Een leerkracht vertelt aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: juf Jasmijn van groep 7. Ze ondernam actie toen een leerling altijd met een lege broodtrommel zat.
Lees verder onder de advertentie
“Het viel mij op dat Casper altijd de enige was zonder lunch tijdens de overblijf. Bij de andere kinderen zag ik elke dag boterhammen, crackers of fruit op tafel verschijnen, maar bij Casper niks. Heel af en toe haalde hij een crackertje of een koekje uit zijn tas, maar zelden zag ik een volle trommel.
Lees verder onder de advertentie
Leeg trommeltje
Op een dag besloot ik het aan hem te vragen. Hij keek me aan, maar antwoordde niet echt duidelijk. ‘Het maakt niet uit hoor, juf’, mompelde hij, alsof het geen onderwerp was waar hij over wilde praten. Ik besloot het voor dat moment maar te laten rusten, maar ik bleef het wel in de gaten houden.
Tot ik me toch echt zorgen begon te maken. Ik belde zijn moeder. Het was altijd een goedverzorgde vrouw en het gezin woonde in een mooie wijk. Niet bepaald een familie waar je snel financiële problemen bij zou verwachten, maar je weet het natuurlijk nooit. Tot mijn verbazing was het antwoord niet wat ik had verwacht. Niet dat ik weet wat ik wel had verwacht, maar toch. Ze vertelde hij iedere dag met een volle broodtrommel de deur uit ging: brood, rauwkost, fruit en soms nog wat lekkers. Ik was verbaasd. Waarom had hij dan altijd een lege trommel?
Een paar dagen later vertelde zijn moeder me dat ze thuis het gesprek met Casper was aangegaan. En daar kwam de aap uit de mouw. Casper gooide zijn lunch elke ochtend weg tijdens zijn wandeling naar school. Het brood vond hij niet lekker en ook de rauwkost wilde hij echt niet eten, maar hij durfde dat niet tegen zijn ouders te zeggen. In plaats daarvan mikte hij zijn lunch in de bosjes. Thuis zou hij dan kunnen zeggen dat het op was en zou hij zijn ouders niet teleurstellen. Sindsdien heeft hij thuis meer inspraak in wat het meeneemt naar school en zit hij iedere dag weer met een gevulde trommel aan tafel.
Lees verder onder de advertentie
Het voorval zette me wel aan het denken. Hoe vaak gebeurt het dat kinderen, of zelfs volwassenen, doen alsof alles prima is terwijl er iets onder de oppervlakte schuilt? Voor Casper was het niet makkelijk om eerlijk te zijn over wat hij lekker vond. Maar het was voor mij een herinnering dat het belangrijk is om altijd goed naar de kinderen te kijken, ook als alles er aan de buitenkant in orde lijkt.
Juf Julia maakte iets heel verdrietigs mee. De moeder van haar leerling was onderweg naar school, maar kreeg een ongeluk en overleed. Je leest het hier.
Louisa is verloskundige in de Randstad en moeder van Khai (3). In haar werk komt ze dagelijks de ontroerende en krachtige kanten tegen van het zwanger zijn, de bevalling en alles wat daarna komt. In haar columns deelt ze openhartige verhalen en inzichten.
Als ouder kun je nog zo je best doen om je kinderen met een gerust hart de wereld in te sturen, maar soms knijpt je moederhart toch even samen. Ook bij het koningspaar thuis is dat niet anders.
Goed voor de dag komen bij je kersverse nieuwe schoonouders wil je altijd, maar met kerst nóg een beetje meer. En juist toen liep het bij Kira he-le-maal verkeerd af, want zij eindigde als een soort rollade.
Sinterklaas is een gezellig kinderfeest, maar kan ook voor veel spanning zorgen. Bij Jikke (34) thuis zorgde de sinterklaassurprises dit jaar voor een portie kinderlijke wraak.
Er is zo’n opvoedwijsheid die hardnekkig blijft hangen: zoals je een kind aanspreekt, zo gaat het zich ook gedragen. Geef je vertrouwen, dan groeit het. Praat je alsof het kind iets kan, dan gaat het eerder proberen om inderdaad “dat kind” te zijn.