Kek Mama-columnist Roos Schlikker schrijft over wat ze meemaakt.
Toen ik tien jaar geleden op de top van de Kilimanjaro de zon zag opkomen, wist ik één ding zeker: ik zou mijn hele leven avonturier blijven. Niets zou mij in de weg staan om tijdens talloze reizen de prachtige wereld die nu letterlijk aan mijn voeten lag te ontdekken.
En ik heb het gedaan, hoor. Helikopterskiën in Canada, mountainbiken in Ecuador, duiken bij de Malediven. Maar toen ging ik trouwen. En carrière maken. En kinderen baren. En jawel, ik reis heus nog steeds dolgraag. Maar dan alleen naar een bestemming die niet langer dan drie uur vliegen is, omdat de piloot anders denkt dat het brandalarm is afgegaan gezien het gekrijs van mijn jongste.
Naar een plek waar ze gewoon Zwitsal verkopen voor de billetjes. Naar een locatie met veel andere Nederlanders, zodat mijn jongens vriendjes kunnen maken. Naar zo’n in- en in-burgerlijk vakantieparadijs waar ik vroeger met mijn bergschoenen, afritsbroek en kloeke rugzak mijn globetrottersneusje voor zou hebben opgehaald.
O ik lees ze wel. Verhalen in glimblaadjes over Eva en Sjors die met hun peuter en een baby in de draagdoek heerlijk zes weken door India hebben getrokken. Of alleenstaande moeder Willemien die geheel zelfstandig een jeep in elkaar heeft geschroefd en daarmee de Sahara onveilig maakt, haar tweeling van anderhalf kirrend op de achterbank. En over Jelle en Lisa die al maanden met de driejarige Lois hotseklotsend de woeste Atlantische Oceaan aan het overzeilen zijn.
Ik zie de verhalen en kan maar twee dingen denken. Respeeeeeeeeeeect. En vooral: Wat. Een. Hel. Sinds ik kleine kinderen heb, wil ik op vakanties weinig meer dan een cocktail, een zwembad en een zonnetje. Grootse avonturen zijn me veel te veel moeite. Eigenlijk wel gênant, bedacht ik tijdens onze laatste vakantie onder een parasol. Moet ik die kinderen van mij niet wat meer van de wereld laten zien?
Maar toen dook mijn oudste bovenop me. Opgewonden riep hij: “Mama! Mama! Kom mee! Ik heb een egeltje gevonden!” Even later lagen we op onze buiken in het gras te staren naar een grijze bal die zich extreem ontspannen uitrekte. “Mooi, hè, mam. Wat een avontuur!” verzuchtte Miró. Ik aaide zijn door het zoute water ruw geworden haar. “Ja, jong, wat een prachtavontuur.” Toen wist ik: onze vakantiewereld mag dan klein zijn, hij is groots tegelijk. En die Kilimanjaro? Die doen we wel als ze zestien zijn.
Roos Schlikker (42) is journalist, schrijver, columnist en theatermaker, zowel letterlijk als figuurlijk. Samen met haar man heeft ze twee zonen: Miró (7) en Róman (5). Mail Roos op roos@kekmama.nl.
Deze column staat in het Kek Mama Zomerboek 2016
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (10), Vieve (8) en Lilou (5). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Nog vóór je kind de deur uit stapt, is de emotionele “basislijn” voor de dag vaak al bepaald. Niet door een strak schema of een perfect afgevinkte routine, maar door iets anders: hoe veilig en verbonden je kind zich bij jou voelt.
Kalvijn en Nina hebben ervoor gekozen om hun kindje zo min mogelijk op social media te delen.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Romy* tijdens het optuigen van de kerstboom.
Bianca (31) is communicatieadviseur en woont samen met partner Pascal (35) en zoon Floris (2). Met zijn drieën vormen zij een levendig gezin waar zelden iemand stil zit óf zijn mond houdt. In haar eerlijke en herkenbare columns schrijft Bianca over hun gezellige en drukke leven, met alle chaos en liefde die daarbij hoort.
Over seks praten we liever niet op het schoolplein, maar zelfs binnen een jarenlang huwelijk blijft het vaak een taboe. Terwijl het, volgens relatietherapeuten, juist enorm veel zegt over de gezondheid van een relatie.
