René over het vaderschap: ‘Ik kan soms echt overbezorgd zijn’

Anne Broekman

4 augustus, 2022 - 06:34

Leestijd: 3 minuten

Echt waar

“Bij groot nieuws moet ik altijd ongemakkelijk lachen. En dat gebeurde ook de eerste keer toen Niki mij een positieve zwangerschapstest liet zien. De volgende ochtend werd ik wakker en dacht ik even dat ik het gedroomd had. Ik liep naar beneden om de test te checken, die toch echt positief was. Toen daalde het nieuws in en heb ik wat traantjes gelaten.”

Wauw

“De geboortes van mijn kinderen zijn de twee mooiste momenten van mijn leven. Ik ben niet snel zenuwachtig te krijgen, maar vooral die eerste keer vond ik het enorm spannend. Dat ik dacht: gebeurt dit nou echt? Ik wilde alles bewust meemaken en geen seconde missen. Het is fascinerend hoeveel kracht er bij een vrouw vrijkomt tijdens het bevallen. Voor Niki kreeg ik nog meer bewondering en respect dan ik al had.”

Laat me slapen

“Noah bleek een droombaby, hij sliep binnen drie weken al door. Op het consultatiebureau konden ze het bijna niet geloven. Met Dalí liep het anders. De eerste maanden sliep ze ’s nachts helemaal niet, alleen overdag. Niki en ik lazen er boeken over en schakelden een slaapcoach in, maar niets hielp. Het was een heftige periode waarin we soms weken niet sliepen. We draaiden diensten: we sliepen om en om in ons vakantiehuisje, om bij te tanken. Het gaf veel frustratie, maar we spraken uit dat we beiden moe waren en dat het geen zin had om elkaar af te vallen. We moesten hier samen doorheen komen. En toen, na bijna tien maanden, besloot onze dochter om te gaan slapen, zomaar ineens.”

Lees ook – ‘Moet ik een slaapcoach inschakelen voor mijn baby?’ >

Overbezorgd

“Over mezelf maak ik me nooit druk. Pas sinds ik vader ben weet ik wat het is om je ergens zorgen over te maken. Bijvoorbeeld toen Noah op de basisschool begon: kon hij zijn draai wel vinden, klikte het wel met de andere kinderen? Ik kan soms echt overbezorgd zijn. Daar praat ik dan over met mijn vrouw, dat helpt me te relativeren. Maar het loslaten blijft een proces.”

“Voor het slapengaan hebben Noah en ik een ritueel waarbij we zijn kleren voor de volgende dag klaarleggen. Daar heeft hij een uitgesproken mening over. De sokken moeten bij zijn shirt passen. Dat heeft ie van mij, vermoed ik.”

Vangnet

“Mijn ouders lieten me vrij om mijn eigen keuzes te maken en zeiden dat ze hoe dan ook achter mij stonden. Dat heeft me gevormd; ik heb altijd met zelfvertrouwen in het leven gestaan. Dat vangnet wil ik ook voor mijn kinderen zijn. Noah noemt mij vaak ‘vriend’, dat vind ik een mooi compliment. Al zullen mijn kinderen en ik heus niet altijd vrienden zijn – ik blijf wel hun vader.”

Genieten

“De ochtenden vind ik het mooist. Dalí die vanuit haar bedje dol enthousiast ‘papa!’ roept. En vaak ga ik even tien minuutjes naast Noah in bed liggen, kletsen over wat ie heeft gedroomd.” Dit artikel staat in Kek Mama 07-2022. Wil je nog meer mooie en herkenbare verhalen van mede-mama’s lezen? Neem nu een abonnement en ontvang Kek Mama elke maand als eerst op jouw deurmat.