Beeld: Getty Images
Een leerkracht vertelt aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: juf Suus (36) geeft les aan Vince in groep 3.
Hoe voorkom je dat je lievelingsleerlingen hebt? Ik heb een stel heerlijk ongecompliceerde kinderen in mijn klas. Ik geniet van ze. Het is makkelijk een voorkeur voor ze te hebben. Maar ik vind de moeilijke kinderen ook interessant. Ze zijn fascinerend. Je kijkt naar het doel wat je hebt: het meeste uit ze halen. Je geeft ze alle liefde die je hebt. Als die kinderen gaan vertellen luister je. En dan kun je net zo goed een klik met hen hebben als met de makkelijke kinderen.
Die klik heb ik met Vince (6). Hij heeft asperger, een vorm van autisme. Hij is in de kern een goed joch, maar agressief. Als er één kind complex is, is hij het wel. Hij heeft geen vriendjes en in de pauze kan hij anderen uit het niets gaan slaan, duwen en schoppen. Als hem iets niet bevalt gooit hij soms zomaar met stoelen – hij is sterk. Ook kan hij werkjes van andere kinderen met één hand van de tafeltjes vegen. Dit alles met een uitdrukkingsloos gezicht.
“Als hem iets niet bevalt gooit hij soms zomaar met stoelen – hij is sterk”
Wanneer ik hem de klas uit stuur, gaat hij niet. Tot ik een keer de hulp heb ingeroepen van meester Max, die in het lokaal naast het mijne lesgeeft. Hij heeft Vince met stoel en al uit de klas opgetild naar de gang. Sindsdien heet hij in de lerarenkamer ‘Jerommeke’. En Vince gaat voortaan braaf de klas uit als ik het zeg.
Lees ook – Juf Tosca: ‘Ik sta versteld van het antwoord van mijn drukste leerling’ >
Misschien zou Vince beter tot zijn recht komen in het speciaal onderwijs. Maar er is toch besloten het nog een keer op onze ‘gewone’ school met hem te proberen. Voor mij vormt hij een uitdaging. Ik ben dit jaar begonnen met hem de regels van de klas uit te leggen: niet slaan, duwen, andere kinderen pijn doen. “Als je iets niet fijn vindt wat andere kinderen doen zeg je: ‘Stop, hou op!’ en als dat niet helpt haal je de juf erbij in plaats van te vechten.”
Voor elke pauze neem ik hem even apart met de vragen: “Hoe speel je buiten? Wat ga je voor spelletjes doen en met wie?” We maken er een spel van, waarbij ik situaties voordoe die hij moet nadoen. Na de pauze krijgt hij een sticker van me als hij niet uit zijn dak is gegaan. Daar is hij heel gevoelig voor. Als hij tien stickers heeft mag hij mijn hulpje zijn en grabbelen in de mueslirepentrommel. Dat vindt hij geweldig.
“Joost kalmeert Vince als hij boos is, slaat een arm om hem heen. Vince accepteert dat alleen van Joost”
Hij komt beter in de groep te liggen en heeft sinds kort zelfs een vriendje, Joost. Joost is een weldoener in de dop. Hij is altijd lief tegen Vince. Kalmeert hem als hij boos is, slaat een arm om hem heen. Vince accepteert dat alleen van Joost. Ik zegen hem in gedachten. Een makkelijk kind dat vriendjes is met een moeilijk kind, dat komt niet vaak voor.
De vriendschap is een keerpunt voor Vince. Joost zorgt ervoor dat Vince mee mag voetballen. Als Vince naar groep vier kan op onze ‘gewone’ basisschool is dat aan Joost te danken. En vooruit, een klein beetje aan mij.
In de glossy Kek Mama lees je de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts €29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Olympisch schaatskampioen Irene Schouten werd een half jaar geleden moeder van haar zoontje Dirk. Inmiddels zit ze op een roze wolk, maar haar zwangerschap was allesbehalve rooskleurig.
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Niets in het leven is zwart of wit, en opvoeden brengt altijd dilemma’s met zich mee. Zelfs al lijkt de keuze op sommige momenten nog zo helder.