Chloé: ‘In paniek rende ik door de school, zijn naam brullend’

leugentjes om bestwil
Elsemieke Tijmstra
Elsemieke Tijmstra
Leestijd: 3 minuten

Je bent ineens je kind kwijt. Misschien niet elke ouder raakt meteen volledig in paniek, maar je schiet toch op zijn minst in de stress. Chloé is wel het type ouder dat meteen finaal in de paniek schiet. Dat heeft de hele school geweten.

Lees verder onder de advertentie

Chloé, samen met Nick, moeder van Sep (4) en Fynn (2): “Ik zal het maar meteen bekennen: ik ben geen chille moeder. Ik ben sowieso niet een chill persoon. Ik ben opvliegend, snel op mijn teentjes getrapt, gestrest en ook snel in paniek. Zo ook laatst, en daar heeft de hele school helaas getuige van kunnen zijn.

Lees verder onder de advertentie

Naar school

Onze zoon Sep is net begonnen op de basisschool. Hij vindt het spannend en ik eigenlijk ook, dus ons afscheidsritueel duurt elke ochtend even. Op sommige dagen brengt mijn vriend onze jongste zoon Fynn naar de opvang, op andere dagen heb ik mamadag en blijft hij dus bij mij. Dan gaat hij dus ook mee naar school om Sep weg te brengen.

Lees verder onder de advertentie

Zo ook deze bewuste ochtend. Ik zat bij Sep in de klas, hij was weer in tranen en ik was druk met hem troosten. Ik lette een seconde niet op Fynn en poef, weg was hij. Fynn is nogal een ondernemend type die non stop in de gaten gehouden moet worden, dat bleek maar weer. Ik zei Sep dat ik heel even ging kijken waar Fynn was, zowaar niet meteen volledig in paniek. Maar toen ik hem in de gang niet binnen een paar seconden gespot had, sloeg de paniek al toe.

Paniek

Zijn naam brullend, rende ik door de school, ik heb zelfs de deur van een paar lokalen open gerukt om Fynn daar te roepen. Achteraf zie ik ook wel in dat dit nogal gestoord is, maar middenin die paniek voelde dat helemaal niet zo. Mijn kind was weg! Toen ik het net op een janken wilde zetten, omdat ik er zeker van was dat iemand hem had meegenomen, of dat hij buiten onder een auto was gelopen, zag ik hem ineens door het raam. Hij was buiten. En hij gleed van de glijbaan. Lachend. Nietsvermoedend.

Lees verder onder de advertentie

Sep was intussen nogal beduusd van mijn hysterische gedrag en huilde niet meer, de juf was ook al begonnen met de les. Ik zwaaide nog zwakjes, mimede sorry naar de juf en ging snel naar Fynn toe. Die was zich van geen kwaad bewust. Pfff. De eerste hartaanval van de dag gehad.”

Ouders opgelet! Dit is waarom een schooltas mét de naam van je kind gevaarlijker is dan je denkt. Je leest het hier.

Lees verder onder de advertentie

Meest bekeken

Facebook Twitter Whatsapp E-mail