor National Park in Montenegro, waar we tussen de geiten sliepen.
park4night.com/nl/lieu/53502/open
In de kloof
Vanaf onze plek in de Langaricakloof in Albanië liepen we zo naar de thermale baden. In het hoogseizoen is het hier wel heel druk.
park4night.com/nl/lieu/65676/open
Beschut
In Montenegro ontdekten we een supermooie plek aan een meer, tussen de bergen. We zagen er alleen een schaapsherder.
park4night.com/nl/lieu/270937/open
“Deze reis voelde als een pauze in ons leven”
Eten
Uil bij de lunch
Bij het tentje Koukouvaya in Chania, Kreta, aten we de beste taart met het mooiste uitzicht. Binnen vind je allemaal uilen: heel leuk voor de kinderen om tijdens het wachten naar te zoeken.
Taart plus
In cafeetje Betyár Batyu in Dömös, Hongarije, aten we een megagroot stuk taart als lunch, maar je kan er ook goed avondeten.
Daar op de trap
Na een bezoek aan de Akropolis in Athene is het heerlijk om door de wijk Plaka te slenteren. Op de trappetjes van de smalle steegjes vind je genoeg restaurants voor een lunch of diner. Wij zaten bij Palio Tetradio.
Meer reisfoto’s zien van Tamara en haar gezin? Check hun Instagrampagina: @mugjes_opreis
Dit artikel staat in de Kek Mama 08-2022.
Lees elke maand de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste tips voor jou en je kids. Abonneer je nu op Kek Mama en krijg tot 45% korting.
