Party-animal: ‘Zelfs zwanger heb ik op festivals gestaan, alleen dan broodje nuchter’

Chermaine (35, secretaresse) heeft een relatie met Samuel (46, jurist). Samen hebben ze twee kinderen; Thijn (6) en Joris (4).

Lopende rekening: € 860
Spaarrekening: € 710

“Als er een feestje is, ben ik erbij. Zo is het altijd al geweest; wie mij meevraagt, kan rekenen op een volmondig ja. Tot een jaar of tien geleden was ik ieder weekend in de kroeg of in een club te vinden. Ik deed altijd het licht uit, hing regelmatig van donderdag tot en met zondag in de kroonluchters, om dan maandag knetterbrak op mijn werk te verschijnen.

Die tijd heb ik wel gehad. Ik ben geen achttien meer, een weekend doorhalen zit er niet meer in, helemaal niet nu ik twee kinderen heb. Ik kan het naar hen toe niet maken een dag in bed te blijven liggen omdat ik te lamlendig ben een poot te verzetten, terwijl ik wel tot in de vroege uurtjes op een dansvloer heb gestaan. Dus doseer ik mijn feestjes. Maar ik ga wel, en nog regelmatig ook.

Ceremoniemeester

Mijn omgeving had gedacht dat ik wel een beetje zou dimmen toen ik zwanger was van Thijn. Maar zelfs zwanger heb ik op festivals gestaan, alleen dan broodje nuchter. Ik heb het van mijn ouders, denk ik. Mijn vader heeft een tijdlang een eigen kroeg gehad en mijn moeder is zo ­iemand die het in haar eentje voor elkaar krijgt feesten naar een hoger niveau te tillen. Als zij binnenkomt is er meteen sfeer.

Ze kan ook als geen ander feesten organiseren. Toen ik acht jaar geleden door Samuel ten huwelijk werd gevraagd, wist ik meteen wie onze ceremoniemeester zou worden: mijn moeder. Ze heeft alles tot in de puntjes verzorgd. We hadden onze wedding­planner beter kunnen annuleren.

In balans

Thijn was nog geen maand oud of ik bezocht alweer een festival. Omdat ik mijn eigen lijf en leven weer een beetje terug wilde na die negen maanden zwanger­schap, had ik besloten geen borstvoeding te geven. Het leek me niets om zo’n zwaan-kleef-aan met mijn kind te worden. Daarbij; ik had weer recht op een borrel (of iets anders), vond ik.

Samuel is hier heel makkelijk in. Hij is het tegenovergestelde van mij. Waar het bij mij niet gek genoeg kan zijn, zit hij liever op de bank een serie te bingen. We houden elkaar daarin goed in balans. Hij trekt mij met enige regelmaat de bank op om even mijn rust te pakken en ik sleur hem op mijn beurt zo nu en dan mee een dansvloer op voor een leuke avond. Maar we hebben ieder ook echt ons eigen leven. Zo ga ik, vooral in de zomermaanden, veel naar festivals met een groep vriendinnen. Waar de meeste van hen er één à twee per zomer uitkiezen, kan ik niet kiezen. Ik wil overal bij zijn en dat kost geld. Heel veel geld.

In de papieren lopen

Vaak neem ik een hotel in buurt van het festivalterrein. Ik zal er geen doekjes om winden; ik mag op zo’n dag ook nog weleens een pilletje slikken en ik vind dat je je dan even niet in de buurt van je kinderen moet vertonen. Dat voelt niet goed. Ze komen niets tekort. Samuel vindt het geen enkel ­probleem zo’n weekend voor ze te zorgen en anders kunnen ze altijd bij mijn ouders of schoonouders terecht.

Een leuke nieuwe outfit, eten, drinken, toegang, het hotel, een taxi; een festivalweekend kan behoorlijk in de papieren lopen. Een bedrag tussen de € 200 en € 300 ben ik zo kwijt. Ik werk momenteel drie dagen in de week en heb geen megasalaris; netto houd ik zo’n € 1800 over.

