Soms kom je er niet uit in je eentje en kun je wel wat advies gebruiken. Elke dinsdag vertelt een lezeres daarom over haar dilemma.
Lees verder onder de advertentie
Mignon (34) woont samen met Lucas (37). Samen hebben ze twee zonen: Michaël (6) en David (3).
Mignon: “Vanaf het moment dat mijn vader Michaël in zijn armen hield, een uur na zijn geboorte, sloten de twee een verbond waar niemand meer tussen kwam. Ik groeide op met een zus, voor mijn vader was Michaël de zoon die hij nooit had gekregen. Samen met de trein, naar de dierentuin, vissen in de vaart achter het huis van mijn ouders; je kunt het zo gek niet bedenken, of mijn vader nam hem op sleeptouw. Niet mijn vriend, maar mijn vader leerde Michaël fietsen.
Lees verder onder de advertentie
Ook met David is mijn vader close. Maar die is een stuk jonger en zich nog niet echt bewust van de bijzondere rol die mijn vader speelt in hun leven. Michaël kan ook meer, dus is hij in de praktijk vaker op pad met opa – ook omdat David tot voor kort nog borstvoeding kreeg. Die was bij Michaël nooit gelukt, dus zat hij minder aan me vast. Mijn vader warmde net zo makkelijk een fles op als hij hem leerde voetballen.
Een paar maanden geleden kregen we te horen dat mijn vader ongeneeslijk ziek is. De kanker waar hij negen jaar geleden tegen vocht, is terug. Zijn gezondheid gaat hard achteruit en de artsen geven hem nog een halfjaar. De kinderen zien me soms huilen. Toen Michaël onlangs vroeg wat er was, vertelde ik eerlijk dat ik verdrietig was omdat opa ziek is. ‘Hij wordt vast snel weer beter, mama’, zei Michaël. ‘Dan ben je vanzelf weer blij.’
Lees verder onder de advertentie
Ik kon het niet over mijn hart verkrijgen te vertellen dat opa niet meer beter wordt. Hij is als een tweede vader voor hem. Toch zal ik er een keer aan moeten, want als mijn vader er van de ene op de andere dag niet meer is, zonder waarschuwing, is dat waarschijnlijk nog traumatischer voor de kinderen. Moet ik ze nu al inlichten? Dan leeft met name Michaël met een naderend onheil dat nog tijden kan duren. Of kan ik beter wachten tot het laatste moment?”
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Vriendschap en opvoeden: twee onderwerpen waar je maar beter een beetje soepel in kunt zijn. Want iedereen doet het anders – en dat is helemaal oké. Toch? Totdat blijkt dat jouw beste vriendin er stiekem heel anders over denkt…
Olympisch schaatskampioen Irene Schouten werd een half jaar geleden moeder van haar zoontje Dirk. Inmiddels zit ze op een roze wolk, maar haar zwangerschap was allesbehalve rooskleurig.
Tikkie ontvangen voor een halve wortel uit iemand anders’ maaltijdsalade? Serieus?! In deze rubriek verzamelen we de meest onterechte, ongemakkelijke en gewoon ronduit gênante betaalverzoeken. Wat ze gemeen hebben? Je zag ze in ieder geval niet aankomen.
Sara (37) was er klaar mee dat de mental load altijd op haar bordje kwam zonder enige waardering en dus besloot ze het een week aan haar man Daan over te laten.