Beeld: Canva
Zes weken na de bevalling van haar dochter pakte Nena’s man zijn spullen en vertrok. Wat ze toen nog niet wist: hij had al die tijd een ander.
Nena: “Na de kraamtijd was hij weg. Ik had het niet zien aankomen of misschien wilde ik het niet zien. Tijdens mijn zwangerschap was hij er al niet echt bij. Geen hand op mijn buik, geen echte interesse in echo’s of kleertjes. ‘Hij moet er nog aan wennen’, zei ik tegen mezelf. Maar eigenlijk wist ik diep van binnen al dat dit niet normaal was.
Na de bevalling ging hij al na een week weer fulltime aan het werk. Ik zat thuis met stuwing, gebroken nachten en een kleine baby die zijn slaapritme nog helemaal moest vinden, terwijl hij ’s avonds uitgeput op de bank plofte of meteen naar boven verdween ‘om even te gamen.’
Ik hield mezelf voor dat hij tijd nodig had om in zijn rol als vader te groeien. Niet iedere man is meteen verliefd op zijn kind, toch? Ik zocht excuses, hoopte op verbinding, maar die bleef uit. De momenten waarop ik hem confronteerde met zijn afstandelijkheid, wuifde hij weg. ‘Je bent overgevoelig door de hormonen’, zei hij dan. Zo naar en gemeen om dat te gebruiken als smoes. Ik had er niet veel tegenin te brengen. Dat ik me leeg en alleen voelde, leek hem niet te raken.
Toen onze dochter zes weken oud was, kwam hij thuis van zijn werk, pakte zijn spullen en zei: ‘Ik kan dit niet meer.’ Binnen een kwartier stond hij buiten. Van de een op de andere dag was hij vertrokken. Geen gesprek, geen uitleg – alleen stilte. Een paar dagen later hoorde ik via via dat hij al die tijd een ander had gehad. Hij was nu bij haar ingetrokken.
Die eerste weken stortte mijn wereld in. Niet alleen was ik moeder geworden, ik was ineens ook alleenstaande moeder. Geen vangnet, geen partner die even overnam als ik kapot was. De eerste weken deed ik alles op automatische piloot, slapend met één oog open, huilend onder de douche als mijn dochter eindelijk sliep. Ik stond op standje overleven.
Maar de tijd verstreek en ik overleefde het pittige eerste jaar. En meer dan dat: ik groeide. Inmiddels is mijn dochter anderhalf en het gaat fantastisch met haar – ze is vrolijk, energiek en ontzettend nieuwsgierig. Ik heb parttime werk gevonden, iets wat ik met plezier doe en we wonen met z’n tweetjes in een klein, maar fijn huurhuisje. Niet groot, maar het is van ons. Onze plek.
Ik voel me sterker dan ooit. Niet omdat alles altijd makkelijk is, maar omdat ik geleerd heb dat ik het kan – op mijn manier, met vallen en opstaan. Ik heb het geluk van een liefdevol vangnet.
Mijn ouders die altijd klaarstaan, mijn zus die me bij alles steunt en vriendinnen die me erdoorheen slepen als het even te veel wordt. Ik ben zo ontzettend dankbaar voor hun steun en hulp, zonder hen had ik het nooit zo ver gered.’
30 procent van de stellen gaat uit elkaar voor het kind 3 jaar is: wat gaat er mis? Je leest het hier.
Melissa Pieters (33) is getrouwd met Bilal (34), moeder van drie jonge kinderen (9, 6 en 2), influencer (@melisspieters op Instagram) en een bekeerde moslima. Hoe vliegt zij de decembermaand aan?
Het worden bijzondere feestdagen voor Anne-Marie Rozing en vriendin Laura. Ze vieren voor het eerst kerst met hun zoontje Jules in hun midden. En die knusse kerstdagen gaan niet voorbij zonder leuke tradities. Wij spraken Anne-Marie over de kerstplannen met baby Jules.
Het is de baby zelf niet aan te rekenen, maar zo’n pasgeborene haalt wel je hele leven overhoop, inclusief je vriendschappen. Welke het overleven en welke sneuvelen, dat is van tevoren niet te voorspellen. Dat weet journalist Laurien als geen ander.
Een Huis Vol is terug, dat betekent de hele kerstvakantie weer genieten van de chaos van de families Lopez, Bal, Bakcha en Blom. Vinden we heerlijk, want dan valt ons eigen huishouden opeens wel mee.
Geen zin om voor de hele bubs te cateren of te bemiddelen in politieke discussies: er zijn genoeg redenen om kerst een keertje te ontvluchten. Dat lukt de een beter dan de ander, weet Hester Zitvast. Want niet iedereen is bestand tegen smeekbedes van de familie.
December is de maand van lichtjes, gezelligheid en collectieve teleurstelling over het kerstpakket. Tenminste, dat blijkt uit het Instagram-algoritme waarin ik beland ben.
