Bron: Canva
Een moeder die haar dochter de vrije hand geeft om haar op te maken, dat kan niet misgaan, toch? Oja, toch wel. Lauren weet er alles van, die kreeg namelijk een kunstwerk van permanente marker op haar huid.
Lauren: “‘Ik wil je opmaken, mama!’ Mijn vijfjarige dochter keek me met haar allerliefste puppyogen aan. In haar hand hield ze haar felroze kindermake-upset, waar ze dolblij mee was sinds ze hem voor haar verjaardag had gekregen. Ik twijfelde even. De vorige keer dat ze me ‘mooi’ had gemaakt, liep ik de rest van de dag rond met felgroene oogschaduw. Maar goed, het was zondagavond en we hadden niks te doen. Even qualitytime met mijn dochter, dat kon geen kwaad.
Ik zakte onderuit op de bank en sloot mijn ogen. Had ik meteen een relax-momentje voor mezelf. Zij ging enthousiast aan de slag. ‘Ik ga een bril tekenen, dan zie je eruit als een échte juf!’ jubelde ze. Schattig, dacht ik nog. Tot ik voelde hoe soepel dat ‘oogpotloodje’ over mijn huid gleed. Het voelde verdomd veel als een stift.
In plaats van direct op te springen, vroeg ik paniekerig of ze soms een stift in haar hand had. ‘Nee hoor’ antwoordde ze giechelend, terwijl ze nog een sierlijke krul aan mijn ‘montuur’ toevoegde. Het lachje deed het hem. Ik wist genoeg.
Ik opende mijn ogen, draaide me om en zag een dikke, gitzwarte permanente marker. Die ene die nog op de salontafel lag omdat ik gisteren haar naam op haar gymschoenen had geschreven. Nee! Ik sprong op en rende naar de spiegel.
Daar stond ik. Een volwassen vrouw met twee schoteltjes om mijn ogen. Je weet wel, zo’n brilletje uit een stripboek. Grijnzend keek ze me aan: ‘Mooi hè, mama! Nu bij mij!’
‘Mama moet morgen werken’, piepte ik. Ik had een belangrijke vergadering op kantoor, met mijn baas en klanten. Make-updoekje? Werkte niet. Zeep? Ook niet. Micellair water? Nope. Mijn dochter stond ondertussen tevreden te knikken naar haar meesterwerk.
Inmiddels in blinde paniek googelde ik: Hoe verwijder je permanente marker van je huid? De adviezen liepen uiteen van nagellakremover tot tandpasta en zelfs… deodorant? Ik probeerde alles. Mijn gezicht brandde als een gek, de bril vervaagde wat, maar bleef ook wel echt zichtbaar.
De volgende ochtend zat er niks anders op dan met de grijze gloed, vooral rond mijn neus, naar kantoor te gaan. Onder TL-licht zag het er nog steeds uit alsof iemand met een balpen een bril op mijn gezicht had geschetst. Ik ben voorlopig even geen vrijwillig make-upmodel meer.”
Ook bij Dinah ging het ouderschap niet helemaal zoals gepland. Zij stond nietsvermoedend met een hand vol kak. Je leest het hele verhaal hier.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Niets in het leven is zwart of wit, en opvoeden brengt altijd dilemma’s met zich mee. Zelfs al lijkt de keuze op sommige momenten nog zo helder.
De bevalling: sommigen zien er als een berg tegenop, anderen krijgen een spirituele awakening tijdens de geboorte van hun kind. Hoe dan ook: het is altijd een verhaal op zich, wat moeders maar al te graag delen. Bij voorkeur met veel details. Deze week het bevallingsverhaal van Floor (29).
