Beeld: Canva
Soms kom je er niet uit in je eentje en kun je wel wat advies gebruiken. Een lezeres vertelt over haar dilemma.
Judith (35) is getrouwd met Rik (37) en moeder van Jette (6) en Mirthe (3).
“Na komende zomer mag Mirthe naar de basisschool. Ik vind het nogal wat. Ze is ons laatste kind, ik houd haar het liefst zo lang mogelijk klein. Misschien is dat de reden dat ik haar nog borstvoeding geef. Geen volledige voedingen; gewoon ’s ochtends en ’s avonds een slokje. Het is meer knuffelen. Zij vindt het fijn, en voor mij is ze zo nog heel even mijn ‘kleintje’.
Mijn man Rik vond het eigenlijk op Mirthe’s tweede verjaardag al wel welletjes met de borstvoeding. ‘Ze eet frikandellen en praat in algemeen beschaafd Nederlandse volzinnen; vind je haar ook niet een beetje te oud worden voor moedermelk?’, stelde hij retorisch. Daarop besloot ik de middagvoeding te laten vallen. Ergens had hij wel gelijk, vond ik; qua voeding had ze het niet meer echt nodig, ze haalt al haar voedingsstoffen uit vast voedsel.
Toen haar derde verjaardag naderde, begon Rik steeds harder te piepen. Hij vond het een beetje raar, ons kind aan de borst terwijl ze bijna naar school zou gaan. Wat als ze het in de klas zou vertellen? Riks moeder dacht er ook het hare van, die vond dat ik met zes maanden al had moeten overstappen op de fles. Dat had ik bij Jette toch ook gedaan?
Voor mij is dat niet te vergelijken. Bij Jette was de borstvoeding vanaf dag één een worsteling. Dat ik ondanks alle tepelkloven en borstontstekingen toch het halfjaar voeden heb gered, vind ik nog altijd een wonder. Maar bij Mirthe ging het vanzelf. We voelen ons er allebei goed bij, dus wat is het probleem? Bij inheemse volkeren drinken kinderen soms wel tot ze acht zijn. Ze stopt heus wel een keer. Mirthe vraagt ook niet om de melk, maar om ‘kroelen’. Dat er toevallig voeding bij komt kijken – die overigens nog steeds allerlei gezonde antistoffen bevat – is secundair.
Om van het gezeur af te zijn, heb ik na haar derde verjaardag gezegd dat we zouden stoppen. Alleen, dat hebben we nog steeds niet gedaan. Rik is ’s ochtends altijd vroeg naar zijn werk óf vroeg beneden, die merkt er niets van als ik Mirthe in het grote bed even een paar minuten een slokje geef. En ik leg de kinderen ‘s avonds altijd in bed. Of ik nou een boekje voorlees of voed, dat merkt Rik niet. Vaak combineer ik de twee, overigens.
Ik weet dat ik een keer moet stoppen, maar ik wil zelf met Mirthe besluiten wanneer de tijd rijp is. Dat is voordat ze naar school gaat, heb ik met mezelf afgesproken. Stiekem borstvoeding geven is natuurlijk kolder, het is uiteindelijk aan haar en mij, en niet aan derden om dat te bepalen. Dus ik twijfel. Moet ik mijn mond houden, of aan mijn man opbiechten dat ik nog stiekem borstvoeding geef?”
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Waarom jouw ‘moeilijke’ kind weleens hoogbegaafd kan zijn? Tekenen van hoogbegaafdheid zijn namelijk niet zo herkenbaar als je in eerste instantie zou denken.
We kennen haar allemaal. Die ene moeder die haar halve inboedel inpakt alsof ze op wereldreis gaat in plaats van een weekje vakantie naar de camping in Frankrijk.
Iedere week vertelt een leerkracht aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: juf Cara (34) geeft les aan groep 1/2.
Opvang of een gastouder voor je kind, het kan nogal een struggle zijn en daarmee dus ook ontzettend stressvol. Zo ook voor Jill. Want wat als je gewoon moet werken, maar je kunt je kinderen nergens onderbrengen?
Ah, kinderen. Wanneer ze een gigantische flapuit de wereld in gooien en jij met het schaamrood op je kaken de schade probeert te verminderen.
Als werk onverwacht roet in het ouderschap gooit, moet je soms creatief zijn. Zo ook Carolien, die last-minute een oppas moest regelen voor haar dochter Saartje. Haar vriendin Melia bood hulp aan — met als resultaat een middag die niemand snel zou vergeten.