Soms kom je er niet uit in je eentje en kun je wel wat advies gebruiken. Een lezeres daarom over haar dilemma.
Petra (40) heeft twee kinderen (8 en 11) en is sinds twee jaar samen met Floris (41).
“Mijn leven lang droomde ik van drie kinderen. Het was me niet gegeven; toen mijn kinderen drie en zes waren, gingen hun vader en ik uit elkaar. Ik was 35, en mijn kinderwens weliswaar niet compleet, maar mijn leven eindelijk wel. Mijn kinderen en ik zouden met z’n drieën doorgaan, met een omgangsregeling met hun vader, en daar was iedereen tevreden mee. Toen ik voor een baarmoederoperatie onder het mes moest, liet ik me meteen maar steriliseren. Ik zag geen nieuwe kinderen in mijn toekomst. Een omgangsregeling voor mijn tweede bestaande was me complex genoeg.
Lees ook ‘Mijn schoonzus beviel van mijn dochter’ >
Toen kwam ik Floris tegen. Een vlam uit mijn verleden en met een daverende kinderwens. Hij was er vanaf onze eerste, hernieuwde ontmoeting eerlijk over: hij zag zijn toekomst niet zonder kinderen van hemzelf. De liefde was sterker dan de praktische overwegingen. En nu zitten we met een dilemma. Want ik kan geen kinderen meer krijgen. Door middel van ivf zou een bevruchting nog mogelijk zijn. Maar na mijn baarmoederoperatie is de kans klein dat ik nog een kind kan dragen. Onze enige optie lijkt dus een draagmoeder. Ik ben inmiddels veertig, ik heb twee gezonde kinderen. Met Floris zou ik zeker een derde willen, maar ik realiseer me ook de ethische dilemma’s; vanuit onze beweegredenen nog een kind op de wereld zetten is best egocentrisch. Bovendien: tegen de tijd dat we een draagmoeder vinden, zijn we weer jaren verder. Hoe ver moeten we gaan in onze kinderwens? Ik wil Floris de zijne niet ontzeggen, maar we willen onze liefde ook niet kwijt.”
Nog vóór je kind de deur uit stapt, is de emotionele “basislijn” voor de dag vaak al bepaald. Niet door een strak schema of een perfect afgevinkte routine, maar door iets anders: hoe veilig en verbonden je kind zich bij jou voelt.
Kalvijn en Nina hebben ervoor gekozen om hun kindje zo min mogelijk op social media te delen.
December is al duur genoeg met cadeautjes en extravagante diners. Het laatste waar je je druk om wilt maken, is de kerstboom.
Er is zo’n opvoedwijsheid die hardnekkig blijft hangen: zoals je een kind aanspreekt, zo gaat het zich ook gedragen. Geef je vertrouwen, dan groeit het. Praat je alsof het kind iets kan, dan gaat het eerder proberen om inderdaad “dat kind” te zijn.
Er zijn van die zinnen die automatisch uit je mond rollen zodra je moeder wordt. Je hoeft er niet eens over na te denken, ze zitten ergens opgeslagen tussen de gebroken nacht en de koude koffie. Een daarvan? “Omdat ik het zeg.” Maar hoe vertrouwd die uitspraak ook voelt, hij blijkt in de praktijk minder […]
Iedere week delen we op Kek Mama een dilemma van onze lezers. Deze week vraagt Mariët (34) zich af of het online verlanglijstje voor haar dochter eigenlijk wel zin heeft.