Juf Suus over leerling Vince: ‘Werkjes van andere kinderen veegt hij zo van tafel’

Hoe voorkom je dat je lievelingsleerlingen hebt? Ik heb een stel heerlijk ongecompliceerde kinderen in mijn klas. Ik geniet van ze. Het is makkelijk een voorkeur voor ze te hebben. Maar ik vind  de moeilijke kinderen ook interessant. Ze zijn fascinerend. Je kijkt naar het doel wat je hebt: het meeste uit ze halen. Je geeft ze alle liefde die je hebt. Als die kinderen gaan vertellen luister je. En dan kun je net zo goed een klik met hen hebben als met de makkelijke kinderen.

Complex

Die klik heb ik met Vince (6). Hij heeft ­asperger, een vorm van autisme. Hij is in de kern een goed joch, maar agressief. Als er één kind complex is, is hij het wel. Hij heeft geen vriendjes en in de pauze kan hij anderen uit het niets gaan slaan, duwen en schoppen. Als hem iets niet bevalt gooit hij soms zomaar met stoelen – hij is sterk. Ook kan hij werkjes van andere kinderen met één hand van de tafeltjes vegen. Dit alles met een uitdrukkingsloos gezicht.

“Als hem iets niet bevalt gooit hij soms zomaar met stoelen – hij is sterk”

Wanneer ik hem de klas uit stuur, gaat hij niet. Tot ik een keer de hulp heb ingeroepen van meester Max, die in het lokaal naast het mijne lesgeeft. Hij heeft Vince met stoel en al uit de klas opgetild naar de gang. Sindsdien heet hij in de lerarenkamer ‘Jerommeke’. En Vince gaat voortaan braaf de klas uit als ik het zeg.

Lees ook – Juf Tosca: ‘Ik sta versteld van het antwoord van mijn drukste leerling’ >

Regels van de klas

Misschien zou Vince beter tot zijn recht ­komen in het speciaal onderwijs. Maar er is toch besloten het nog een keer op onze ‘gewone’ school met hem te proberen. Voor mij vormt hij een uitdaging. Ik ben dit jaar begonnen met hem de regels van de klas uit te leggen: niet slaan, duwen, andere kinderen pijn doen. “Als je iets niet fijn vindt wat andere kinderen doen zeg je: ‘Stop, hou op!’ en als dat niet helpt haal je de juf erbij in plaats van te vechten.”

Voor elke pauze neem ik hem even apart met de vragen: “Hoe speel je buiten? Wat ga je voor spelletjes doen en met wie?” We ­maken er een spel van, waarbij ik situaties voordoe die hij moet nadoen. Na de pauze krijgt hij een sticker van me als hij niet uit zijn dak is gegaan. Daar is hij heel gevoelig voor. Als hij tien stickers heeft mag hij mijn hulpje zijn en grabbelen in de muesli­repentrommel. Dat vindt hij geweldig.

“Joost kalmeert Vince als hij boos is, slaat een arm om hem heen. Vince accepteert dat alleen van Joost”

Hij komt beter in de groep te liggen en heeft sinds kort zelfs een vriendje, Joost. Joost is een weldoener in de dop. Hij is altijd lief tegen Vince. Kalmeert hem als hij boos is, slaat een arm om hem heen. Vince accepteert dat alleen van Joost. Ik zegen hem in gedachten. Een makkelijk kind dat vriendjes is met een moeilijk kind, dat komt niet vaak voor.

De vriendschap is een keerpunt voor Vince. Joost zorgt ­ervoor dat Vince mee mag voetballen. Als Vince naar groep vier kan op onze ‘gewone’ ­basisschool is dat aan Joost te danken. En vooruit, een klein beetje aan mij.

Lees elke maand de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste tips voor jou en je kids. Abonneer je nu op Kek Mama en krijg tot 45% korting.