Voorheen waren Vajèn en Boaz altijd druk, druk, druk met de feestdagen, maar nu hebben ze dochtertj Lou. Kan zo’n jonge baby dat wel aan, al die diners en borrels?
Lees verder onder de advertentie
Vajèn (31), samen met Boaz (31), moeder van Lou (2 maanden): “De feestdagen staan weer voor de deur en normaliter reizen Boaz en ik stad en land af voor alle kerstborrels, kerstdiners, nieuwjaarsduiken en nieuwjaarsfeestjes. We hebben beiden gescheiden ouders dus onze kerstdagen alleen bestaan al uit vier verschillende vieringen. Daar komt nog een verjaardag van de neef van Boaz bij op kerstavond, kerstborrels op het werk en met vrienden en onze eigen anniversary op 28 december. Al met al: druk, druk, druk.
Wij vonden dat zelf altijd heerlijk. We gaan graag samen op pad, we zijn totaal geen huismussen. Dus voor ons was dat altijd perfect, zo’n hele drukke decembermaand. Maar nu hebben we Lou. Ons dochtertje Lou, ons eerste kindje, nu twee maanden oud. En met de komst van baby Lou veranderde ons hele leven – logisch – maar misschien ook wel onze feestdagen.
Lees verder onder de advertentie
Lou is geboren met 36 weken, dus wat te vroeg. Het ging al snel goed met haar, want het is een sterk meisje, maar we zijn er best wel van geschrokken. Het maakt ons erg voorzichtig met haar. Ik vind het al heel spannend om gewoon een wandelingetje met haar te maken buiten. Heeft ze het niet te koud? Of te warm? Baby’s oververhitten snel, las ik ergens. Maar ze kunnen zichzelf tegelijkertijd niet goed warm houden. Wat is het nou?
Overbezorgd
Al met al merk ik dat ik nogal gespannen ben sinds Lou er is. We slapen ook weinig, ze is bijna elk uur wakker. En dat al twee maanden lang. Ik ben constant bang dat er wat met haar zal gebeuren of dat er wat mis is met haar. Ik merk aan Boaz dat ook hij beschermend en overbezorgd is.
En nu staan de feestdagen dus voor de deur. De voor ons zo geliefde tijd, normaliter, maar dit jaar weet ik het niet. Al die feestjes, diners en borrels, dat is toch veel te heftig voor zo’n kleintje? Mijn gevoel zegt dat we het beter niet kunnen doen. Ook Boaz twijfelt enorm. Hoe meer mensen, hoe meer bacteriën er verspreid kunnen worden. Straks wordt ze nog ziek en moet ze weer naar het ziekenhuis.
Lees verder onder de advertentie
Zoals Rafiki uit de Leeuwenkoning
Het probleem is alleen: iedereen kijkt enorm uit naar onze komst, of vooral: Lou haar komst. We hebben al zo veel berichten gehad van mensen die het zo leuk vinden om Lou te zien of haar te ontmoeten. Ik voel me echt bezwaard om te zeggen dat we misschien wel niet komen. En tegelijkertijd is het ook heel dubbel, want ik ben knettertrots op Lou en zou haar het liefst als Rafiki uit de Leeuwenkoning aan de hele wereld tentoon willen stellen. Maar ik durf het niet.
Lees verder onder de advertentie
Ik heb het bij de oma’s van Lou – mijn moeder en schoonmoeder – laten vallen en die zeiden beiden dat het heus kan, dat baby’s heus tegen een stootje kunnen en echt niet zomaar ziek worden. En zo’n kleintje slaapt volgens hun overal doorheen. Nou, behalve door doodse stilte in de nacht, schijnbaar. Want ze doet veel, maar slapen hoort daar niet bij.
Lou heeft haar eerste verkoudheid al te pakken gehad. Zo veel mensen komt zij nog niet tegen in haar leventje, dus dat baby’s niet zomaar ziek worden, daar geloof ik niks van. We krijgen er steeds meer vragen over en het voelt steeds urgenter om een knoop door te hakken: gaan we wel, of niet? Het voelt ook rot om op het ene diner wel te verschijnen en een andere kant van de familie dan teleur te moeten stellen. Dus het is alles of niets.
Lees verder onder de advertentie
Kortom: ik weet het echt niet. Ik wil niemand teleurstellen, en ik zou het ook leuk vinden om wél de feestdagen met onze families te vieren. Het is altijd ontzettend gezellig. Maar het idee dat Lou dan mee moet, dat iedereen haar waarschijnlijk vast wil houden en dat ze dan misschien ziek wordt, dat boezemt me zoveel angst in. Of dat we straks met een overprikkelde newborn zitten. Dat kan toch ook niet goed zijn? Voor wie kiezen we: de familie, of de baby?”
Toen Jessie, moeder uit Melbourne, op TikTok eerlijk vertelde dat ze het nog steeds lastig vindt om geld uit te geven dat haar man verdient, begrepen duizenden vrouwen wat ze bedoelde. Want ook anno nu voelt financiële afhankelijkheid voor veel stay-at-home-moeders ongemakkelijk.
Waar kinderen het eerst de hele dag over ‘six seven’ hadden, gaat het nu ineens over ‘41’. Als ouder vraag je je misschien af: waar hebben ze het over? Geen zorgen: wij leggen het je uit.
Je kent ze misschien nog van Een Huis Vol: de familie Nagelkerke. Inmiddels zijn ze geen vast tv-gezicht meer, maar online zijn ze nog steeds aanwezig.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Rinske, die weet dat haar zus van haar steelt.
Charly Luske (47) kennen we als charmante zanger, musicalster en binnenkort ook als acteur in Onze Jongens 3. Maar achter de schermen speelt zich iets veel persoonlijkers af: de transitie van zijn oudste kind.
Als jij bent opgegroeid in de jaren ’90 of vroege jaren 2000, dan weet je hoe anders de jeugd toen was. Geen smartphones, geen AirTags, geen ouders die elk moment wisten waar je was. Dit zijn elf momenten uit die tijd die pure nostalgie oproepen. .Op warme zomeravonden sprong je op je fiets, verdween je […]