Beeld: Canva
Iedere moeder kent ze: de horrorverhalen over slapeloze nachten, slaapregressies, nachtvoedingen, baby’s die precies wakker worden als jij net bent ingedommeld.
Als je voor het eerst zwanger bent, klinkt het alsof je in een soort nachtelijk oorlogsgebied terecht gaat komen. En eerlijk? Voor veel moeders voelt het ook zo. Maar vraag je de vrouwen die er al jaren uit zijn welk advies ze hun jongere zelf zouden geven, dan komt het keer op keer neer op drie dingen:
Uit alle verhalen van moeders blijkt: niemand heeft het perfect gedaan, iedereen heeft gehuild van vermoeidheid, en alles waar je nu doorheen gaat… gaat voorbij. Echt waar.
Veel moeders denken dat een baby die doorslaapt gelijkstond aan succes. Dat zij pas “goed bezig” waren als ze zelf ook weer een volle nacht haalden. Maar ervaren moeders van nu zeggen: stop daarmee.
Een baby – en misschien later nog een baby – betekent simpelweg dat er jarenlang iemand ’s nachts iets van je nodig heeft. Soms tien jaar lang in fases: nachtvoedingen, tandjes, nachtmerries, groeispurten, scheve dekentjes, plaspauzes… het hoort er allemaal bij.
Het goede nieuws:
Veel moeders van oudere kinderen vertellen nu dat ze wisten dat ze moe waren… maar niet hóe moe. Sommigen zaten tegen een complete mentale crash aan, maar gingen gewoon door. Ze dachten: ik moet dit kunnen, het hoort erbij, anderen doen het toch ook? Maar wat ze nu zouden zeggen?
Geef eerder aan dat je het zwaar hebt. Laat iemand weten als je hoofd tolt van uitputting. Laat iemand even overnemen zodat je ogen niet meer prikken. Een kind heeft geen moeder nodig die “perfect” is. Een kind heeft een moeder nodig die niet omvalt.
Bijna alle moeders zeiden een variatie op hetzelfde zinnetje: ‘Je slaapt ooit weer. En niets blijft zoals het nu is.‘ e baby die elk uur wakker wordt?
Wordt ooit een peuter die wél slaapt.
Bijna alle moeders zeiden een variatie op hetzelfde zinnetje: ‘Je slaapt ooit weer. En niets blijft zoals het nu is.‘ De baby die elk uur wakker wordt? Wordt ooit een peuter die wél slaapt. En een puber die je het bed met geen mogelijkheid meer uit krijgt. De peuter die om 05:07 uur op je bed springt? Wordt ooit een schoolkind dat je moet wakker maken.
En ineens word je op een zaterdagochtend wakker met zonlicht door de gordijnen en het geluid van twee kinderen die zelf hun ontbijt pakken. Je beseft: het is goed gekomen. Ja, er komen nog nachtmerries, natte bedden en rare nachtwandelmomenten, maar je hebt het zwaarste stuk gehad.
Moeders gaven massaal toe dat ze gek werden van alle adviezen online: slaaptijden, wakkertijden, schema’s, perfecte routines, verboden slaapassociaties… Het leek alsof ze alles “fout” deden. Maar hun eigen kinderen sliepen beter zodra ze… alle regels loslieten.
Les van ervaren moeders:
Slaaptekort kan keihard binnenkomen. Het is niet voor niets een martelmethode. Zorgverleners benadrukken: je partner, huisarts of psycholoog moet weten waar ze op moeten letten.
Moeders die moeilijke zwangerschappen, verlieservaringen of hormoonschommelingen hebben doorgemaakt, zijn extra kwetsbaar. Het is geen falen om hulp te vragen, het is juist krachtig. Zorg goed voor jezelf, zodat je ook goed voor je baby kan zorgen.
Na het lezen van alle eerlijke adviezen van moeders die de slapeloze nachten hebben overleefd, is één boodschap glashelder: Je doet het goed. Je bent niet alleen. Het wordt beter.
Slaap wanneer het kan. Vraag om hulp. Wees lief voor jezelf. En onthoud: een gevoed, geliefd en veilig kind is genoeg. De rest mag wachten.
We kennen allemaal die momenten: je kind wil nog een verhaaltje, dan nog een keer opstaan om iets te drinken en eindigt uiteindelijk naast je in bed. Maar wanneer is slaapangst gewoon een fase en wanneer is er meer aan de hand? Je leest het hier.
Bron: Mamamia
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (10), Vieve (8) en Lilou (5). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Romy* tijdens het optuigen van de kerstboom.
Kalvijn en Nina hebben ervoor gekozen om hun kindje zo min mogelijk op social media te delen.
Nog vóór je kind de deur uit stapt, is de emotionele “basislijn” voor de dag vaak al bepaald. Niet door een strak schema of een perfect afgevinkte routine, maar door iets anders: hoe veilig en verbonden je kind zich bij jou voelt.
Bianca (31) is communicatieadviseur en woont samen met partner Pascal (35) en zoon Floris (2). Met zijn drieën vormen zij een levendig gezin waar zelden iemand stil zit óf zijn mond houdt. In haar eerlijke en herkenbare columns schrijft Bianca over hun gezellige en drukke leven, met alle chaos en liefde die daarbij hoort.
Ben je uitgerekend in december? Wat is dan mooier dan een naam die perfect past bij deze gezellige feestmaand?
