Beeld: Getty
Verschrikkelijk: een paar maanden geleden werd een overleden baby gevonden bij de Amsterdamse Sloterplas. Rechercheur Judith was één van de politiemensen die onderzoek deed naar de zaak. Het raakte haar enorm en afgelopen weekend schreef ze er een hartverscheurende blog over op Facebook. Het babyjongetje wordt vandaag begraven.
Judith schrijft over de melding die haar altijd zal bijblijven. “Er zou mogelijk een levenloze baby zijn aangetroffen aan de oever van de Sloterplas. Bij aankomst stonden al vele collega’s op ons te wachten. Op de plaats delict was een bijzondere, intense emotie voelbaar.”
De hele zaak raakt de politieagente enorm. “Met woorden is niet te beschrijven wat het met mij deed. Zoals men mag verwachten werd er zorgvuldig onderzoek gedaan. Een onderzoek dat werd overschaduwd door emotie. De tranen rolden soms over mijn wangen. Ik liet ze gaan. Het was een bijzonder onderzoek.”
Judith schrijft in haar blog ook een kort gedichtje, gericht aan het overleden jongetje.
Ik heb je gekleed
Ik heb je gewiegd
Ik heb voor je gezongen
Ik heb je in je kistje neergelegd
Ik heb gedaan wat ik kon
Vandaag wordt de baby begraven, maar het is nog steeds niet duidelijk wie de ouders van het jongetje zijn. Judith richt zich dan ook tot de moeder in het laatste deel van haar blog. “Tot op de dag van vandaag heb ik de stille hoop dat jouw moeder zich zal melden. Want al draag ik je mee in mijn hart, jouw moeder heeft jou ónder haar hart gedragen. Zij zou degene moeten zijn die jou voor de laatste keer in haar armen naar je rustplaats brengt.”
Lees het hele blog hieronder:
Je zou denken dat volwassenen met een hoge functie en flink salaris allemaal begonnen met een bibliotheekkaart op hun tweede en elke avond luisterden naar literaire meesterwerken bij het zachte licht van een nachtlampje. Dat zit toch anders.
Mijn dochter leert praten. Ik vind het werkelijk een van de schattigste fases tot nu toe. Die brabbelende dreumes die allemaal grappige dingen zegt: het is om van te smelten. Het levert alleen ook weleens gênante situaties op.
Spijt van de naam die je je kind besloot te geven, het zal niet veel mensen overkomen. Maar ze zijn er wel. En een van hen is Angela.
Een zwangerschap is al spannend genoeg, maar voor de Britse Lucy en haar man Adam werd het een ware achtbaan. Hun baby Rafferty kwam niet één, maar twee keer ter wereld.
Je denkt dat je iemand in huis haalt om op je kinderen te passen, maar intussen wordt je voorraadkast geplunderd en verdwijnen er sieraden. Wat begon als een klein vermoeden, groeide bij Carla uit tot een regelrechte mini-detectivezaak.
Iedereen kent er wel een: een verwend kind. En niemand van ons vindt verwende kinderen leuk, toch? We willen dus ook zeker niet dat ónze kinderen ineens verwend gedrag gaan vertonen.