Lees ook – Clowns, bmx’ers, illustionisten; je vindt ze bij deze wintercircussen >

Vaste lasten

Samuel en ik hebben in principe de afspraak dat we al onze vaste lasten samen betalen, maar daar komt in de praktijk weinig van terecht. We hebben ­alleen al een hypotheek van € 1600. Ik verdien veel minder dan hij en wil ook nog een beetje overhouden om de bloemetjes buiten te kunnen zetten. Het komt dan ook nogal eens voor dat ik halverwege de maand al geen rode cent meer op mijn rekening heb staan.

‘Samuel…’, begin ik dan het gesprek – en dan weet hij al hoe laat het is. Dan maakt hij een paar honderd euro over of neemt hij een maand de gehele hypotheek voor zijn rekening. Het doet me heel erg denken aan de gesprekken die ik vroeger met mijn vader had. Bij hem klopte ik ook altijd aan als ik mijn geld er weer eens doorheen had gejaagd. Direct na mijn ‘Pap?’ vroeg hij dan: ‘Hoeveel heb je nou weer nodig?’ We ­kunnen daar nog steeds erg om lachen.

“Ik word onder de streep een ­leukere moeder door al mijn uitjes”

­Samuel is er gelukkig ook heel relaxed in. Hij ziet hoe goed een weekendje festivallen mij doet en hoe ­ontzettend ik geniet van een dag daydrinken met mijn vriendinnen. Zo’n ­middag borrelen gaat dan vaak moeiteloos over in een hapje eten en dan nog ergens een afzakkertje nemen. De rekening kan daarmee zomaar op € 50 ­komen. Ik word onder de streep een ­leukere moeder door al mijn uitjes. Als ik bij mijn kinderen ben, ben ik er ook écht. Dan geniet ik intens van ze en is mijn focus volledig op hen.

Buffer opbouwen

In de wintermaanden heb ik het op feest­gebied wat rustiger in de agenda. Dan probeer ik ook altijd te sparen. ‘Een buffertje opbouwen’, zeg ik dan. De praktijk leert echter dat zo’n ­buffertje ­zelden lang standhoudt, want ook in de ­winter komt er regelmatig een concert of een feest langs waar ik geen nee tegen kan zeggen.

Ik weet dat niet iedereen het eens is met mijn ­manier van leven. Via via heb ik al eens gehoord dat een kennis vindt dat ik niet aan kinderen had moeten beginnen. ‘Chermaine is zelf nog een kind’, zou ze gezegd hebben. Ik snap niet waar mensen zich mee bemoeien. Leven en laten leven hoor. Als jij ervoor kiest ieder weekend op de kinderboerderij of in de speeltuin te slijten is dat toch ook goed? Daar zul je mij niet over horen. Sterker nog; budgettechnisch benijd ik die moeders.

Kwestie van keuzes maken

Er zijn al heel wat vriendinnen van mij afgehaakt als het op feesten aankomt, sinds ze kinderen hebben. Dat vind ik weleens jammer. Ik heb nu een groep wat jongere meiden om me heen die grotendeels nog kinderloos zijn. ‘Als wij ooit moeder worden, gaan we het net zo doen als jij’, hebben ze al gezegd.

Ik moet dat nog zien. Het is wel echt een kwestie van keuzes maken. Als ik niet zoveel zou feesten, zouden we misschien wel wat vaker een weekendje met de kinderen weggaan. Soms voel ik me daar een beetje schuldig over. ‘Dat komt wel als ze wat ouder zijn joh’, zegt Samuel dan. Ik hoop ergens dat mijn feestdrift dan ook een beetje afneemt. Dat ik dan niet meer direct bij het horen van een lekkere beat helemaal ‘aan’ sta en niets liever wil dan urenlang losgaan.”

In de glossy Kek Mama lees je de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts €29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.